ԿԵԱՆՔ

Կեանքը մարդոց տառապանք մըն է անսահման.

Մահն է ի վերջոյ յաղթական.

Ընտրութեան հարց չէ, դիպուած ալ չէ,

Մեծ առեղծուած մըն է գոյութիւնն այս տարապայման:

Ալեկոծ ովկիան մըն է ընթացքը կեանքին

                                         ժամանակաւոր,

Կը խլէ ու կը տանի ինչ կայ սիրելի, արժանաւոր.

Դժբախտութիւնը միշտ, ցաւն ալ անտանելի, ահաւոր,

Տառապանքն է գերագոյն յաղթականը երկրաւոր:

Օ՛ն մահ, պատրաստ ենք ճակատագրին

                                        անհարցադրելի,

Աստ հանգչի սիրտ մը երազող, սիրող,

Գնա՛ աւետել աստուծոյդ նոր յաղթանակդ անյեղլի,

Մենք կը մնանք մարդեր հողեղէն, վաղուան

                                                     հաւատացող:

1987