Ημερομηνία δημοσίευσης: Sep 03, 2010 8:3:42 AM
Η παραβολή των βασιλικών γάμων
Σήμερα στο απόσπασπασμα του Αγίου Ευαγγελίου το οποίο ακούσατε, το θέμα ήταν η παραβολή των βασιλικών γάμων. Η υπόθεση είναι παρόμοια με την προηγούμενη παραβολή του αμπελώνος, όπως θα διαπιστώσετε. Με απλά λόγια ο Χριστός είπε: «Η βασιλεία των ουρανών ομοιάζει με ένα βασιλέα, ο οποίος επρόκειτο να κάνη τους γάμους του υιού του. Και έστειλε τους δούλους του να καλέσουν τους καλεσμένους στους γάμους, αλλά αυτοί δεν ήθελαν να έλθουν. Πάλιν έστειλε άλλους δούλους με την εντολή, «Να πείτε στους καλεσμένους: ορίστε, ετοίμασα το γεύμα μου• οι ταύροι μου και τα θρεφτάρια μου έχουν σφαγεί και όλα είναι έτοιμα. Ελάτε στους γάμους». Αυτοί όμως αδιαφόρισαν και έφυγαν, ο ένας για το χωράφι του, άλλος για το εμπόριό του. Οι λοιποί, αφού συνέλαβαν τους δούλους του, τους κακοποίησαν και τους εθανάτωσαν.
Και ο βασιλεύς εκείνος, όταν το άκουσε, θύμωσε πολύ και έστειλε τον στρατό του και εξωλόθρευσε τους φονιάδες εκείνους και έκαψε την πόλη τους. Τότε λέγει στους δούλους του: «Ο μεν γάμος είναι έτοιμος, οι καλεσμένοι όμως δεν ήσαν άξιοι. Πηγαίνετε λοιπόν στα σταυροδρόμια και όσους βρείτε, καλέστε τους στους γάμους». Και οι δούλοι βγήκαν στους δρόμους, μάζεψαν όλους όσους ευρήκαν, κακούς και καλούς, και εγέμισε η αίθουσα του γάμου από φιλοξενούμενους.
Όταν όμως εισήλθε ο βασιλεύς να δει τους φιλοξενούμενους, είδε εκεί έναν, ο οποίος δεν είχε ένδυμα γάμου, και του λέγει: «Φίλε, πως εισήλθες εδώ χωρίς να έχης ένδυμα γάμου;», αυτός δε έμεινε άφωνος. Τότε είπε ο βασιλεύς στους υπηρέτες, «Αφού του δέσετε τα πόδια και τα χέρια, σηκώστε τον και ρίξτε τον έξω στο σκοτάδι• εκεί θα είναι το κλάμα και το τρίξιμο των δοντιών». Διότι πολλοί είναι οι καλεσμένοι, λίγοι όμως είναι οι εκλεκτοί».
Ο Χριστός παρωμοίασε την βασιλεία των ουρανών με γάμους βασιλικούς. Διότι, όπως στους γάμους επικρατεί χαρά και ευφροσύνη, έτσι και στην βασιλεία των ουρανών θα υπάρχη χαρά και αγαλλίαση, δόξα και ατελείωτη ευφροσύνη. Ο Βασιλέας που οργανώνει τους γάμους του Υιού του είναι ο Θεός. Και ο Χριστός πολλάκις ονομάζεται Νυμφίος. Προσκεκλημένοι είναι αρχκά οι Ιουδαίοι. Δεν φάνηκαν όμως αντάξιοι της κλήσεως στην πλειονότητά τους. Δεν έδειξαν ενδιαφέρον για την βασιλεία των ουρανών, διότι η καρδιά τους ήταν προσκολλημένη «στα χωράφια τους και τις εμπορίες τους», δηλαδή στα υλικά αγαθά, στα πλούτη, στην καλοπέραση και στις προσωρινές απολαύσεις του κόσμου αυτού. Έτσι οι Εβραίοι, οι οποίοι αδιαφόρησαν στους απεσταλμένους του Θεού -τους Προφήτες- και τους κακοποίησαν με διάφορους τρόπους. Άλλους τους ύβρισαν και τους εξευτέλισαν, όπως τον Ιερεμία, τον οποίο έβαλαν μέσα σε έναν λάκκο με βόρβορο, άλλους τους εθανάτωσαν ακόμη, όπως τον Ησαΐα. Τελικώς εσταύρωσαν και τον ίδιο τον Χριστό. Απέρριψαν τον Σωτήρα Χριστό και εφάνησαν ανάξιοι της βασιλείας του Θεού.
Λόγω αυτής τους της συμπεριφοράς ο Θεός παραχωρεί να απολάβουν την κατάλληλη ποινή. Άλλωστε και οι ίδιοι οι φαρισαίοι στην προηγούμενη παραβολή του αμπελώνος είχαν αποφανθεί ως ένορκοι στην δική τους δίκη, περί των κακών γεωργών (πριν συνειδητοποιήσουν ότι αυτοί ήταν οι κακοί γεωργοί): «αφού ήταν τόσο κακοί, με κακό και οδυνηρό τρόπο να τους εξολοθρεύσει και να εμπιστευθεί τον αμπελώνα σε άλλους γεωργούς, οι οποίοι θα του αποδώσουν τους καρπούς όταν έρχεται η κατάλληλη εποχή της συγκομιδής». Εδώ τώρα, σε αυτήν την παραβολή, ο Χριστός προφητεύει την εφαρμογή ακριβώς της ποινής αυτής που οι ίδιοι οι Αρχιερείς και οι Φαρισαίοι είχαν εκδώσει. Αυτό έγινε περίπου 40 έτη αργότερα, όταν ο Ρωμαίος στρατηγός Τίτος, ο μετέπειτα Αυτοκράτορας, κατέστρεψε τα Ιεροσόλυμα και κατέσφαξε τους Ιουδαίους διασκορπίζοντας όσους επέζησαν στα τέσσερα σημεία του ορίζοντος. Έτσι «κακοί, κακώς απωλέσθησαν» όπως οι ίδιοι είχαν παραδεχθεί ότι τους άξιζε, και ο Θεός στράφηκε αλλού για να καλέσει συνδαιτημόνες τους γάμους. Έστειλε τους δούλους Του, τους Αγίους Αποστόλους και εκάλεσε τους εθνικούς στην βασιλεία του. Μεταξύ αυτών και εμάς τους Έλληνες. Αυτοί που περιπλανιώνταν στους διάφορους δρόμους και τα σταυροδρόμια είναι οι εθνικοί που αναζητούσαν την αλήθεια σε διάφορες κατευθύνσεις περιπλανώμενοι πνευματικώς. Εκλήθησαν στην βασιλεία όλοι και οι καλοί και οι κακοί: «συνήγαγον πάντας όσους εύρον, πονηρούς τε και αγαθούς», δηλαδή τόσο όσοι ζούσαν προσεκτικά σύμφωνα με τον νόμο της συνειδήσεώς τους, όσο και οι αμελείς, αρκεί να ανταποκρίνονταν στην κλήση. Διότι ο Θεός θέλει να σωθούν όλοι οι άνθρωποι, εντασσόμενοι στην Εκκλησία Του και ζώντας κατά Θεόν. Γι’ αυτό άλλωστε και η Εκκλησία του Χριστού ονομάζεται Καθολική. απευθύνεται σε όλους, δέχεται όλους και τους μεταποιεί σε σωζωμένους.
Είναι μεγάλη τιμή το ότι ο Θεός μας προσκαλεί στην Βασιλεία Του. Η κλήση είναι έργο της Χάριτος. Όμως δεν είναι αρκεί αυτό για την σωτηρία μας. Χρειάζεται και το κατάλληλο ένδυμα. Δηλαδή να φανούμε και εμείς αντάξιοι της κλήσεως μας. Το ένδυμα του γάμου είναι ο καθαρός και ολόφωτος χιτώνας που λαμβάνουμε δια του αγίου Βαπτίσματος. Αυτόν τον χιτώνα διατηρούμε καθαρό δια του μυστηρίου της ιεράς εξομολογήσεως. Έτσι γινόμαστε άξιοι να λάβουμε μέρος στο βασιλικό τραπέζι, δηλαδή την βασιλεία του Θεού. Αυτόν τον χιτώνα δεν διαθέτουν οι εκτός Εκκλησίας ετερόθρησκοι και διάφοροι αιρετικοί. Γι’ αυτό πρέπει να το θεωρούμε μαγάλη τιμή το ότι είμεθα εντός της αληθινής Εκκλησίας του Χριστού και να φροντίζουμε να φανούμε αντάξιοι της τιμής αυτής.
Ας προσέξουμε πολύ το τέλος της ευαγγελικής περικοπής όπου ο Χριστός δηλώνει: «Πολλοί γαρ εισί κλητοί, ολίγοι δε εκλεκτοί». Οι καλεσμένοι είναι πολλοί, όμως λίγοι αποδεικνύονται αντάξιοι της Θεϊκής κλήσεως. Μακάρι μεταξύ αυτών των λίγων να συμπεριληφθούμε και όλοι εμείς. Αμήν.