Troep - Ilse Bos
Post date: Jul 11, 2013 11:23:13 AM
In Troep beschrijft Ilse Bos dertien kinderen, tussen de twaalf en vier jaar, die zonder volwassen op een boot wonen. Taatje, de moeder van drie van hen, zorgt op haar eigen wijze voor de kinderen. Ze verdient haar geld met naaien en breien voor circusartiesten en scheepsbemanningen en reist de wereld af op zoek naar haar grote liefde Willem. Elke zaterdag stipt om 17.00 uur belt ze op om te horen hoe het met de kinderen gaat. De kinderen, veelal ´zorgkinderen´ die zijn weggelopen uit vervelende pleeggezinnen, hebben een prettig leven. Ze zorgen voor elkaar en genieten van hun vrijheid. Maar mevrouw Wijfjes van het zorgbureau ligt op de loer, ze zoekt een reden voor een Onaangekondigd Huisbezoek. Als de kinderen een onbekende man in hun boomhut vinden halen ze hem over zich voor te doen als hun vader. Het plan lukt, maar de problemen zijn daarmee niet opgelost. De ligplaats van de boot loopt gevaar en ze maken kennis de ´Onbedoelden´, die ook zo hun problemen hebben. Ilse Bos debuteert met dit ambitieuze boek. Ga er maar aan staan om dertien kinderen in één boek op te voeren. In de uitwerking van het verhaal komen ze dan ook niet allemaal uit de verf, er zijn slechts een aantal kinderen die tot leven komen. Pola bijvoorbeeld, het oudste kind en een dochter van Taatje. Pola is een stevige meid die beslist niet zielig is, maar toch een kind dat haar moeder mist en zich afvraagt of de gevonden vader haar wel als dochter wil. Zij is de verteller van het verhaal. Ook Maarten, een ´arbeidsongeschikte acteur´ die nogal eens in zijn rol blijft hangen, komt tot leven. Ilse Bos laat zien hoe deze onzekere man eerst de rol van vader speelt, maar bijna ongemerkt een vader voor de kinderen wordt.
Het leven op de boot is gezellig en warm, maar er wordt ook gekibbeld en soms moet je voor je plek vechten. De eigenheid van ieder kind wordt geaccepteerd en gerespecteerd. De kinderen willen niet in handen vallen van het zorgbureau die hen dit zal ontnemen. Het zorgbureau krijgt gestalte in mevrouw Wijfjes, een vermakelijke karikatuur. Ze is een vrouw van de regels, een vrouw die altijd elke zin begint met je naam´alsof je zelf niet wist hoe je heette´ en een vrouw die regelmatig in tranen uitbarst als het om Zorgkinderen gaat. Bos benoemt subtiel wat er mis is met mevrouw Wijfjes en toch maakt ze duidelijk dat de kinderen voor haar moeten oppassen.
Er gebeurt veel in het verhaal. Naast het wel en wee van de kinderen spelen ook de Onbedoelden een belangrijke rol; dit zijn vage wezens die lukraak gaten in de stad graven om meer´onbedoelde ruimte´ te maken.
De verschillende verhaallijnen komen aan het einde van het boek allemaal samen. Erg geloofwaardig is dat niet, maar wel leuk om te lezen dat iedereen weer gevonden is en alle problemen zijn opgelost. Voor de overzichtelijkheid en rust in het verhaal had het wel een onsje minder gemogen.
De lezer vergeeft Bos graag enige verwarring omdat ze zo mooi en levendig schrijft. Ze geeft in haar boek een knipoog naar het respect voor gezag, de hulpverlening en het stadsbestuur zonder daarbij over de hoofden van de kinderen heen leuk te willen zijn.
Het boek staat bomvol levendige gekleurde illustraties die de verschillende karakters nog meer tot leven wekken. Naast de hoofdpersonen tekent Linde Faas ook wat Pola droomt en weet ze emoties goed weer te geven.
Ilse Bos laat in haar debuut zien dat ze geweldig kan schrijven. Nederland is een kinderboekenschrijfster rijker.
Troep
Ilse Bos (tekst) & Linde Faas (ill)
Lemniscaat, 2013 € 16,95