Dertien rennende hertjes- Edward van de Vendel

Op een dag staart Maantje naar een vaas, een lichtblauwe. Opeens ziet ze dat dertien blauwe mini-hertjes zich losmaken uit de vaas. De hertjes lopen naar Maantje toe. Eén hertje klimt op haar schouder en fluistert een woord in haar oor:´Hertogin´. Maantje verzamelt de hertjes in haar capuchon en neemt ze mee naar haar kamer. Daar springen en zweven de dieren in het rond tot ze voor haar komen staan, buigen en verdwijnen in de poster aan de muur. Maantje is vol van de gebeurtenis en wil haar moeder erover vertellen. Het is broer Raf die haar waarschuwt. Raf, een jongen ´met vonken in zijn ogen´ en hersens die ´soms zomaar in brand kunnen vliegen´, heeft ook een dier op bezoek gehad. Toen hij zijn vader vertelde over zijn dier werd hij niet gelooft: ´hij zei dat hij ook een onzichtbaar vriendje had. Toen hij vier was. Toen hij vier was, Maan! Ik was toen al negen´. Maan luistert naar de raad van haar broer en de hertjes komen terug.

Dertien rennende hertjes lijkt een verhaal over de kracht van een onzichtbaar vriendje, maar het is meer. Het is ook het verhaal van Maan en Raf, broer en zus. Hun relatie wordt subtiel en mooi beschreven. Maan weet hoe ze met Raf en zijn ´vuurwerkbuien´ moet omgaan en lijkt de lastige kanten van haar onstuimige broer te aanvaarden. Raf kan nogal ruw met zijn zusje omgaan, maar hij geeft wel om haar: hij behoedt haar voor het verlies van de hertjes, al is hij wel jaloers.

Het komt tot een uitbarsting als moeder vertelt dat ze een baby verwacht. Er breekt iets bij Raf die alleen nog maar ´neeeeeeeee´ kan schreeuwen. Maan probeert met Raf over de aanstaande baby te praten, maar Raf wil er niets van weten: ´Wie wil er nou iemand zoals ik als grote broer?´´ De hele wereld vindt mij moeilijk´. Midden in deze emoties verschijnt Rafs dier en ook de hertjes van Maan. Dat gaat niet goed, de hertjes worden aangevallen.

Uiteindelijk weten Maan en Raf hoe ze hun dieren moeten beschermen, ze handelen als een hertog en een hertogin en nemen de leiding. Deze ervaring geeft hen levenswijsheid: het leert Maan om vaker ruzie te maken en het helpt Raf beter met de bommetjes in zijn hoofd om te gaan.

Van de Vendel beschrijft grote complexe gevoelens in korte mooie zinnen, die in prachtige beelden op bedekte wijze levenslessen bevatten. De poëtische tekst versterkt het gevoel een sprookje te lezen met een diepere laag.

Het boek is een ´beeldroman´, dwz dat het zeer rijk geïllustreerd is. Mattias De Leeuw, de Vlaamse illustrator die debuteerde met het prachtige prentenboek De Steltenloper brengt het verhaal tot leven. Dat doet hij overtuigend met rake gezichtsuitdrukkingen, zwierige hertjes en goed kleurgebruik.

Dertien rennende hertjes is een bijzonder boek met bijzondere thema´s en mooie illustraties. Ik hoop dat het volgend jaar tussen de Griffel winnende boeken staat.

Dertien rennende hertjes

Edward van de Vendel (tekst) en Mattias De Leeuw (ill)

De Eenhoorn, 2012 € 24,95

| leeftijd 8+ |