Mulberry House - Kristine Groenhart

Dertienjarige Marjolein verhuist met haar ouders naar Engeland. Beide ouders hebben een drukke baan en willen graag dat hun dochter naar een kostschool gaat. Marjolein moet aan het idee wennen maar ze ziet het al snel zitten. Haar beeld van het kostschoolleven wordt bepaald door boeken die ze daarover las:´Die meisjes hebben reuze veel lol met elkaar: feesten tot ver in de nacht en samen slapen op een kamer. Geen ouders om je heen! Hockeyen tegen andere scholen (...) Zo´n uniform leek me wel stoer.´ Marjolein wordt toegelaten op de goed aangeschreven meisjeskostschool Mulberry House. Al snel moet ze haar beeld van het Engelse kostschoolleven bijstellen. De Engelse meisjes zijn afstandelijk, ze vinden haar naam raar, ze is te lang en heeft nog weinig weet van de Engelse gewoonten. De meisjes nemen hun schoolwerk heel serieus en er wordt van de leerlingen verwacht dat ze ´academisch excelleren´. Competitie is een vast onderdeel van het kostschoolleven: de leerlingen willen goede cijfers, ze willen dat ´hun huis´ de meeste punten haalt en ze willen uitblinken in een van de vele sporten. Helaas wordt er niet gefeest tot diep in de nacht, om kwart over negen moeten de leerlingen in bed liggen.Marjolein moet wennen aan haar nieuwe omgeving: ze vindt sommige regels overdreven, haar uniform zit niet lekker en ze kan geen wedstrijden hockeyen omdat ze haar niet goed genoeg vinden. Gelukkig is er nog de Amerikaanse tweeling Sam en Pam, die met dezelfde verbazing naar al die strikte regels kijken. Zij worden Marjoleins eerste vriendinnen.

Kristine Groenhart woonden zestien jaar in Engeland en haar dochters gingen daar naar kostschool. Hun ervaringen vormen de basis van het boek. Met deze kostschoolserie treedt Groenhart in de voetsporen van Enid Blyton die de populaire series over Pitty en De dolle tweeling schreef. Ook de avonturen van Harry Potter op Zweinstein kleuren het beeld dat Nederlandse lezers hebben over Engelse kostscholen. Aan de hand van de belevenissen van Marjolein wordt dit beeld aan de werkelijkheid getoetst.

Groenhart begint haar serie met het klassieke gegeven van de nieuweling die zich moet aanpassen aan de gewoonten en tradities van de school. Aanvankelijk lijkt dat niet te lukken, maar gelukkig is Marjolein goed in sport en wordt ze zelfs captain van het Lacrosseteam. De identificatie met de hoofdpersoon is makkelijk omdat Nederlandse lezers de verwondering van Marjolein goed kunnen begrijpen.

Er gebeuren geen grote dingen in het verhaal, zelfs als Marjolein wegloopt leest dat niet als een drama. Groenhart, die eerder non-fictie voor volwassenen schreef, is een fijne schrijfster. Ze weet Marjolein als een meisje van vlees en bloed neer te zetten. Marjolein is een doorzetter die haar moeilijke momenten heeft, een sympathieke meid die soms haar kont tegen de krib gooit. Ook de andere personages zijn geloofwaardig en worden niet als cliché´s weggezet. De dialogen zijn vlot, en ook het taalgebruik in de facebookberichten die van en naar Nederland worden gestuurd zijn eigentijds en geloofwaardig. Opvallende beeldspraken of uitspraken die het verhaal even doen verstillen moet de lezer niet verwachten.

Het is de vraag hoe de serie verder zal worden uitgewerkt, want Marjolein kan niet de buitenstaander blijven. In de komende boeken zal het drama op de school zelf centraal moeten staan. Wellicht komen dan alsnog de beschrijvingen van spannende sportwedstrijden, stiekeme feestjes, meisjes die vals spelen en geheime familieperikelen. Ook de liefde kan een rol gaan spelen, want de jongenskostschool is om de hoek.

Mulberry House

Kristine Groenhart

Ploegsma, 2014 € 13,99

| leeftijd 9 + |