Spookbeeld - Christien Boomsma
Post date: Aug 11, 2012 10:34:02 AM
Een griezelverhaal moet ´lekker creepy´ zijn en onder je huid gaan zitten is de mening van Christien Boomsma. Omdat zij spookverhalen die zij hoorde niet eng genoeg vond, besloot ze zelf aan de slag te gaan. Zo ontstondSpookbeeld, een boek met ´twaalf verhalen om te griezelen´. De twaalf verhalen zijn lekker eigentijds. De kinderen hebben mobieltjes, zijn actief op de sociale media en het kwaad manifesteert zich zelfs in een blauw Dixietoilet. De hoofdpersonen, altijd kinderen, zijn niet naïef. Ze hebben boeken gelezen over spoken en hun portie griezelfilms gezien en weten dus al het een en ander over geesten. Ze zijn ook niet bang en gaan, al dan niet gedwongen, confrontaties aan. Boomsma zet tegenover deze moderne wereld klassieke griezelthema´s: behekste voorwerpen, een spooktrein, geesten die geen rust kunnen vinden en geesten met kwade bedoelingen. Ook haar stijl is afgestemd op het genre. Vaak is het eerste woord van het verhaal al spannend:´zwart´,´bloed´, ´spijt´. Boomsma maakt veelvuldig gebruik van de vooruitwijzing die aangeeft dat er nog heel wat gaat komen: ´Ik ben er nog. Dat wel. Maar ik zal nooit, nooit meer…´ Ook de waarschuwing vooraf komen we een paar keer tegen:´Die trein…Blijf uit de buurt, wil je? Het is gevaarlijk.´ Als de hoofdpersonen, al dan niet vrijwillig, op onderzoek uit gaan weet Boomsma de griezelige tochten mooi te omschrijven:´Stel je voor: het was hartstikke laat, zeker half twaalf geweest. Het rook er…schimmelig, gruizig, met een spoor van kattenpis. Het was er stikdonker. Losse kalk ritselde van de gepleisterde muren omlaag en de planken vloer onder onze voeten kraakte.´
Om het griezelgehalte nog verder op te voeren werd illustratrice Iris Compiet gevraagd de verhalen te illustreren. Haar zwart/wit tekeningen passen goed in de sfeer van het boek. Een donkere dreigende bunker, schimmen die zich verzamelen of een geestmeisje ´tastbaar en zwaar´weet zij met het juiste griezelgehalte te tekenen.
De twaalf verhalen werden voorgelegd aan een panel proeflezers om te bepalen hoe eng ze zijn. Het panel kende één tot vijf spookjes toe. Een ´eenspooksverhaal´ is een verhaal waar je niet wakker van ligt en na het lezen van een ´vijfspooksverhaal´ hoop je dat je geen nachtmerries krijgt. Het zijn vooral de verhalen die niet goed aflopen die veel spookjes scoren.
Spookbeeld mag naast de zangbundel en het EHBO-boekje in geen enkele kampuitrusting ontbreken.
Spookbeeld
Christien Boomsma (tekst) en Iris Compiet (ill)
De Vier Windstreken, 2012 € 12,95