Ollie en het kronkeldier - Wilma Geldof
Post date: Jan 9, 2017 11:26:57 AM
De tienjarige Ollie krijgt harde klappen van het leven. Zijn ouders verdronken in zee en een jaar later overlijdt ook zijn oma. Ollie woont nu bij Kenneth en Klaartje, pleegouders die een gezinshuis hebben: ´Sommige kinderen woonden een paar maanden bij Kenneth en Klaartje, andere een paar jaar. Dan gingen ze weer naar huis. Altijd. Allemaal. Alleen Ollie niet. Ollie bleef´. Ollie slaapt met een foto van zijn ouders onder zijn kussen, een foto waar hij hun gezichten uit heeft geknipt´want dat waren papa en mama: twee weggeknipte mensen´.
Op een dag vindt Ollie een gewond wonderlijk dier, een ´oceaankronkeldier´. Een dier dat hem met grote ogen aankijkt,´alsof hij nog niet zeker wist of hij wel gered wilde worden´. Ollie verstopt het dier in de schuur en is vast van plan het te helpen.
Ollie en het kronkeldier laat zich op twee manieren lezen. Ten eerste als een spannend verhaal van een jongen die een wonderlijk gewond dier vindt en deze in het geheim probeert te helpen. Maar het verhaal kan ook gelezen worden als de geschiedenis van een jongen die eindelijk de confrontatie met zijn verdriet aangaat. Het kronkeldier is hij dan zelf, een gewond dier dat zorg nodig heeft. Het lukt Ollie niet om de aanwezigheid van het kronkeldier geheim te houden. Eerst ontdekt pleegzusje Giga het en later wordt het kronkeldier ook door de andere kinderen en de pleegouders ontdekt. Iedereen helpt Ollie op zijn eigen manier en vooral Giga blijkt een grote steun. Het bijzondere van het verhaal is dat niemand tegen Ollie zegt dat het dier niet bestaat en zo blijft in het midden of er nu wel of geen dier in de schuur zit. In ieder geval staat Ollie er niet alleen voor en is er hulp als hij dat toelaat.
Ook op een andere manier geeft Wilma Geldof aan dat Ollie langzaam heelt en weer tot leven komt. Als een rode draad door het verhaal lopen de hardnekkige pogingen van pleegvader Kenneth een schijnbaar dode tak tot leven te wekken. Uiteindelijk lukt dat, nadat de tak is bemest met de uitwerpselen van het kronkeldier. Het verhaal is prachtig geïllustreerd door Marieke Nelissen die haar carrière op de wagen heeft. Ze won in 2015 de Lemniscaat Illustratiewedstrijd en is sindsdien een veelgevraagd illustrator. De tekeningen in het boek zijn in kleur en laten zowel het kronkeldier als Ollies omgeving zien. Veelzeggend is de illustratie waarin het gezin naar het strand gaat: de enthousiaste pleegouders lopen voorop met ieder een kleintje op hun nek, de uitbundige Giga loopt daar vlak achter, in zomerkleding en met haar armen in de lucht, dan volgt de in zichzelf gekeerde Nico in een dikke jas en met zijn handen in zijn zak. Ver daarachter loopt Ollie, ook met zijn handen in zijn zakken. Woorden zijn hier niet nodig om uit te leggen hoe ieder zich voelt. Ollie en het kronkeldier is een liefdevol verhaal over verdriet en het overwinnen daarvan. Geldof beschrijft dit moeilijke proces op een toegankelijk en subtiele wijze. Het is aan de lezer hoeveel diepgang hij erin wil leggen. Ollie en het kronkeldier Wilma Geldof (tekst) en Marieke Nelissen (illustraties) Luitingh-Sijthoff, 2016 € 14,99
