"และถ้าเราได้ให้มนุษย์ลิ้มรสความเมตตาจากเรา

(ตัฟซีร: คือความโปรดปรานชนิดต่างๆ เช่น ร่างกายสมบูรณ์ ความปลอดภัย และปัจจัยยังชีพต่างๆ)

แล้วเราได้ดึงมันกลับมาจากเขา แท้จริงเขานั้นเป็นผู้หมดหวังและสิ้นศรัทธา

และถ้าเราได้ให้เขาลิ้มรสความโปรดปรานหลังจากความทุกข์ยากได้ประสบกับเขา แน่นอนเขาจะกล่าวว่า “ความชั่วร้ายต่างๆ ได้ผ่านพ้นจากฉันไปแล้ว” แท้จริง เขานั้นเป็นผู้คึกคะนองหยิ่งยะโส

(ตัฟซีร: ในอายะฮฺนี้เป็นการประณามผู้ที่หมดหวัง เมื่อประสบความทุกข์ยาก และหลงระเริงเมื่อได้รับความโปรดปราน)

เว้นแต่บรรดาผู้อดทนและบรรดาผู้ปฏิบัติความดีทั้งหลาย ชนเหล่านั้นแหละ สำหรับพวกเขาจะได้รับการอภัยโทษและรางวัลอันยิ่งใหญ่"

อัลกุรอาน ซูเราะฮฺฮูด 9-11

(ตัฟซีรโดย สมาคมนักเรียนเก่าอาหรับ ประเทศไทย)