หากกำลังเผชิญกับบททดสอบที่ยากจะรับมือไหว ลองอ่านเรื่องราวของบรรดานบี ได้ทั้งแง่คิด รอยยิ้ม อัลลอฮฺให้บรรดานบีมีวิธีคิด วิธีพูดที่ดีงาม และมีความเฉลียวฉลาดในการรับมือกับบทดสอบ เป็นแบบอย่างที่ดีในการใช้ชีวิต (คลิกที่ชื่อเรื่องได้เลย) 

1. นบีอิบรอฮีมเผชิญหน้ากับรูปปั้น

2. มิมบัรเก่า (ท่อนอินทผาลัม) ร้องไห้ เมื่อนบีมุฮัมมัดขึ้นมิมบัรใหม่

3. ปลา อาหารของนบีมูซาลงทะเลหายไป

4. นบียูนุสอยู่ในท้องปลา

5. นบีมุฮัมมัดให้ความช่วยเหลือคนจน แบบครบวงจร

เรื่องราวบันทึกในอัลกุรอาน ซูเราะฮฺอัลอันบิยาอฺ 51-70

• และโดยแน่นอน เราได้ให้ความเฉลียวฉลาดแก่อิบรอฮีม แต่ครั้งก่อน โดยที่เรารู้จักเขาดี

• ขณะที่เขากล่าวแก่บิดาของเขาและกลุ่มชนของเขาว่า “รูปปั้นอะไรกันนี่ที่พวกท่านเฝ้าบูชากัน”

• พวกเขากล่าวว่า “เราได้พบเห็นบรรพบุรุษของเรา เป็นผู้สักการะบูชามันก่อน”

• เขากล่าวว่า “โดยแน่นอน พวกท่านและบรรพบุรุษของพวกท่าน อยู่ในการหลงผิดอย่างชัดแจ้ง”

• พวกเขากล่าวว่า “ท่านได้นำความจริงมาเสนอแก่เรา หรือท่านเป็นแต่เพียงคนหนึ่งในพวกล้อเล่น”

• เขากล่าวว่า “แต่ที่แท้จริงพระเจ้าของพวกท่าน คือพระเจ้าแห่งชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดิน ซึ่งพระองค์ทรงเนรมิตมัน และฉันเป็นผู้หนึ่งในหมู่ผู้เป็นพยานต่อการณ์นี้

• “และขอสาบานด้วยพระนามของอัลลอฮฺ แท้จริง ฉันจะวางแผนต่อต้านรูปปั้นทั้งหลายของพวกท่าน หลังจากที่พวกท่านผินหลังกลับออกไป”

• ดังนั้น เขาได้ทำให้มันแหลกลาญ เหลือไว้เพียงรูปปั้นตัวใหญ่สำหรับพวกเขา หวังว่าพวกเขาจะได้กลับไปสอบถามมัน

• พวกเขากล่าวว่า “ใครกระทำเช่นนี้กับพระเจ้าของเรา แท้จริง เขาผู้นั้นอยู่ในหมู่อธรรมอย่างแน่นอน”

• พวกเขากล่าวว่า “เราได้ยินเด็กหนุ่มคนหนึ่งกล่าวตำหนิรูปปั้นเหล่านี้ เขามีชื่อว่าอิบรอฮีม”

• พวกเขากล่าวว่า “พวกท่านจงนำเขามาท่ามกลางสายตาของประชาชน หวังว่าเขาทั้งหลายจะได้เป็นพยาน”

• พวกเขากล่าวว่า “เจ้าเป็นผู้กระทำเช่นนี้ต่อพระเจ้าเหล่านั้นของเรากระนั้นหรือ โอ้ อิบรอฮีม!

• เขากล่าวว่า “แต่ว่าพระเจ้าตัวใหญ่ของพวกมันนี้ต่างหากเป็นผู้กระทำมัน พวกท่านจงถามพระเจ้าเหล่านั้นซิ พวกมันพูดได้”

• ดังนั้น พวกเขาก็กลับมาคิดถึงตัวของพวกเขาเอง แล้วกล่าวขึ้นว่า”แท้จริงพวกท่านนั่นแหละเป็นผู้อธรรม”

• ครั้นแล้วศีรษะของพวกเขาก็ก้มลงมา(อยู่ในสภาพคอตก) แล้วกล่าวว่า “ท่านก็รู้ดีอยู่แล้วว่ารูปปั้นเหล่านั้นพูดไม่ได้”

• เขากล่าวว่า”พวกท่านเคารพภักดีสิ่งอื่นนอกจากอัลลอฮฺ ที่มันไม่ให้คุณแก่พวกท่านและไม่ให้โทษแก่พวกท่านแต่อย่างใดเลย กระนั้นหรือ?

• “เป็นที่น่ารังเกียจแก่พวกท่าน และสิ่งที่พวกท่านเคารพบูชาอื่นจากอัลลอฮฺ พวกท่านไม่มีสติปัญญาหรือ?”

• พวกเขากล่าวว่า “จงเผาเขาเสีย” และจงช่วยเหลือพระเจ้าทั้งหลายของพวกท่าน หากพวกท่านจะกระทำเช่นนั้น”

• เรา (อัลลอฮฺ) กล่าวว่า “โอ้ ไฟ! จงเย็นลง และให้ความปลอดภัยแก่อิบรอฮีมเถิด”

• และพวกเขาปรารถนาที่จะวางแผนร้ายแก่เขา แต่เราได้ทำให้พวกเขาประสบกับความสูญเสียมากยิ่งกว่า

เรื่องราวบันทึกในอัลกุรอาน ซูเราะฮฺอัศศ็อฟฟาต 85-101

• เมื่อเขาได้กล่าวแก่บิดาของเขาและหมู่ชนของเขาว่า “พวกท่านเคารพภักดีอะไรกัน? “

• “เพื่อความเท็จกระนั้นหรือ ที่พวกท่านปรารถนาพระเจ้าอื่นจากอัลลอฮฺ ?”

• “ดังนั้น ความนึกคิดของพวกท่านที่มีต่อพระเจ้าแห่งสากลโลกจะเป็นอย่างไร ?”

• เขา (อิบรอฮีม) จึงจ้องมองไปยังดวงดาวทั้งหลาย

• แล้วเขาก็กล่าวขึ้นว่า “แท้จริงฉันไม่สบายจริง ๆ “

• ดังนั้น พวกเขาจึงหันหลังให้เขาและกลับออกไป

• แล้วอิบรอฮีมก็บ่ายหน้าไปยังเจว็ดต่าง ๆ ของพวกเขา แล้วพูดว่า “พวกเจ้าไม่กิน (อาหารเหล่านี้) บ้างหรือ ?

• “ทำไมพวกเจ้าจึงไม่พูดเล่า ?”

• แล้วเขาก็หันไปตีพวกมันด้วยมือขวา (ซึ่งถือขวานอยู่)

• แล้วพวกเขาก็รีบวิ่งมาหาเขา

• อิบรอฮีมจึงกล่าวว่า “พวกท่านเคารพภักดีสิ่งที่พวกท่านแกะสลัก (มัน) กระนั้นหรือ ?

• “ทั้งๆ ที่อัลลอฮฺทรงสร้างพวกท่านและสิ่งที่พวกท่านประดิษฐ์มันขึ้นมา”

• พวกเขากล่าวว่า “จงสร้างสถานที่แห่งหนึ่ง (เตาเผา) สำหรับเขา แล้วโยนเขาไปในไฟที่ลุกโชน”

• ดังนั้น พวกเขาต้องการวางแผนร้ายแก่เขา แต่เราได้ทำให้พวกเขาต่ำต้อย

• และอิบรอฮีมกล่าวว่า “ฉันจะไปหาพระเจ้าของฉัน แน่นอนพระองค์จะทรงแนะทางให้แก่ฉัน

• “ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ ขอพระองค์ทรงประทานบุตรที่มาจากหมู่คนดีให้แก่ข้าพระองค์ด้วย”

• ดังนั้น เราจึงแจ้งข่าวดีแก่เขา (ว่าจะได้) ลูกคนหนึ่ง ที่มีความอดทนขันติ (คือ อิสมาอีล)

“ในคุฏบะฮฺวันศุกร์ ท่านรอซูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม เคยยืนบนท่อนอินทผลัมท่อนหนึ่งซึ่งใช้แทนมิมบัร หญิงชาวอันศอรคนหนึ่งจึงพูดขึ้นว่า : หากพวกท่านต้องการให้ทำมิมบัร (ก็ได้) ดังนั้น พวกเขาจึงทำ “มิมบัร” ใหม่ให้

ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ก็ขึ้นไปบนมิมบัรใหม่นั้น ท่อนอินทผลัมเก่านั้นก็ส่งเสียงร้องครวญครางดังระงม ดังนั้น ท่านรอซูล ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม จึงลงจากมิมบัรใหม่ แล้วท่านก็วางมือของท่านโอบกอดท่อนอินทผลัม (มิมบัรเก่า) นั้น จึงทำให้เสียงร้องครางนั้นค่อยๆ เงียบสงบลง

ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม จึงกล่าวว่า : ท่อนอินทผลัมนั้นร้องไห้คร่ำครวญเพราะถูกตัดขาดจากการรำลึกถึงอัลลอฮฺ ตะอาลา ณ ที่มันเคยได้รับ

ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม กล่าวว่า : ขอสาบานต่ออัลลอฮฺ ผู้ที่ชีวิตของฉันอยู่ในพระหัตถ์ของพระองค์ว่า : หากฉันไม่จับมัน (ท่อนอินทผลัม) นั้น มันก็จะยังคงส่งเสียงร้องอยู่เช่นนั้น จนกระทั่งวันกิยามะฮฺ แล้วท่านรอซูล ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะซัลลัม ก็สั่งให้ฝังท่อนอินทผลัมนั้นไว้ ที่ใต้ “มิมบัร” อันใหม่นั่นเอง”

(หะดีษเศาะฮีหฺ บันทึกโดย บุคอรี และอัตติมิซีย์)

ท่านรอซูลุลลอฮฺกล่าวว่า "ครั้งหนึ่ง มูซาได้ยืนขึ้นพูดกับพวกลูกหลานอิสรออีลและเขาถูกถามว่าใครเป็นผู้มีความรู้ที่สุด เขาตอบว่า "ฉันนี่เอง" 

ดังนั้น อัลลอฮฺจึงได้ทรงเตือนเขาเพราะเขาไม่อ้างว่าอัลลอฮฺเป็นผู้ทรงรู้ดีที่สุด พระองค์ทรงตรัสกับเขาว่า "ตรงที่สองทะเลมาบรรจบกันมีบ่าวคนหนึ่งของฉันที่มีความรู้มากกว่าเจ้า" มูซากล่าวว่า "ข้าแต่พระผู้อภิบาล ฉันจะไปหาเขาได้อย่างไร?" อัลลอฮฺทรงกล่าวว่า "เอาปลาตัวหนึ่งใส่ตะกร้าและเจ้าจะพบเขาตรงสถานที่ที่ปลาของเจ้าหายไป" 

มูซาจึงเอาปลาตัวหนึ่งใส่ตะกร้าและออกเดินทางไปกับยูชะ บินนูน เด็กรับใช้ของเขา จนกระทั่งทั้งสองไปถึงหินก้อนหนึ่งซึ่งที่นั่นพวกเขาได้ใช้หนุนหัวนอน ในขณะที่มูซาหลับไป ปลาตัวนั้นได้หลุดออกจากตะกร้าและตกลงไปในทะเล.." 

(ส่วนหนึ่งจากหะดีษเศาะฮีหฺ บันทึกโดยบุคอรี เลขที่ 3400)

เรื่องราวบันทึกในอัลกุรอาน ซูเราะฮฺอัลกะฮฺฟฺ 60-64 (ตัฟซีรโดย สมาคมนักเรียนเก่าอาหรับ ประเทศไทย)

"และจงรำลึกเมื่อมูซาได้กล่าวแก่คนใช้หนุ่ม (ยูชะอฺ อิบนฺนูน) ของเขาว่า “ฉันจะยังคงเดินต่อไปจนกว่าจะบรรลุสู่ชุมทางแห่งสองทะเลหรือฉันจะคงเดินต่อไปอีกหลายปี”

ดังนั้น เมื่อทั้งสองถึงชุมทางระหว่างสองทะเลแล้ว ทั้งสองลืมปลาของเขา ดังนั้นมันจึงหาวิธีของมันลงทะเลไปตามทาง (ตัฟซีร: ส่วนใหญ่ของนักตัฟซีรมีความเห็นว่า ปลาในที่นี้เป็นปลาย่าง การให้มันมีชีวิตขึ้นมาและหาทางลงทะเลนั้น เป็นสัญญาณหนึ่งในบรรดาสัญญาณต่างๆ ของอัลลอฮฺแก่นบีมูซา)

ครั้นเมื่อทั้งสองเดินเลยต่อไปอีก เขาได้กล่าวแก่คนใช้หนุ่มของเขาว่า “จงนำอาหารกลางวันของเราออกมา โดยแน่นอน เราได้รับความลำบากจากการเดินทางของเรานี้”

เขากล่าวว่า “ท่านมิเห็นดอกหรือ เมื่อเราพักอยู่ที่ก้อนหิน แท้จริงฉันลืมที่จะพูดถึงเรื่องปลาและไม่มีผู้ใดที่ทำให้ฉันลืมกล่าวถึงมันนอกจากชัยฏอน และมันก็หาทางลงทะเลไปอย่างน่าประหลาดแท้ๆ”

เขากล่าวว่า “นั่นแหละคือสิ่งที่เราต้องการหา” ดังนั้น ทั้งสองจึงหวนกลับตามร่องรอยไปที่เดิม”

เรื่องราวบันทึกในอัลกุรอาน ซูเราะฮฺอัศศ็อฟฟาต 139-148

• และแท้จริง ยูนุสนั้นอยู่ในหมู่ผู้ที่ถูกส่งมาเป็นร่อซูล

• จงรำลึก ขณะที่เขาได้หนีไปยังเรือที่บรรทุกผู้คนเต็มเพียบ

• ดังนั้น ยูนุสได้เข้าร่วมจับฉลาก แล้วเขาจึงอยู่ในหมู่ผู้ถูกพิชิต (แพ้ในการจับฉลาก)

• แล้วปลาตัวใหญ่ได้กลืนเขา และเขาสมควรที่จะถูกตำหนิ

• หากว่าเขามิได้เป็นคนหนึ่งในหมู่ผู้แซ่ซ้องสดุดีแล้ว

• แน่นอน เขาจะอยู่ในท้องปลาจวบจนกระทั่งวันฟื้นคืนชีพ

• แล้วเราได้เหวี่ยงเขาขึ้นบนที่โล่งริมฝั่ง ในสภาพที่ป่วย

• และเราได้ให้มีต้นไม้ (พันธ์ไม้เลื้อย) น้ำเต้างอกเงยขึ้น ปกคลุมตัวเขา

• และเราได้ส่งเขาไปยัง (หมู่บ้านของเขา) มีจำนวนหนึ่งแสนคนหรือเกินกว่านั้น

• แล้วพวกเขาก็ศรัทธา ดังนั้น เราจึงปล่อยให้พวกเขามีความสุขสำราญชั่วระยะเวลาหนึ่ง

ดุอาอฺที่นบียูนุสกล่าวในขณะอยู่ท้องปลา มีบันทึกในอัลกุรอาน ซูเราะฮฺอัลอันบิยาอฺ 87-88 ความว่า

لَّا إِلَٰهَ إِلَّا أَنتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنتُ مِنَ الظَّالِمِينَ

“ไม่มีพระเจ้าอื่นใดนอกจากกพระองค์ท่าน มหาบริสุทธิ์แห่งพระองค์ท่าน แท้จริงข้าพระองค์เป็นผู้หนึ่งในหมู่ผู้อธรรมทั้งหลาย”

• และจงรำลึกถึงเรื่องราวของซันนูน (นะบียูนุส) เมื่อเขาจากไปด้วยความโกรธพรรคพวกของเขา แล้วเขาคิดว่าเราจะไม่ทำให้เขาได้รับความลำบาก แล้วเขาก็ร้องเรียนท่านกลางความมืดทึบทะมึนว่า “ไม่มีพระเจ้าอื่นใดนอกจากกพระองค์ท่าน มหาบริสุทธิ์แห่งพระองค์ท่าน แท้จริงข้าพระองค์เป็นผู้หนึ่งในหมู่ผู้อธรรมทั้งหลาย”

• ดังนั้นเราได้ตอบรับการร้องเรียนของเขาและเราได้ช่วยให้เขารอดพ้นจากความทุกข์ระทมและเช่นเดียวกันนี้ เราช่วยบรรดาผู้ศรัทธา

หะดีษรายงานจากท่านอนัส บินมาลิก “ครั้งหนึ่งมีชาวอันศอรมาหาท่านนบีมุฮัมมัด (ซ.ล.) แล้วบอกท่านว่า

• ‘ยารอซูลุลลอฮฺ ผมเป็นคนยากไร้ ท่านนบีช่วยผมหน่อย’

• ท่านนบีมุฮัมมัด (ซ.ล.) ก็ช่วยเขาคิดและถามว่า “ที่บ้านคุณมีอะไรบ้าง”

• ศอฮาบะฮฺคนนั้นก็บอกว่า ‘ผมมีทรัพย์สินในบ้านแค่ 2 อย่าง ผมมีผ้าปูหลังอูฐ และหม้อใบหนึ่ง’

• ท่านนบีบอกว่า “คุณไปเอาผ้าปูมา”

เมื่อเขาเอาผ้าปูมา (บางสายรายงานท่านนบีให้เขาเอามาทั้งผ้าและหม้อ)

• ท่านนบีมุฮัมมัด (ซ.ล.) ก็ถามว่า “ใครจะซื้อบ้าง”

• ศอฮาบะฮฺท่านหนึ่งบอกว่า ‘ผมขอซื้อหนึ่งเหรียญเงิน’

• ท่านนบีบอกว่า “ใครจะให้มากกว่านี้” ท่านนบีพูด 2-3 ครั้ง

• มีศอฮาบะฮฺท่านหนึ่งบอกว่า ‘ผมให้สองเหรียญเงิน’ ท่านนบีก็ขายให้กับคนๆ นั้น

• ท่านนบีมุฮัมมัด (ซ.ล.) บอกกับชายคนนั้นว่า “สองเหรียญเงินนั้น เหรียญหนึ่งคุณเอาไปซื้อหัวขวาน อีกหนึ่งเหรียญคุณเอาไปซื้ออาหารให้ครอบครัวคุณกิน”

• เมื่อชายคนนั้นไปซื้อหัวขวานได้แล้ว ก็มาท่านนบี ท่านนบีมุฮัมมัด (ซ.ล.) ก็ไปหาไม้มาเหลาให้ทำเป็นด้ามขวาน ใส่ด้ามขวานเสร็จเรียบร้อยแล้ว ท่านนบีมุฮัมมัด (ซ.ล.) บอกว่า “คุณเข้าไปในที่แห่งนี้ ไปตัดฟืนมา อย่าให้เราเห็นหน้าจนกว่าจะผ่านไป 15 วัน” (หมายความว่าให้ทำให้เต็มที่)

• ผ่านไป 15 วัน พอมาเจออีกที ชายคนนี้เขาก็เข้ามาหาท่านนบีมุฮัมมัด (ซ.ล.) แล้วก็พบว่า ตอนนี้เขามีทั้งเสื้อผ้าสวมใส่แบบปกติและก็เริ่มมีเงินบ้าง ท่านรอซูลุลลอฮฺกล่าวว่า “ใครก็ตามที่ชอบไปขอคนอื่น ในวันกิยามะฮฺ พระองค์อัลลอฮฺจะให้มีใบหน้าของเขามีความอัปลักษณ์ การไปขอผู้คน ไม่สมควรไปขอนอกจาก 3 กรณี 1.คนยากจนที่ยากจนจริงๆ 2.คนที่มีหนี้สินแบบล้นตัวไปไม่รอดจริงๆ 3.คนที่ต้องจ่ายค่าชดเชยเนื่องจากไปฆ่าหรือทำร้ายคน”