คุณค่าและความประเสริฐของอัลกุรอาน
อัลกุรอาน เป็นดำรัสของอัลลอฮฺ ผู้ที่อ่านและปฏิบัติตามอัลกุรอาน จะได้รับความจำเริญมากมาย เพราะอัลกุรอานมีคุณค่าและความประเสริฐ ดังนี้
อัลกุรอาน (วะฮีย์จากอัลลอฮฺ) มายังท่านนบีมุฮัมมัดได้อย่างไร
รายงานจากอาอิชะห์ (รอดิยัลลอฮุ อันฮา) ว่า
ฮาริษ บิน ฮิชาม (รอดิยัลลอฮุอันฮุ) ได้ถามท่านรอซูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม โดยเขากล่าวว่า 'โอ้ ท่านรอซูลุลลอฮฺ การติดต่อสื่อสาร (วะฮีย์จากอัลลอฮฺ) มายังท่านได้อย่างไร' ท่านรอซูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม ตอบว่า "บางครั้งมายังฉันคล้ายกังวานของเสียงระฆัง ซึ่งมันรุนแรงมากสำหรับฉัน หลังจากนั้นมันก็คลายออกไปจากฉัน และฉันก็เข้าใจจากเขา สิ่งที่เขาได้บอก บางครั้งมะลัก (เอกพจน์ของมลาอิกะฮฺ)ได้แปลงร่างเป็นมนุษย์มาหาฉัน เขาจะมาพูดกับฉัน และฉันก็เข้าใจสิ่งที่เขาพูด" อาอิชะห์ (รอดิยัลลอฮุ อันฮา) ได้กล่าวว่า 'ความจริงฉันได้เห็นท่านรอซูลุลลอฮฺ ขณะที่มีการติดต่อสื่อสาร (วะฮีย์จากอัลลอฮฺ) ลงมายังท่านในวันที่หนาวจัด แล้วมันคลายออกไปจากท่าน โดยหน้าผากของท่านมีแต่เหงื่อที่ทะลักออกมา” (หะดีษเศาะฮีหฺ บันทึกโดยบุคอรี)
อัลกุรอานจะมาในวันกิยามะฮฺ
ท่านรอซูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม กล่าวว่า
“พวกท่านทั้งหลายจงอ่านอัลกุรอาน เพราะอัลกุรอานนั้นจะมาให้ความช่วยเหลือต่อเขาในวันกิยามะฮฺ พวกท่านจงอ่าน อัซซะฮฺรอวัยนฺ คือ ซูเราะฮฺอัลบะเกาะเราะฮฺและซูเราะฮฺอาลิอิมรอน เพราะทั้งสองจะมาในวันกิยามะฮฺดุจดังเมฆสองก้อนหรือร่มสองคัน หรือประดุจดังนกสองฝูงที่กางปีกปกป้องเจ้าของทั้งสองซูเราะฮฺนั้น ท่านทั้งหลายจงอ่านซูเราะฮฺอัลบะเกาะเราะฮฺ เพราะการอ่านมันนั้นเป็นความบะเราะกะฮฺ (จำเริญ) การละเลยต่อซูเราะฮฺอัลบะเกาะเราะฮฺ (ไม่อ่าน) ถือว่าขาดทุน และผู้ที่ปลุกเสกคุณไสยไม่อาจชนะสูเราะฮฺอัลบะเกาะเราะฮฺได้” (หะดีษเศาะฮีหฺ บันทึกโดยมุสลิม เลขที่ 804)
ท่านนบีมุฮัมมัด ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม กล่าวว่า
“ในวันอาคิเราะฮฺอัลกุรอานจะถูกนำมาพร้อมนักกุรอาน”
ซึ่งต้องเป็นคนที่อ่าน เข้าใจ ศึกษา ท่องจำ และปฏิบัติ และนำกุรอานมาใช้ในชีวิตประจำวัน
ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม กล่าวไว้ว่า
“แท้จริงอัลลอฮฺ ได้ยกระดับกลุ่มชนหนึ่งด้วยคัมภีร์นี้
และลดระดับกลุ่มชนหนึ่งด้วยคัมภีร์
คนที่จะสูงส่งด้วยอัลกุรอานก็ด้วยการปฏิบัติตามอัลกุรอาน”
(หะดีษเศาะฮีหฺ บันทึกโดยมุสลิม)
ท่านเราะสูลุลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮฺ อะลัยฮิ วะสัลลัม กล่าวว่า
“(ในวันอาคิเราะฮฺ)จะถูกกล่าวแก่ผู้ที่อ่านอัลกุรอานว่า จงอ่านและจงเลื่อนขึ้นตามระดับขั้น(ในสวรรค์) และจงอ่านอย่างชัดถ้อยชัดคำดังที่ท่านเคยอ่านในโลกดุนยามาก่อน เพราะชั้นสวรรค์ที่เจ้าจะได้รับคืออายะฮฺสุดท้ายที่ท่านได้อ่านอัลกุรอานจบ”
(หะดีษหะสัน เศาะฮีหฺ บันทึกโดย อบูดาวูด เลขที่ 1464 และอัตติรมิซีย์ เลขที่ 2914)
“และเมื่อมีบทหนึ่งบทใดของอัลกรุอานถูกประทานลงมา ดังนั้น ในหมู่พวกเขามีผู้กล่าวขึ้นว่า “มีใครบ้างในพวกท่านที่บทนี้ทำให้ศรัทธาเพิ่มขึ้น?” สำหรับบรรดาผู้ที่มีความศรัทธานั้น บทนี้ได้ทำให้การศรัทธาเพิ่มขึ้นแก่พวกเขา แล้วพวกเขาก็มีความปิติยินดี และสำหรับบรรดาผู้ที่มีโรคอยู่ในจิตใจของพวกเขา บทนี้ก็ยิ่งจะเพิ่มความสกปรกให้แก่พวกเขามากยิ่งขึ้นไปอีก และพวกเขาจะตายไปในสภาพที่เป็นพวกปฏิเสธศรัทธา”
(ซูเราะฮฺอัต-เตาบะฮฺ 124-125)
ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม กล่าวว่า
“อุปมาผู้ศรัทธาที่อ่านอัลกุรอานและปฏิบัติตามคำสอนของอัลกุรอาน
อุปมัยดังผลส้มที่มีรสชาติดีอีกทั้งมีกลิ่นหอม
อุปมาผู้ศรัทธาที่ไม่อ่านอัลกุรอานและปฏิบัติตาม
อุปมัยดังผลอินทผาลัม ที่มีรสชาติดีแต่ไร้กลิ่นหอม
อุปมาคนมุนาฟิก (กลับกลอก) ที่อ่านอัลกุรอาน
อุปมัยดังใบโหระพา ซึ่งมีกลิ่นหอมแต่มีรสชาติขม
และอุปมาคนมุนาฟิก (กลับกลอก) ที่ไม่อ่านอัลกุรอาน
อุปมัยดังบวบขม ที่มีรสขมและไม่มีกลิ่น”
(หะดีษเศาะฮีหฺ บันทึกโดยบุคอรี เลขที่ 5059 และมุสลิม เลขที่ 797)
“อัลลอฮฺได้ทรงประทานคำกล่าวที่ดียิ่งลงมา เป็นคัมภีร์คล้องจองกันกล่าวซ้ำกัน ผิวหนังของบรรดาผู้ที่เกรงกลัวพระเจ้าของพวกเขาจะลุกชันขึ้นเนื่องด้วย(ซาบซึ้งกับความหมายของ)คัมภีร์นั้น แล้วผิวหนังของพวกเขาและหัวใจของพวกเขาจะสงบลงเพื่อรำลึกถึงอัลลอฮฺ นั่นคือการชี้นำทางของอัลลอฮฺ พระองค์จะทรงชี้นำทางแก่ผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์และผู้ใดที่อัลลอฮฺทรงให้เขาหลงทาง ดังนั้นสำหรับเขาก็จะไม่มีผู้ชี้นำทาง”
(อัลกุรอาน ซูเราะฮฺอัซ-ซุมัรฺ 23)
ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม กล่าวว่า
“ไม่มีการอิจฉากันนอกจากในสองกรณี คือ บุคคลหนึ่งที่อัลลอฮฺประทานความรู้อัลกุรอานให้กับเขาและเขาได้ดำรงตน (ทั้งอ่านและปฏิบัติตามอัลกุรอาน) ทั้งกลางวันและกลางคืน และบุคคลหนึ่งที่อัลลอฮฺประทานทรัพย์สินแก่เขาและเขาได้บริจาคไปทั้งกลางวันและกลางคืน” (หะดีษเศาะฮีหฺ บันทึกโดย บุคอรี เลขที่ 5025 และมุสลิม เลขที่ 815)
ท่านรอซูลุลลอฮฺกล่าวว่า
“ผู้ใดพูดด้วยอัลกุรอานย่อมสัจจะ
ผู้ใดปฏิบัติตามอัลกุรอานย่อมได้กุศล
ผู้ใดตัดสินด้วยอัลกุรอานย่อมยุติธรรม
และผู้ใดเชิญชวนสู่อัลกุรอาน ย่อมได้รับทางนำที่เที่ยงตรง”
(หะดีษ บันทึกโดยติรมิซีย์)
เพื่อให้ผู้อ่านได้รับประโยชน์จากการอ่านและปฏิบัติตามอัลกุรอาน จึงควรปฏิบัติดังนี้
1. ขอความคุ้มครองก่อนอ่านอัลกุรอาน
“ดังนั้น เมื่อเจ้าอ่านอัลกรุอาน ก็จงขอความคุ้มครองต่ออัลลอฮฺให้พ้นจากชัยฏอนที่ถูกสาปแช่ง” (อัลกุรอาน ซูเราะฮฺอันนะหฺลฺ 98)
กล่าวว่า أَعُوْذُ بِاللهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيْمِ
(อ่านว่า อะอูซุบิลลาฮิ มินัชชัยฏอนิรเราะญีม)
ความหมาย: ฉันขอความคุ้มครองต่ออัลลอฮฺให้พ้นจากชัยฏอนที่ถูกสาปแช่ง
2. ขอความคุ้มครองเมื่อสับสน ในขณะที่อ่านอัลกุรอาน
อุษมาน บินอบุลอาศ ได้มาหาท่านนบี และพูดกับท่านว่า 'ท่านรอซูลุลลอฮฺ ชัยฏอนรบกวนการนมาซของฉันและทำให้ฉันสับสนในการอ่านกุรอาน' ท่านรอซูลกล่าวว่า “มันคือชัยฏอนที่ถูกเรียกว่า คินซับ ดังนั้น ถ้าท่านรู้สึกว่ามันอยู่ใกล้ๆ จงกล่าวว่า “อะอูซุบิลลาฮิ มินฮู” (ฉันขอความคุ้มครอง ต่ออัลลอฮฺให้พ้นจากมัน) หลังจากนั้น ให้พ่นลม ถ่มน้ำลายเบาๆ (เป่าลมเบาๆ ออกมาโดยไม่มีน้ำลาย) ทางด้านซ้ายของท่านสามครั้ง” อุษมานกล่าวว่า 'ฉันได้ทำเช่นนั้น และอัลลอฮฺได้ทรงเอามันไปจากฉัน' (หะดีษเศาะฮีหฺ บันทึกโดยมุสลิม เลขที่ 2203)
เพื่อให้ผู้อ่านได้รับประโยชน์จากการอ่านและปฏิบัติตามอัลกุรอาน จึงควรปฏิบัติดังนี้
1. ขอดุอาอฺให้เข้าใจอัลกุรอาน
– ควรขอดุอาอฺขอให้พระองค์ช่วยให้เข้าใจในศาสนา เข้าใจอัลกุรอานได้อย่างง่ายดาย เพราะเราอาจซึมซับความเชื่อที่อาจขัดต่อหลักศาสนา ชัยฏอนอาจกระซิบกระซาบให้เรารู้สึกค้านในใจ วัลอิยาซุบิลลาฮฺ
2. ขอดุอาอฺในระหว่างอ่านอัลกุรอาน
ในระหว่างอ่านอัลกุรอาน เมื่อเจอเรื่องดี ควรกล่าวอามีน แต่หากเจอบทลงโทษ หรือตัวอย่างที่ไม่ดี ควรขอความคุ้มครองให้พ้นจากสิ่งเหล่านั้น
– เช่น อ่านว่า วัลอิยาซุบิลลาฮฺ หมายถึง ฉันขอความคุ้มครองจากอัลลอฮฺ (ให้ห่างไกลจากสิ่งนี้) หรือ นะอูซุบิลลาฮิ มินซาลิก หมายถึง ขออัลลอฮฺคุ้มครองเราให้ห่างไกลจากสิ่งนั้น
– เรื่องที่เป็นบทเรียนในอดีต เมื่ออ่านแล้ว ไม่ควรคิดว่า ไม่เกี่ยวกับเรา ทุกๆ เรื่องเกี่ยวกับเราหมด เป็นทั้งคำเตือน และแนวทางการใช้ชีวิต ใจที่มุ่งหาทางนำ/ทางออก จะได้รับตามที่เนียต (ตั้งเจตนา) อินชาอัลลอฮฺ
3. สุญุด 1 ครั้ง เมื่ออ่านอัลกุรอาน เจอสัญลักษณ์รูปมัสยิด ۩
– สัญลักษณ์รูปมัสยิด จะปรากฏในอายะฮฺสัจญดะฮฺ เมื่ออ่านเจอให้สุญูด 1 ครั้ง
– การสุญูดขณะอ่านกุรอานนั้นเรียกว่า สุญูดติลาวะฮฺ จะกระทำเมื่ออ่านอัลกุรอานผ่านอายะฮฺสัจญดะฮฺหนึ่งซึ่งมีซุนนะฮฺให้ทำการสุญูด 1 ครั้ง
มีรายงานจากอิบนิอุมัรว่า "ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม ได้อ่านซูเราะฮฺที่มีการสุญูดให้พวกเราฟัง แล้วท่านก็สุญูด และพวกเราก็สุญูดพร้อมกับท่าน จนกระทั่งคนหนึ่งในพวกเราไม่พบที่ที่จะวางหน้าผากของเขา(ไม่มีที่ที่จะสุญูด)"
(หะดีษเศาะฮีหฺ บันทึกโดยบุคอรี, มุสลิม และอบูดาวุด)
การสุญูดนี้ให้สุญูดทั้งผู้อ่านและผู้ฟัง หรือผู้ที่ได้ยินการอ่านทั้งในและนอกเวลาละหมาด