Groepsopdracht
Namen studenten:
Owen Buirs
Elina de Vries
Rosan Koning
Jur Bontjer
Tamar Koetje
Vragen over het suikerunie terrein met onze eigen antwoorden.
Groepsopdracht: Een aantal kunstwerken met hierbij een 'kijk’/’gevoel’/’beleving'-opdracht en uitwerking voor kinderen uit alle 8 groepen.
Opdracht Individueel:
Dit kunstwerk sprak mij het meest aan. Het is het Tschumipaviljoen aan het Hereplein in Groningen. In deze 'glazen galerij' wordt elk seizoen een nieuwe presentatie gegeven. Het paviljoen ligt op een handige en centrale plek waar veel publiek langs komt.
Context stichting Tschumipaviljoen:
"Het Tschumipaviljoen is een presentatieplek, geen museum met een collectie. De werken die voor het paviljoen gerealiseerd worden blijven in eigendom van de kunstenaar, het copyright ligt eveneens bij de kunstenaar en er is geen sprake van aankoop van werk. Het activiteiten programma in het paviljoen krijgt in de eerste plaats vorm door projecten die kunstenaars er op uitnodiging in realiseren. Daarbij ligt in de herfst en winter de nadruk op projecten waarbij (video)projecties, maar meer nog diverse vormen van belichting worden ingezet. In het voorjaar en zomer betreft het kinetische projecten en projecten waarbij architectuur centraal staat. Partner organisaties waarmee wordt samengewerkt zijn het CBK Groningen en festival Soundsofmusic. Naast autonoom opererende kunstenaars worden er per jaar twee projecten gerealiseerd die binnen het domein van de architectuur vallen. Daarbij werken wij samen met de gemeentelijke dienst Stedebouw en de Academie voor Bouwkunst. Stichting. Parallel aan ons activiteitenprogramma in het Tschumipaviljoen organiseren wij een educatief programma in samenwerking met het CBK Groningen en het Werkman College." (“Tschumipaviljoen - Tschumipaviljoen”, 2022)
In het paviljoen was nu een presentatie te zien over het slavernij verleden van Groningen. DichtLicht op het verleden deelt persoonlijke verhalen van Groningers over de doorwerking van het slavernijverleden in hun (familie)leven.
In het Tschumipaviljoen aan het Hereplein worden dagelijks vanaf zonsondergang betekenisvolle woorden uit gedichten van stadsdichter Myron Hamming getoond in het lichtkunstwerk van Lambert Kamps. Vier Groningers vertellen Myron Hamming over de invloed van de koloniale geschiedenis op hun (familie)leven. Geïnspireerd door hun verhalen schrijft hij vier gedichten. Iedere twee weken wisselen de gedichten elkaar af. Een QR-code bij het kunstwerk leidt naar audiofragmenten waarin de stadsdichter zijn gedichten voordraagt én naar de verhalen van Groningers over het slavernijverleden. (“Tschumipaviljoen - Tschumipaviljoen”, 2022)
Ik vind dit een erg mooi kunstwerk omdat het verhalen laat zien over het verleden van Groningen in de slavernij tijd. Hierover wist ik nog niet zoveel daarom vond ik het juist mooi om er op deze manier meer over te leren. De geschreven gedichten vind ik mooi en erg aansluitend bij de context.
Op de pabo hebben we een workshop gekregen over het maken van muziek op een hele nieuwe manier. We hebben als klas een muziekstuk gemaakt met de protoonmusic box. Dit was erg leuk om te doen. Ik denk dat dit voor kinderen ook fantastisch is om een keer te doen in de klas.
Hieronder kun je ons muziekstuk luisteren: 'Happie 3C'
Op woensdag 30 maart 2022 heb ik samen met wat mede-studenten het online symposium meer muziek in de klas gevolgd. Ik had mij aangemeld voor verschillende onderwerpen waaronder integratie van muziek bij het jonge kind. Als ik eerlijk ben heb ik het niet allemaal even goed meegekregen omdat het online was en het een beetje rommelig was. Ik vond wel dat de onderwerpen leuk waren en het onderwerp muziek had een goede samenhang met andere vakken zoals beeldend en rekenen.
Hieronder zie je wat foto's van het volgen van de workshops.
Op donderdag 03/02 heb ik op school een voorstelling van live your story bijgewoond. Dit ging over lhbtqiap+ jongeren. Deze voorstelling wordt voornamelijk gegeven op middelbare scholen, aan jongeren vanaf 12 jaar. Andere doelgroepen zijn jongerengroepen, MBO's, docenten en anderen die met jongeren werken en willen weten hoe ze seksuele diversiteit en gender identiteit beleven.
Op de website staat over deze voorstelling:
"De voorstelling is een vervolg en verdieping op onze eerdere voorstelling Homonologen. Op toegankelijke en eerlijke wijze delen vijf jonge mensen die zich ergens in het lhbtqiap+ spectrum identificeren hun verhalen met het publiek. Het publiek zal zich herkennen in hun dilemma’s over liefde en seksualiteit en zal leren over de belevingswereld van jongeren die zich anders voelen dan de rest.
Ilyas vertelt over hoe het is om in twee werelden te leven en thuis niet te vertellen dat hij homo is.
Tomas deelt hoe hij soms bang is om homo te zijn en zich zo te kleden dat mensen het wel eens aan hem zouden kunnen zijn. Kiest hij voor veiligheid? Verloochend hij dan zichzelf?
Jaimy vertelt hoe diens omgeving reageerde op het veranderen van diens naam en over hoe het is om non-binair te zijn.
De docent Marijn vertelt hoe spannend het is om je gelijkwaardig en kwetsbaar op te stellen naar leerlingen toe en deelt over aseksualiteit.
Eef zoekt seksuele voorlichting over niet-hetero-seks en is zenuwachtig voor haar eerste date met een meisje." (“Queer Stories”, 2022)
Mijn eigen ervaringen
Ik vond deze voorstelling in het begin een beetje ongemakkelijk en ik snapte niet helemaal waar het naartoe ging. Maar uiteindelijk zat er echt een goed verhaal achter met gebeurtenissen die ook voorkomen in het dagelijks leven. Ik denk dat het erg goed is dat deze voorstelling gegeven wordt aan jongeren op middelbare scholen waar seksuele diversiteit veel voorkomt.
Op donderdag 31 maart hebben wij als pabo 3 het concert van NNO in de Oosterpoort Groningen bezocht. Dit concert begon om 20:00. De dirigent van het concert was: Martin Sieghart
Informatie over het concert van de site:
Harriet Krijgh soleert bij het Noord Nederlands Orkest in Dvořáks Concert voor cello en orkest. Martin Sieghart dirigeert het NNO ook in Béla Bartóks Concert voor orkest en Les Préludes van Franz Liszt. (“Liszt, Dvořák & Bartók”, 2022)
Dvořák
Concerten voor cello en orkest waren er bijna niet toen Antonin Dvořák zich eraan waagde. Het was meteen een voltreffer: de combinatie van de donkere cello-klank en Dvořáks weemoedige melodiek laat niemand onberoerd.
Bartóks & Liszt
Béla Bartóks Concert voor orkest doet zijn naam alle eer aan. In plaats van één solist treden steeds andere orkestinstrumenten op de voorgrond: meeslepend om te horen én om te zien. Dit werk, met zijn lugubere begin en uitbundige finale, werd zijn grootste succes – en niets te vroeg, want de componist overleed kort daarna. Franz Liszt, altijd spectaculair, zorgt op dit programma voor een passende opwarmer.
Mijn eigen ervaringen:
Voorafgaand aan het concert kregen we een korte uitleg over NNO en muziek. Ook kreeg je een lestip over bodypercussie. Mijn eerste indruk van het concert was indrukwekkend. Er stonden veel mensen op het podium, allemaal klaar met hun instrument. Van viool tot cello tot dwarsfluit. Ik vond het wel jammer dat er voor mij niet echt een verhaal zat aan het toneelstuk. Het concert begon en de artiesten begonnen te spelen maar eigenlijk zat er niet echt een boodschap aan vast. Halverwege het eerste gedeelte kwam er een mevrouw het podium op die cello bespeelde. Zij viel erg op met haar rode jurk, dus ik denk dat zij het hoogtepunt van het concert was. Als ik eerlijk ben haakte ik na een half uur al af, mijn persoonlijke muzieksmaak ligt gewoon ver van het klassieke muziek af en vond ik het lang duren. Ook de gemiddelde leeftijd in de zaal was een stuk hoger. Wat ik mee kan nemen uit dit concert zijn de filmpjes over NNO die we voorafgaand aan het concert hebben gezien en het lesidee over bodypercussie.
In de stageweek heb ik samen met mijn stageklas een theater voorstelling in het Kielzog in Hoogezand bijgewoond.
De voorstelling Kodo heeft als thema moed. Moed laat zich niet leiden door angst. Moed staat voor daadkracht en veerkracht. Kodo, het geheim van de samurai is gebaseerd op het boek Kodo, de weg van de boog van Bert Kouwenberg.
Op het podium waren verschillende dingen te zien. Namelijk Videoprojecties, die op verschillende schermen/blokken werden geprojecteerd, een boekenstapel, en poppen. Er was relatief weinig decor. Omdat er weinig decor is, is er veel ruimte voor eigen verbeeldingskracht. Vaak denken kinderen dat ze veel meer hebben gezien dan dat er daadwerkelijk was.
Ida, de verteller was eigenlijk de enige 'echte' persoon op het podium. De rest van de personages waren poppen, knuffels of geprojecteerde afbeeldingen.
Kodo wil er in het verhaal achter komen waar zijn moeder is, maar Kodo's vader wil het niet vertellen. Uiteindelijk blijkt dat de moeder van Kodo ziek was en besloot niet meer te vechten tegen haar ziekte. Ze berustte in haar lot. Zijn moeder is een vlinder geworden. Tijdens de voorstelling vliegt er een aantal keer een vlinder voorbij.
Mijn eigen ervaringen
Ik vond deze voorstelling erg mooi. Het was een goede afstemming tussen humor, serieuze punten en veel interactie met het publiek. De kinderen vonden de voorstelling vooral erg grappig en hadden het er nog veel over de dagen na de voorstelling. Ook had deze voorstelling een mooie boodschap. Namelijk dat je soms moeilijk dingen kunt weglachen en ze zo even kunt vergeten. Maar dat deze gebeurtenissen nooit vergeten worden.
In week 12 van 2022 ben ik samen met mede-studenten (èn vriendinnen), Elina en Rosan op een cultureel stedentripje geweest naar Praag. Hier hebben we naast ontspannen veel gezien en gedaan, ook op cultureel gebied. Daarom vond ik het toepasselijk om hiervan ook wat foto's en informatie in mijn portfolio te plaatsen.
Wandeltocht Joodse wijk
Tijdens deze wandeling hebben we meer geleerd over de geschiedenis van de Joodse wijk in Praag, Josefov. Ook konden we een kijkje nemen in de Klausen-synagoge, in de Spaanse synagoge en op de Joodse begraafplaats. We hadden een Engelse gids (dus ook onze Engelse vaardigheden goed geoefend) die enorm veel af wist van de Joodse geschiedenis in Praag. We kregen veel nieuwe informatie die dag en hebben veel indrukken opgedaan. Het was erg indrukwekkend om te zien.
Namen van alle Joodse slachtoffers tijdens de tweede wereld oorlog.
Concentratie en deportatie kampen in Europa
Tekeningen van kinderen in Theresienstadt.
Joodse begraafplaats
John Lennon Wall
Deze muur is beschilderd in de jaren 80 geïnspireerd door John Lennon en songteksten van the Beatles. Sindsdien is de muur veelvuldig overgeschilderd en voorzien van wisselende protestuitingen tegen lokale of wereldwijde problemen en oproepen tot wereldwijde idealen zoals liefde en vrede. (Wikipedia-bijdragers, 2022)
Er hingen hier nu ook tijdelijk een groot aantal gedichten voor de oorlog in Ukraine.
Middeleeuws astronomisch uurwerk bevestigd aan het oude raadhuis aan het oude stadsplein van Praag. Behalve de tijd geeft de klok ook de dagen, de sterrentijd en de stand van de maan en de zon aan. Ieder uur op het hele uur kun je kijken naar het schouwspel dat nog geen minuut duurt. We hebben hier ook het raadhuis museum bezocht.
Karelsbrug.
Sint-Vitus kathedraal.
Wisseling van de wacht bij de Praagse burcht.