Verwerkingsopdrachten

8. Recensie van een 9+ boek.

Het boek wat ik gekozen heb voor de recensie is 'De zee kwam door de brievenbus'.

Geschreven door Selma Noort met illustraties van Martijn van der Linden.

Dit verhaal gaat over Liesje. Ze verteld over hoe zij en haar familie de Waternoodsramp in 1953 meemaakten. Liesje en haar zusje Sjaan worden door hun moeder midden in de nacht gewekt omdat het stormt. 'De zee komt'. Wanneer het water steeds sneller stijgt moeten Liesje en Sjaan helpen spullen naar boven brengen. Vader en moeder houden vol en vertellen de kinderen dat er snel hulp komt. Het is koud op de zolder, vader en moeder proberen hunzelf en de kinderen warm te houden, door ze te laten bewegen en veel dekens. De kinderen krijgen zelfs zwemles, want wat moeten ze anders als het water echt te hoog komt. Dan komt er een reddingsbootje. Vader gooit de kinderen het water in vanaf de dakgoot. De meisjes worden gered, vader, moeder en hun kleine broertje Bertje kunnen helaas niet meer mee. Ze varen langs verschillende huizen waar mensen om hulp roepen. Maar er was niet genoeg plek. De meisjes komen aan bij het bejaarden tehuis, dit is een veilige droge plek, hier zijn meer geredde mensen. Ook de handwerkjuf van Liesje en een klasgenootje, Marius zijn hier. Liesje en haar zusje wachten met smart op hun ouders en kleine broertje. Wanneer ze er eindelijk zijn moeten ze met het hele gezin naar een andere plek wanneer het eb wordt. Liesje gaat met haar gezin naar hun opa en oma, hier is het veilig en droog.

Selma Noort, de schrijver van het boek heeft het verhaal gebaseerd op echte verhalen van een vriendin, die zelf de watersnoodsramp meemaakte. Het is geschreven vanuit het perspectief van een kind. Dat maakt het verhaal nog sterker dan het al is. Het is in begrijpelijke taal geschreven, met humor en op een emotionele manier, maar niet tè. Zo komen kinderen precies te weten wat er in die tijd gebeurde en hoe het voor kinderen van hun leeftijd was om deze extreme gebeurtenissen mee te maken. De hoofdstukken zijn kort en de lettertype is duidelijk. Hierdoor leest dit boek makkelijk weg.

9. Informatieve boeken.

Op mijn stageschool zijn een aantal boekenkasten aanwezig waar de kinderen boeken uit kunnen halen om te lezen. Het aanbod informatieve boeken is minder dan het aanbod fictieboeken. Van de ongeveer 100 boeken zal 70 procent fictieboeken zijn en 30 procent informatief. Ook zijn er boeken die zowel fictie als informatief kunnen zijn voor de kinderen. De informatieve boeken worden voor verschillende dingen gebruikt. Zo zijn er ook informatie boekjes aanwezig met bijpassende opdrachten. Dit heet Junior Informatie. De (plus)kinderen die vaak snel door hun 'normale' werk heen zijn, krijgen deze boekjes aangeboden. Ze mogen hier dan ook een presentatie bij maken. Ook zijn er informatieve prentenboeken voor kinderen die nog niet kunnen lezen. Ze kunnen van deze boeken dan de platen bekijken en/of hem laten voorlezen door de leerkracht.

10. Leren lezen

Ik heb het boek Lampje van Annet Schaap gelezen. De hoofdpersoon in het verhaal 'Lampje' of te wel Emilia, ze is niet dom maar ze kan niet lezen omdat ze maar kort op school heeft gezeten. Je merkt in het verhaal dat Lampje zich een beetje schaamt voor het feit dat ze niet kan lezen. 'Lampje voelt dat ze een kleur krijgt'. In het begin wil ze ook niet leren lezen wanneer dat aan haar gevraagd wordt. Toch merk je aan haar emoties in het verhaal dat ze het heel vervelend vind dat ze niet kan lezen. Ze noemt zichzelf dan ook een 'domkop' omdat ze niet kan lezen en schrijven. Ze kan alleen nog maar de 'E' lezen. Dan gaat Edward haar toch leren lezen en schrijven. Ze beginnen met een paar letters, hiermee kan ze een aantal woorden lezen. Lampje wil graag kranten en brieven lezen, deze spreken haar het meest aan. Vooral de brieven omdat dit persoonlijk is.

11. Instagramfeed