Samenstelling
Het is een bittere Franse drank gemaakt op basis van gedroogde sinaasappelschillen gemengd met een oplossing van alcohol die achteraf gedistilleerd wordt. Er wordt de wortel van de GELE GENTIAAN (uit de Alpen of Auvergne) en de schors van de KINABOOM (kinine of Jesuit poeder uit Peru) toegevoed in gelijke proporties. Op het einde worden suiker, siroop en caramel toegevoegd.
Picon, dat bitterzoete elixer met een vleugje citrus, kruiden en karamel, bestaat al sinds 1837. Het was ontstaan als een kruidenmiddel tegen malaria. Wat begon als een medicijn, eindigde als een drankje dat vooral in het noorden en oosten van Frankrijk populair werd. En ja, ook in Wallonië en de Vlaamse grensstreek – langs de Schreve – weten ze wat Picon is.
Wie is meneer Picon?
Dit recept is uitgevonden door Gaétan Picon (geboren in het grensdorp Camporosso aan de Ligurische kust in Italië) in 1837 gedurende zijn dienst bij het Franse leger in Algerië. Hij was toen 28 jaar en kreeg malaria. Toen hij klein was had hij ook reeds malaria gehad. Vandaar dat hij verschillende kruidentheeën experimenteerde zoals hij dacht dat zijn grootmoeder hem van de malaria genezen had. En het lukte!.
Zijn officieren hadden ook zijn wondermiddel ontdekt en hij mocht het produceren voor de Franse troepen. Na zijn legerdienst in 1840 opende hij er een eerste distilleerderijen in de havenstad Skikda. Hij noemde zijn product "Amer Aficain".
Zijn product had zondanig succes dat hij nog 3 fabrieken oprichtte in Algerije. In 1872 kwam Gaétan Picon terug naar Frankrijk en stichtte hij in Marseille een grote distilleerderij en hernoemde zijn product "Amer Picon". Hij stierf op de leeftijd van 73 jaar en was dan "Chevalier de la Legion d'Honneur". voor 1970 = 39° alcohol; sinds 1989: 21° in België voor Picon Amer en 18° voor Picon Orange).
Picon – nochtans hoofdzakelijk geproduceerd in Marseille – verkoopt vandaag zowat 70 procent van zijn 5 miljoen liter per jaar in dat bierdrinkende noorden en oosten. En ook wel in Wallonië en in de Vlaamse grenszone met Frankrijk – langs de Schreve.
De klassieke samenstelling van Picon met witte wijn is zowat 10 procent extract van citroenzeste, 65 procent Picon en 25 procent wijn.Gezien het alcoholgehalte in Frankrijk (18 procent) en het 20-centiliterglas waarin het geserveerd wordt, drink je er best geen vier van. Noch met wijn, noch met bier. Het is ook heerlijk met een Leffe of zelfs een Kwak.
Wordt Picon de nieuwe Aperol? Of blijft het gewoon dat drankje dat je drinkt omdat het bij de ambiance hoort?
En dat is precies waar het om draait. Picon is niet zomaar een drankje, het is een ervaring. Het hoort bij een bepaalde sfeer, bij een bepaalde plek. Net zoals je een Aperol-Spritz drinkt op een Italiaans terras, drink je een Picon-bière in een bruin café in het noorden van Frankrijk of in een Vlaams grensdorpje.
Maar Campari heeft grootse plannen. Ze hebben de revival van bittere en bitterzoete smaken in de cocktailwereld goed in de gaten. En laten we eerlijk zijn: als iemand daar iets van begrijpt, dan is het Campari wel. Maar of Picon ooit dezelfde status zal bereiken als Aperol? Dat valt nog te bezien.
Picon is stevige kost. Met een alcoholpercentage van 18 procent en een smaakpalet dat niet bepaald subtiel is, is het geen drankje dat je even snel wegklokt. En dan hebben we het nog niet eens over de combinatie met bier – ja, Picon-bière is een ding. Het is heerlijk, zeggen de liefhebbers, maar het is niet voor iedereen weggelegd.
Dus, wordt Picon de nieuwe hit op chique terrassen? Misschien. Maar voorlopig blijft het vooral dat drankje dat je in kleine cafeetjes drinkt, omdat het daar nu eenmaal bij de ambiance hoort. En dat is ook prima. Want soms is het niet de smaak die telt, maar de sfeer. En daar kan zelfs Campari niet tegenop. Het succes van Aperol-Spritz, wordt vaak gezegd, heeft veel te maken met het lichte alcoholgehalte: je wordt er niet snel dronken van. Dat ligt met Picon anders.