apecho

verbo

ἀπέχω

[apéchô]

tener

12 veces

(1) Mateo 6:2 

Cuando, pues, des limosna, no hagas tocar trompeta delante de ti, como hacen los hipócritas en las sinagogas y en las calles, para ser alabados por los hombres; de cierto os digo que ya tienen su recompensa.

ἀπέχουσιν [apéchousin] Presente Indicativo Activo, 3ª pl.

Vulgata: receperunt - Perfecto Indicativo Activo, 3ª pl. de recipio: retener; traer de vuelta, volver a traer; recobrar, recuperar, retomar; comprometerse, emprender; garantizar; acoger,  aceptar, admitir, recibir.

(2) Mateo 6:5

Y cuando ores, no seas como los hipócritas; porque ellos aman el orar en pie en las sinagogas y en las esquinas de las calles, para ser vistos de los hombres; de cierto os digo que ya tienen su recompensa.

ἀπέχουσιν [apéchousin] Presente Indicativo Activo, 3ª pl.

Vulgata: receperunt - Perfecto Indicativo Activo, 3ª pl. de recipio: retener; traer de vuelta, volver a traer; recobrar, recuperar, retomar; comprometerse, emprender; garantizar; acoger,  aceptar, admitir, recibir.

(3) Mateo 6:16 

Cuando ayunéis, no seáis austeros, como los hipócritas; porque ellos demudan sus rostros para mostrar a los hombres que ayunan; de cierto os digo que ya tienen su recompensa.

ἀπέχουσιν [apéchousin] Presente Indicativo Activo, 3ª pl.

Vulgata: receperunt - Perfecto Indicativo Activo, 3ª pl. de recipio: retener; traer de vuelta, volver a traer; recobrar, recuperar, retomar; comprometerse, emprender; garantizar; acoger,  aceptar, admitir, recibir.

(4) Mateo 14:24

Y ya la barca estaba en medio del mar, azotada por las olas; porque el viento era contrario.

ἀπεῖχεν [apeíchen] Imperfecto Indicativo Activo, 3ª sing.

    Textus Rexeptus:

    τὸ δὲ πλοῖον ἤδη μέσον τῆς θαλάσσης ἦν βασανιζόμενον ὑπὸ τῶν κυμάτων

    NA/WH:

    τὸ δὲ πλοῖον ἤδη σταδίους πολλοὺς ἀπὸ τῆς γῆς ἀπεῖχεν βασανιζόμενον ὑπὸ τῶν κυμάτων

                                    

    La evidencia textual sugiere el texto:

                             σταδίους    πολλοὺς   ἀπὸ    τῆς    γῆς     ἀπεῖχεν

                              stadíous         polloús       apo     tês     gês       apeíchen                                       

                    estadios        muchos     desde    la     tierra         tenía         

(5) Mateo 15:8

Este pueblo de labios me honra; Mas su corazón está lejos de mí.

ἀπέχει [apéchei] Presente Indicativo Activo, 3ª. sing.

        "mas su corazón está lejos de mí"

            ἡ       δὲ       καρδία    αὐτῶν     πόρρω    ἀπέχει    ἀπ’    ἐμοῦ

             hê       de           kardía       autôn         pórrhô      apéchei      ap'     emoú  

            el[2]   pero[1]     corazón     de ellos         lejos         está         de       mí

Vulgata: "cor autem eorum longe est a me".

est - Presente Indicativo Activo, 3ª sing. de sum (esse): ser, estar, vivir, existir.

(6) Marcos 7:6 

Respondiendo él, les dijo: Hipócritas, bien profetizó de vosotros Isaías, como está escrito: Este pueblo de labios me honra, Mas su corazón está lejos de mí.

ἀπέχει [apéchei] Presente Indicativo Activo, 3ª. sing.

         "mas su corazón está lejos de mí": 

            ἡ       δὲ        καρδία    αὐτῶν     πόρρω    ἀπέχει    ἀπ’    ἐμοῦ

             hê       de           kardía        autôn         pórrhô      apéchei      ap'     emoú  

            el[2]   pero[1]     corazón     de ellos         lejos         está         de       mí

Vulgata: "cor autem eorum longe est a me".

est - Presente Indicativo Activo, 3ª sing. de sum (esse): ser, estar, vivir, existir.

(7) Lucas 6:24 

Mas ¡ay de vosotros, ricos! porque ya tenéis vuestro consuelo.

ἀπέχετε [apéchete] Presente Indicativo Activo, 2ª pl.

Vulgata: "quia habetis consolationem vestram"

habetis - Presente Indicativo Activo, 2ª pl. de habeo: tener, en el más amplio sentido de la palabra - mantener, conservar, poseer, etc.

(8) Lucas 7:6 

Y Jesús fue con ellos. Pero cuando ya no estaban lejos de la casa, el centurión envió a él unos amigos, diciéndole: Señor, no te molestes, pues no soy digno de que entres bajo mi techo;

ἀπέχοντος [apéchontos] Presente Participio Activo, gen. sing. masc. 

        "pero cuando ya no estaban lejos de la casa":

            ἤδη      δὲ      αὐτοῦ   οὐ    μακρὰν    ἀπέχοντος    ἀπὸ   τῆς    οἰκίας 

               êdê       de        autou     ou       makrán       apéchontos      apó      tês      oikías

              ya[2]     y[1]        él        no    largo trecho       teniendo         de        la        casa

Vulgata: "et      cum       iam  non  longe     esset       a       domo"

                        y      aunque     ya   no    lejos   estuviese    de    la casa

                        esset - Imperfecto Subjuntivo Activo, 3ª sing. de sum (esse): ser, estar, vivir, existir.

(9) Lucas 15:20 

Y levantándose, vino a su padre. Y cuando aún estaba lejos, lo vio su padre, y fue movido a misericordia, y corrió, y se echó sobre su cuello, y le besó.

ἀπέχοντος [apéchontos] Presente Participio Activo, gen. sing. masc. 

        "Y cuando aún estaba lejos":   

            ἔτι     δὲ     αὐτοῦ    μακρὰν    ἀπέχοντος 

              éti       de       autou       makrán        apéchontos

             aún[2]   y[1]       él       largo trecho       teniendo

Vulgata:     "cum        autem     adhuc    longe     esset"

               aunque[2]    pero[1]   todavía    lejos    estuviese

                 esset - Imperfecto Subjuntivo Activo, 3ª sing. de sum (esse): ser, estar, vivir, existir.    

(10) Lucas 24:13 

Y he aquí, dos de ellos iban el mismo día a una aldea llamada Emaús, que estaba a sesenta estadios de Jerusalén.

ἀπέχουσαν  [apéchousan] Presente Participio Activo, acus. sing. fem.

        "que estaba a sesenta estadios de Jerusalén":

                ἀπέχουσαν     σταδίους     ἑξήκοντα    ἀπὸ   Ἰερουσαλήμ 

                 apéchousan        stadíous         exêkonta       apó      Ierousalêm                                                     

                    teniendo          estadios          sesenta       desde     Jerusalén

Vulgata:  "quod    erat     in     spatio     stadiorum    sexaginta    ab      Hierusalem"

                          que   estaba   en    medida   de estadio     sesenta    desde    Jerusalén

                                    erat - Imperfecto Indicativo Activo, 3ª sing. de sum (esse): ser, estar, vivir, existir.

 

(11) Filipenses 4:18 

Pero todo lo he recibido, y tengo abundancia; estoy lleno, habiendo recibido de Epafrodito lo que enviasteis; olor fragante, sacrificio acepto, agradable a Dios.

ἀπέχω  [apéchô] Presente Indicativo Activo, 1ª sing.

        "pero todo lo he recibido":     

            ἀπέχω    δὲ     πάντα

              apéchô     de       pánta

              tengo[2]    y[1]      todo

Vulgata: "habeo autem omnia".

habeo - Presente Indicativo Activo, 1ª sing. (de habeo: tener, en el más amplio sentido de la 

  palabra - mantener, conservar, poseer, etc.): "yo tengo".

autem - (conjunción pospositiva) pero, por otro lado; sin embargo, por otra parte, también.

omnia - (adjetivo) acus. pl. neutro de omnis: todo, cada.

(12) Filemón 1:15 

Porque quizá para esto se apartó de ti por algún tiempo, para que le recibieses para siempre;

ἀπέχῃς [apéchês] Presente Subjuntivo Activo, 2ª sing.

        "para que le recibieses para siempre"

            ἵνα        αἰώνιον   αὐτὸν    ἀπέχῃς

            hína          aiônion       autón      apéchês

        para que   para siempre    a él        tuvieras

Vulgata: "ut aeternum illum recipere".

ut - (conjunción): con el fin de, a fin de que.

aeternum - acus. sing. masc.: "para siempre".

illum - (pronombre) acus. sing. masc. "a aquél".

recipere - Presente Infinitivo Activo, de recipio: retener; traer de vuelta, volver a traer; recobrar, 

recuperar, retomar; comprometerse, emprender; garantizar; acoger,  aceptar, admitir, recibir.