anathema

Sustantivo neutro

ἀνάθημα

[anáthêma]

ofrenda votiva

1 vez 

(01) Lucas 21:5

Y a unos que hablaban de que el templo estaba adornado de hermosas piedras y ofrendas votivas, dijo:

ἀναθήμασιν [anathêmasin] dat. pl.