ผมเขียน“เทคนิคการสร้างแผนการเรียนรู้แบบบูรณาการ” เล่มนี้ขึ้นมาเพื่อฝากไว้ในแผ่นดินสยามและเป็นอนุสรณ์ว่าครั้งหนึ่งในชีวิตผมมีโอกาสเป็นครู และเป็นครูผู้มีรูปแบบการสอนที่เป็นตัวของตัวเอง โดยกลั่นกรองรูปแบบ วิธีการ สร้างความเชื่อขึ้นมาจากการทดลองทำซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า บันทึกผลจากการสังเกตสิ่งที่เกิดขึ้นมาจากการทดลอง เปรียบเทียบครั้งแล้วครั้งเล่าจนได้ข้อสรุปว่า อย่างนี้ใช่ ผมจึงนำความเชื่อและความจริงที่ปรากฏผ่านการปฏิบัติมานานนับสิบปีของผม มาเรียบเรียงด้วยภาษาผมในรูปกึ่งงานวิชาการ อาจจะเป็นงานที่อ่านเข้าใจยากสำหรับผู้ที่ยังไม่เคยฟังผมบรรยายหรือนำมาทำ แต่ง่ายสำหรับคุณครูผู้ผ่านการฝึกทำมาบ้างแล้ว เคล็ดของการจัดทำแผนการเรียนรู้แบบบูรณาการเท่าที่ผมนึกได้ ผมก็บันทึกไว้ ลองแกะรอยดูก็จะเห็นเคล็ดที่ไม่ลับของงานเล่มนี้ ผมคิดว่าคุณครูทุกท่านที่เพียรสอนศิษย์แล้วบันทึกผลการสอนไว้ก็สามารถสร้างงานเขียนไว้เป็นอนุสรณ์ของชีวิตดั่งที่ผมเพียรเขียนมาแล้ว ผมเชื่อและมั่นใจในความเป็นครูของคุณครูทุกท่าน
หนังสือเล่มนี้อาจจะเป็นงานวิชาการเล่มสุดท้ายของผมเพราะว่าคนอายุเกือบ 70 ปี ที่มีโรครุมสุมอยู่นั้น คอยวันเวลาและที่ตามที่คนโบราณท่านกล่าวไว้ว่า ถึงที่ถึงเวลา ผมคอยที่และเวลานั้นอยู่ ผมจึงเพียรเขียนหนังสือเล่มนี้ขึ้นมา ท่ามกลางความปวดกระดูกสันหลัง หรือกระดูกสันหลังมันปวด แต่ผมไม่ปวดกับมันหรอก ผมเพียงแต่นั่งดูอาการปวดแล้วก็เขียนหนังสือด้วยความสุข การเขียนหนังสือคือ ทางที่ทำให้ผมเดินคนละทางกับโรคหัวใจ โรคกระดูก โรคกระเพาะที่ผมเป็น
ผมขอฝาก “เทคนิคการสร้างแผนการเรียนรู้แบบบูรณาการ” ไว้ให้เป็นตำนานการเป็นครูของผมนะครับ
ขอบคุณทุกท่านที่สนใจอ่านงานเขียนเล่มนี้ https://docs.google.com/document/d/1IRVy8XU8it5rviFhGFOuAMFujs6i1ms0jaQDMwouT6s/edit?usp=sharing
ชาตรี สำราญ