“คุณครูขา หนูอ่านได้แล้วค่ะ” เด็กหญิงนุรดีนา บอกคุณครูลัดดาด้วยน้ำเสียงแห่งความดีใจ เธอดีใจเพราะเธอสามารถอ่านบทร้อยกรองเกี่ยวกับคำที่มี ห นำ ที่คุณครูเขียนเป็นบทร้อยกรองเพื่อให้นักเรียนอ่าน
เด็กหญิงนุรดีนาชอบอ่านหนังสือ เมื่อคุณครูลัดดานำคำที่มีตัว ห นำหน้า มาเขียนเป็นคำประพันธ์สั้นๆ เธอจึงขอมาอ่าน และอ่านให้เพื่อนๆ ของเธอฟังด้วย
เมื่อเด็กหญิงนุรดีนา ไปบอกคุณครูลัดดาว่า เธออ่านคำประพันธ์นั้นได้แล้ว คุณครูลัดดาก็ดีใจร่วมกับเธอด้วย ......
ห นำหน้า ง
คนแก่แก่หง่อม หลังค่อมงอกหงอก
แหงนหน้ามาบอก บอก “ตาเหนื่อยจัง”
เด็กน้อยหงอยเหงา ดูเขาหงุดหงิด
หน้างอนนิดนิด เหมือนคนผิดหวัง
ไก่ผู้มีหงอน ขันตอนเช้าเช้า
ถามเพื่อนในเล้า “กินข้าวแล้วยัง”
หงายฝ่ามือมา อย่าทำงอหงิก
นิ้วสั่นระริก กระดิกดังปัง...
https://docs.google.com/document/d/1mpJzvLYxZLSbStAARw2UZyhuBI7vrb2TwR0i_YYhras/edit?usp=sharing เด็กหญิงนุรดีนา