ในช่วงปี พ.ศ. 2550 – 2551 ผมมีเวลาอยู่บ้านนานมาก จึงนอกจากปลูกผักไว้รับประทานแล้ว ผมอ่านหนังสือ 3 เรื่องคือ
1. ทางแห่งความดี อาจารย์วศิน อินทสระ เป็นผู้เขียน
2. พุทธสาวก พุทธสาวิกา อาจารย์เสถียรพงษ์วรรณปก เป็นผู้เขียน
3. ชีวประวัติ พุทธสาวิกา อาจารย์จำเนียร ทองฤกษ์ เป็นผู้เขียน
ผมอ่านหนังสือ 3 เรื่องนี้ แบบอ่านแล้วอ่านอีก เพราะสนใจเรื่องราวที่มีอยู่กับสนใจธรรมะและกลวิธีสอนของพระพุทธองค์ โดยเฉพาะกลวิธีสอนของพระพุทธเจ้านั้น ผมเห็นว่าเป็นเรื่องที่ยังทันสมัยอยู่เสมอ จับเรื่องใด ตอนใดขึ้นมาอ่าน ผมก็เห็นว่า ยังเป็นวิธีสอนที่ล้ำหน้าอยู่ในปัจจุบันนี้ ไม่ว่าในเรื่องจิตวิทยาการสอน จิตวิทยาการเรียนรู้ หรือเรียกรวมๆ กันว่า จิตวิทยาสำหรับครู และสิ่งที่ผมคิดต่อคือ ถ้าสถานศึกษาในปัจจุบันนี้ได้ นำวิธีการจัดการเรียนการสอนแบบที่พระพุทธเจ้าใช้แล้ว ผมเชื่อว่าจะเป็นโรงเรียนที่มีความสุข มีความอบอุ่น เป็นโรงเรียนที่ไม่ตาย
ด้วยความคิดดังกล่าวข้างต้นผมจึงนำเรื่องบางเรื่องของพระอรหันต์บางองค์มาเล่าย่อ ๆ ในหนังสือเล่มนี้ (ถ้าจะให้ได้เรื่องที่สมบูรณ์โปรดอ่านจากหนังสือ 3 เรื่องที่กล่าวไว้ข้างต้น) แล้วนั่งถอดรหัสวิธีสอนของพระพุทธองค์ และเขียนเป็นหนังสือเล่มนี้ขึ้นมา........
https://docs.google.com/document/d/1Ji-M7ojNPtOT0WjoJ9dROcYg7YJ6gzqvLqgp28IdGfo/edit?usp=sharing โรงเรียนที่ไม่ตาย