คำ นำ ของผู้เขียน
ผมเป็นคนโชคดีอยู่อย่างหนึ่ง คือ เป็นครูที่ไม่ค่อยจะรู้เรื่อง
จิตวิทยาการเรียนการสอน ความไม่รู้ของผมบังคับให้ผมต้องเรียนรู้
อยู่ตลอดเวลา และผมค้นพบว่าครูที่ดีของผมนั้นมีอยู่แล้วในห้องเรียน
เด็ก ๆ คือครูของผม ลูกศิษย์ของผมสอนผมมากมาย สอนผมมากกว่าที่
ผมสอนพวกเขา
“รู้ได้อย่างไรว่า เด็กพัฒนาการเรียนรู้” คือ ผลงานที่ผมได้
ศึกษาเรียนรู้จากเด็ก ๆ ลูกศิษย์ของผม ข้อค้นพบที่เด็ก ๆ บอกผม ทำ ให้
ผมต้องไปรบกวนท่านผู้รู้หลาย ๆ ท่าน เช่น อาจารย์ปรีชา วิหคโต
อาจารย์พันธณีย์ วิหคโต อาจารย์วิเชียร ภู่สุวรรณ และอาจารย์รัชนี
ศรีไพรวรรณ แล้วผมก็ได้ความรู้เพิ่มเติมมาจนเขียนหนังสือเล่มนี้
“รู้ได้อย่างไรว่า เด็กพัฒนาการเรียนรู้” เล่มนี้ผมนำ ข้อมูลหรือ
สถิติต่าง ๆ เพียงเล็กน้อยมาเสนอเพื่อเป็นตัวอย่างให้เห็น ข้อมูล หรือ
สถิติที่ผมจดบันทึกไว้เพื่องานวิจัยนั้นมีมากกว่านี้ แต่นำ เสนอไม่ได้เพราะ
เปลืองเนื้อที่กระดาษ ถ้าท่านสนใจโปรดคอยอ่านผลงานวิจัยต่อไป
ขอบคุณทุกท่านที่กรุณาชี้แนะให้ผู้เขียนเติมเต็มงานเขียนต่อไป
ชาตรี สำ ราญ
อาจารย์ 3 ระดับ 9
โรงเรียนไทยรัฐวิทยา 24 ยะลา