OM 120 Settembru-Ottubru 2010

_____________________________________________________________________________________________

Ġaċinta Marto - Mudell ta’ Ħajja

Swor Angela de Fatima Coelho

Skond it-teologu Hans Urs von Balthasar “Hemm qaddisin magħmulin mill-Knisja li Alla jilqa’, iżda hemm ukoll qaddisin magħmulin minn Alla u imposti fuq il-Knisja tiegħu”.

Fi kliem ieħor, hemm qaddisin li l-kanonizzazzjoni tagħhom tassew hi mistoqsija minn Alla lill-Knisja u lis-soċjetà ta’ kull żmien. Iktar milli inizjattiva tal-Knisja, l-qdusija ta’ xi Nsara hi fuq kollox sfida magħmula lill-Knisja, li tħossha mġiegħla twieġeb u mqanqla fit-tfittxija tagħha għall-qdusija. Forsi nistgħu ninkludu l-proċess għall-għarfien tal-qdusija tar-Ragħajja ż-żgħar ta’ Fatima f’dan it-tieni mudell.

Fil-fatt, għalkemm il-Konċilju Vatikan II saħaq li kulħadd hu msejjaħ għall-qdusija, sal-1981 ma kenitx tissemma l-kanonizzazzjoni ta’ żagħżagħ taħt is-sittax il-sena, jekk mhux martri.

Kien minħabba l-qdusija ta’ Franġisku u Ġaċinta li l-Papa Ġwanni Pawlu II ħass il-ħtieġa li jibdel din id-dixxiplina tal-Knisja.

Għalhekk, għandna quddiemna figuri li jistħoqqilhom l-attenzjoni sħiħa tagħna ladarba huma mudelli tal-ħajja Nisranija u “eżempji ta’ ħajja evanġelika” (Ġwanni Pawlu II, Messaġġ lill-Udjenza Ġenerali fis-17.05.2000), b’sejħa magħrufa għan-nies tal-lum u qawwa ta’ espressjoni impressjonanti.

Għalhekk, jixraq wisq li niċċelebraw il-mitt anniversarju mit-twelid ta’ Ġaċinta Marto, la din hi okkazzjoni tajba biex naħsbu fuq il-ħajja u l-personalità ta’ din it-tifla, li dehritilha l-Madonna fl-1917.

Il-Qalb Kbira ta’ Ġaċinta

Biex nifhmu l-personalità taċ-ċkejkna Ġaċinta, l-aħjar li nibdew nistaqsu lilna nfusna mistoqsijiet dwar il-qdusija tagħha.

Irridu niftakru li biex nitkellmu dwar il-karattru jew niddeskrivu l-personalità ta’ xi persuna hu dejjem biċċa xogħol diffiċli. Il-personalità taċ-ċkejkna Ġaċinta wkoll hi komplikata u mifruxa ħafna, anke meta mqabbla ma’ dik ta’ ħuha Franġisku. Eżempju tal-għana b’ħafna faċċati ta’ persunitha jidher fir-reazzjoni tagħha, waqt li t-tfal kienu fil-ħabs, meta Luċija staqsietha biex tagħżel intenzjoni li għaliha joffru s-sagrifiċċji tagħhom: jew għall-midinbin, jew għall-Papa, jew bi tpattija lejn il-Qalb Bla Tebgħa ta’ Marija. Ġaċinta wieġbet: “Jien qed noffrihom għall intenzjonijiet kollha, għaliex inħobbhom ilkoll” (FATIMA In Lucia’s Own Words, vol. I, p.53.). Hawnhekk naraw mhux biss ix-xewqa tagħha li tinkludi fi ħsiebha il-ħwejjeġ kollha li hi tagħraf bħala mportanti, iżda wkoll li tiddedika lilha nfisha b’qalbha kollha għal kull ħaġa li setgħet tlaħħaq magħha.

Biex insibu xbieha li tesprimi l-essenza ta’ Ġaċinta, tiġina f’moħħna qalb, għaliex l-esseri kollu tagħha kien immarkat b’ħeġġa li mexxietha għall-għażliet tagħha u għall-mod tal-ħajja tagħha. Jidher ċar li qed nitkellmu minn qalb bil-lingwaġġ bibliku, “tfisser iċ-ċentru tal-ħajja umana, l-post fejn ir-raġuni, r-rieda, t-temperament u s-sensitività jiltaqgħu, fejn il-persuna ssib l-unità u l-orjentament ġewwieni tagħha” (J. Ratzinger, Theological commentary on the third part of the secret, f’ FATIMA in Lucia’s own words, p. 228.). Il-qalb tkellimna dwar għamla profonda ta’ kif inħarsu lejn il-ħajja u kif naħsbu dwar l-affarijiet li jiġru.

F’Ġaċinta insibu karatteristika li hi rari fit-tfal tal-età tagħha, u hi sikwit nieqsa fis-soċjetà tal-lum, jiġifieri t-tendenza tagħha li tinterjorizza l-esperjenzi li tgħaddi minnhom sabiex timmedita fuq it-tifsir tagħhom, u ssib ir-raġuni għall-imġieba tagħha. F’din it-tifla tispikka interiorità u profondità kbira. Din l-atitudni tagħha tidher b’mod ċar f’mumenti varji ta’ ħajjitha. Darba waħda, meta Luċija staqsietha għaliex ma kenitx qed tilgħab, hi wieġbet: “Għaliex qed naħseb” (J. Ratzinger, Theological commentary on the third part of the secret, f’ FATIMA in Lucia’s own words, p. 45).

Ġaċinta tgħid li kienet tħobb timmedita

F’okkażjoni oħra, bi tweġiba għall-mistoqsija ta’ ommha, li kienet inkwetata mill-attitudni mħassba tagħha, u li riedet tkun taf għaliex baqgħet ma ċċaqalqitx għal żmien daqshekk twil, hi sempliċement qalet: “Inħobb naħseb” (J. Ratzinger, Theological commentary on the third part of the secret, f’ FATIMA in Lucia’s own words, p. 61).

Din l-attitudni ta’ Ġaċinta tfakkarna fl-attitudni ta’ Marija li, kif jgħidilna san Luqa fl-Evanġelju tiegħu, “baqgħet tgħożż f’qalbha dawn il-ħwejjeġ kollha u taħseb fuqhom bejnha u bejn ruħha.” (Lq. 2, 19). Hi kwistjoni li tara l-affarijiet fil-fond, tiskopri t-tifsir profond tagħhom u tfittex biex issib fihom raġuni għat-tama. Mill-banda l-oħra, hija wkoll tħalli ġrajjiet li jaffettwawha profondament, tħalli lilha nfisha titbiddel minnhom, imissulha qalbha.

Din hi attitudni differenti għal kollox mill-kultura tal-lum, li hi mmarkata minn superfiċjalità u ferħ li hu biss fil-qoxra. In-nies isibuha bi tqila biex jaħsbu dwar ħwejjeġ li huma tassew fundamentali u deċiżivi fil-ħajja, huma ġeneralment jistkennu fi ħwejjeġ li huma biss tanġenzjali għall-eżistenza umana.

Ġaċinta tara lil hemm mill-qoxra u l-mument, hija tara fil-fond u fil-bogħod, tinqata’ mis-superfiċjalità u mhux tgħix sempliċement fil-mument ta’ issa. F’dan, ukoll, din it-tifla hija mudell għal dawk li jemmnu ta’ kull żmien.

Ir-Ragħajja ż-Żgħar huma Għeżież għall-Papa

Swor Angela de Fatima Coelho

Il-Papa, Benedittu XVI kien fil-Portugal mill-11 sal-14 ta’ Mejju 2010. Huwa ġie bħala “Pellegrin tal-Madonna ta’ Fatima”, fl-għaxar anniversarju tal-beatifikazzjoni tar-Ragħajja ż-Żgħar u fiċ-ċentinarju tat-twelid ta’ Ġaċinta Marto, it-tifla ż-żgħira li kellha lill-Papa f’qalbha.

Fil-Kappella tad-Dehriet, fit-12 ta’ Mejju, quddiem ix-xbieha tal-Madonna ta’ Fatima, Benedittu XVI fir-talba tiegħu espliċitament radd ħajr għad-dedikazzjoni tat-tfal: “Niżżik Ħajr, Omm maħbuba, għat-talb u s-sagrifiċċji li r-ragħajja-tfal ta’ Fatima offrew għall-Papa, imqanqlin mis-sentimenti li inti nebbaħt fihom fid-dehriet”. F’dan l-ispirtu ta’ gratitudni, huwa kompla jitkellem dwar ir-ragħajja ż-żgħar, jesprimi l-fiduċja tiegħu li huma “kienu magħqudin miegħu f’din is-siegħa ta’ talb u ferħ”.

Il-preżenza tas-suċċessur ta’ Pietru ġewwa s-Santwaju ta’ Fatima fil-fatt issarfet f’mumenti intensi ta’ talb u ferħ. Ġemgħa ta’ madwar 500,000 ruħ minn ħafna pajjiżi ħadu sehem fiċ-ċelebrazzjonijiet fit-13 ta’ Mejju f’atmosfera ta’ fidi u ferħ. Il-Papa reġa’ tkellem dwar ir-Ragħajja ż-żgħar: “Fi żmien seba’ snin oħra intom se terġgħu tiġu hawn biex tiċċelebraw iċ-ċentinarju tal-ewwel żjara mis-Sinjura li “ġiet mis-sema”, l-għalliema li introduċiet lill-viżjonarji ż-żgħar għall-għarfien profond tal-Imħabba tat-Trinità Qaddisa u mexxiethom biex iduqu lil Alla nnifsu bħala ir-realtà l-iżjed sabiħa tal-eżistenza umana. Din l-esperjenza ta’ grazzja ġagħliethom iħobbu lil Alla f’Ġesù, tant hu hekk li Ġaċinta kienet tgħajjat: “kemm nieħu gost li ngħid lil Ġesù li nħobbu! Meta ngħidlu dan sikwit, inħoss bħallikieku għandi nar ġo sidri, iżda hu ma jaħraqnix”. U Franġisku seta’ jgħid: “ L-iktar li kont nieħu gost kien li nara lil Mulej Tagħna f’dak id-dawl li l-Madonna qiegħdet ġo qalbna. Inħobbu ħafna lil Alla!”

Dak id-dawl ġewwieni li kellhom ir-ragħajja-tfal, li jiġi minn Alla, huwa l-istess Dawl li deher fil-milja taż-żmien u li ġie għalina lkoll: l-Iben ta’ Alla magħmul bniedem. (...)

l-imħabba lejn il-Papa

L-Imħabba “kollox tagħder, kollox temmen, kollox tittama, kollox tissaporti.” (1 Kor. 13:7). Eżempju u inkorraġiment għal dan jinstab fir-ragħajja-tfal, li offrew ħajjithom kollha lil Alla u qasmuhom għalkollox ma’ l-oħrajn għall-imħabba ta’ Alla. Il-Madonna għenithom jiftħu qalbhom għall-imħabba universali. Il-Beata Ġaċinta, b’mod partikulari, ma kenitx tgħejja taqsam ma’ dawk fil-bżonn u tagħmel sagrifiċċji għall-konverżjoni tal-midinbin. B’din l-imħabba fraterna u ġeneruża biss jista’ jirnexxielna nibnu ċivilizzazzjoni ta’ mħabba u sliem.

Niżbaljaw jekk naħsbu li l-missjoni profetika ta’ Fatima hi lesta.

Fi żmien meta l-familja umana kienet lesta li tissagrifika kull ma hu l-iktar sagru fuq l-altar tal-interessi żgħar u egoistiċi tan-nazzjonijiet, razez, ideoloġiji, gruppi u individwi, l-Omm Imbierka tagħna ġiet mis-sema, toffri li tħawwel fil-qlub ta’ dawk kollha li jafdaw fiha l-Imħabba ta’ Alla li għanda taqbad f’qalbha stess. Dak iż-żmien lil tlett itfal biss, iżda l-eżempju ta’ ħajjithom xtered u mmultiplika, speċjalment minħabba l-vjaġġi tal-Verġni Pellegrina, fi gruppi bla għadd madwar id-dinja dedikati għall-kawża ta’ solidarjetà fraterna. Ħalli s-seba’ snin li jifirduna miċ-ċentinarju tad-dehriet jgħaġġlu t-temmija tal-profezija tar-rebħa tal-Qalb Bla Tebgħa ta’ Marija, għall-glorja tat-Trinità l-Iktar Qaddisa” (Omelija fit-13 ta’ Mejju 2010).

Lejn tmiem iż-żjara f’Fatima, il-Papa qal lill-Isqfijiet tal-Portugal li hu rringrazzja lil Alla talli tah din l-opportunità li jkun fis-Santwarju ta’ Fatima, il-qalb spiritwali tal-Portugal, fejn hu kien “miġbud minn dejn ta’ gratitudni lejn il-Verġni Marija, li hi stess ittrasmettiet lill-viżjonarji u lill-pellegrini mħabba kbira lejn il-Papa li tat il-frott f’kotra kbira li jitolbu”. (Laqgħa ma’ l-Isqfijiet tal-Portugal, 13 ta’ Mejju 2010).

Iva, fil-qalba tal-messaġġ ta’ Fatima nsibu din l-imħabba inkondizzjonata għall-“isqof liebes l-abjad”, imħabba li t-tfal ragħajja kienu dejjem fidili għaliha, kemm bit-talb kif ukoll bis-sagrifiċċju.

M’hemmx dubju li r-ragħajja ż-żgħar kellhom lill-Papa għall-qalbhom u ġo Fatima, aħna sibna li r-ragħajja ż-żgħar huma wkoll għall-qalb il-Papa.

Id-Devozzjoni Marjana meħtieġa fl-aħħar żminijiet

minn “Devozzjoni vera lejn il-Verġni Mbierka” ta’ San. A.M. De Montfort

Fl-aħħarnett, f’dawn iż-żminijiet Alla jixtieq li l-Omm Imbierka tiegħu tkun iktar magħrufa, maħbuba u mweġġħa milli qatt kienet. Dan jiġri żgur jekk il-magħżulin, bil-għajnuna u d-dawl ta’ l-Ispirtu s-Santu, iħaddnu l-prattika ġewwinija u perfetta tad-devozzjoni li se nuri iktar il-quddiem. Imbagħad huma jaraw ċar dik il-Kewkba tal-Baħar sabiħa, daqs kemm tħallihom il-fidi. Taħt il-ħarsien tagħha huma jagħrfu l-meravilji ta’ din is-Sultana u jikkonsagraw lilhom infushom kollhom kemm huma għall-qadi tagħha bħala qaddejja u lsiera ta’ mħabba. Huma għad iġarrbu l-imħabba u t-tjieba tal-qalb tagħha għall-uliedha. Huma għad iħobbuha b’għożża u għad jifhmu kemm hija kollha mogħdrija u kemm huma jeħtieġu l-għajnuna tagħha. Huma għad ifittxuha f’kull sitwazzjoni bħala d-difensura u l-medjatriċi tagħhom flimkien ma’ Ġesù Kristu. Huma għad jfhmu sew li hi l-eħfef, l-iqsar, l-aqwa u l-iktar triq żgura biex jersqu lejn Ġesù u għad jerħu lilhom infushom għalkollox, ruħhom u ġisimhom, f’idejha, sabiex ikunu kollhom kemm huma ta’ Ġesù.

Iżda kif għad ikunu dawn il-qaddejja, l-ilsiera, l-ulied ta’ Marija?

Huma għad ikunu qaddejja tal-Mulej li, bħal nar iħeġġeġ, għad iqabbdu kullimkien bin-nirien tal-imħabba divina. Għad ikunu, fl-idejn setgħana ta’ Marija, bħall-vleġġeġ li jinfdu, li bihom hi għad tinfed lill-għedewwa tagħha.

Huma għad ikunu bħal ulied Levi, imsoffijin għalkollox bin-nar ta’ taħbit kbir u magħqudin ħaġa waħda ma’ Alla. Huma għad iġorru d-deheb tal-imħabba f’qalbhom, l-inċens tat-talb fi ħsiebhom u l-mirra tat-tgħakkis f’ġisimhom. Huma għad iwasslu l-fwieħa ħelwa ta’ Ġesù lill-foqra u lill-umli kull fejn jinsabu, iżda lill-kbarat, lill-għonja u lill-imkabbra tad-dinja huma għad iwasslulhom ir-riħa tal-mewt.

L-Appostli tal-aħħar żminijiet

Huma jkunu bħal sħab tar-ragħad jittajru fl-ajru ma’ l-inqas nifs tal-Ispirtu s-Santu. Filwaqt li ma jkunu marbutin ma’ xejn, ma jistgħaġbu b’xejn, ma jdejjaqhom xejn, huma jraxxu għal isfel ix-xita tal-kelma ta’ Alla u tal-ħajja ta’ dejjem. Huma jriegħdu kontra d-dnub, jaħbtu bil-qawwa għad-dinja, jisħqu lix-xitan u s-segwaċi tiegħu. U kontra dawk li Alla li jista’ kollox ikun bagħathom, jinfduhom għalkollox bix-xabla tal-Kelma ta’ Alla, li taqta’ minn żewġ naħat, jew għal ħajja jew mewt.

Huma jkunu l-veri Appostli ta’ l-aħħar żminijiet li l-Mulej ta’ l-Eżerċti għad jagħtihom kliem ta’ persważjoni u l-qawwa biex jagħmlu l-għeġubijiet u jieħdu priżi kbar mingħand l-għedewwa tagħhom. Huma jorqdu moħħom mistrieħ, migħajr deheb jew fidda u, iktar importanti minn hekk, mingħajr taħbil il-moħħ f’nofs il-qassisin, in-nies tal-Knisja, u l-kjeriċi l-oħra. Iżda huma jkollhom il-ġwienaħ tal-fidda tal-ħamiema biex jistgħu jmorru kull fejn l-Ispirtu s-Santu jsejħilhom, imsaħħin b’fehma soda li jfittxu l-glorja ta’ Alla u s-salvazzjoni tal-erwieħ. Kull fejn jippritkaw ma jħallu warajjhom xejn ħlief id-deheb tal-imħabba, li hi l-milja tal-liġi kollha.

Fl-aħħarnett aħna nafu li huma jkunu veri dixxipli ta’ Ġesù Kristu, jimitaw il-faqar, l-umiltà, l-istmerrija għad-dinja u l-imħabba tiegħu. Huma juru t-triq id-dejqa li tati lejn Alla fil-verità safja skond l-Evanġelju qaddis, u mhux skond il-prinċipji tad-dinja. Qlubhom ma jitħawwdux, lanqas ma jagħmlu preferenzi ma’ ħadd; huma ma jeħilsuha jew jisimgħu jew jibżgħu minn l-ebda bniedem, ikun kemm ikun setgħan. Huma jkollhom ix-xabla li taqta’ minn żewġ naħat tal-kelma ta’ Alla f’ħalqhom u l-istendard imċappas bid-demm tas-Salib fuq spallejhom. Huma jġorru l-Kurċifiss f’idejhom il-leminija u l-kuruna tar-Rużarju fix-xellugija, u l-ismijiet qaddisa ta’ Ġesù u ta’ Marija fuq qalbhom. Is-sempliċità u s-sagrifiċċju tiegħu innifsu ta’ Ġesù jidhru f’imġibithom kollha.

Hekk għad ikunu n-nies kbar li għad jiġu. Bir-rieda ta’ Alla, Marija se tħejjihom biex jifirxu il-ħakma tiegħu fuq il-ħżiena u dawk li ma jemmnux. Iżda meta u kif għad jiġri dan? Alla biss jaf. Sehmna hu li nistennewh fis-skiet u t-talb: “Jien bqajt nistenna.”

GRAZZJA NITOLBOK

Ivo Galea

Grazzja nitolbok

Verġni u Omm Marija,

Omm Ġesù tiegħi

li ħa l-mewt għalija,

Bil-qalb nitolbok,

Iva, għax Int Ommi,

Agħmel li Ismek

Qatt ma jgħib minn fommi;

Ismek, Marija,

Hu l-Għaxqa minn tal-Ġenna,

u kollu benna

lil qalbi jimla sħiħ.

Nixtieq ningħaqad

biex nagħtik foħrija

mal-Kor ta’ l-Anġli

li fost Dawl u Dija

Ilkoll ferħana

mingħajr l-iċken dnewwa

Ismek ifaħħru

Omm ta’ l-akbar ħlewwa.

Ismek, Marija,

Hu l-Għaxqa minn tal-Ġenna,

u kollu benna

lil qalbi jimla sħiħ.