Browning był przede wszystkim poetą intelektualnym. Dużo wymagał od czytelnika, przede wszystkim cierpliwości w czytaniu obszernych i w opinii niektórych nadmiernie rozwlekłych poematów, ale też gotowości do podejmowania rozumowego wysiłku. Uważany za poetę trudnego i niezrozumiałego, oczekiwał od odbiorcy jego poezji zagłębienia się w świat znaczeń liczniejszych i bogatszych niż u innych twórców epoki. Dzieło Browninga stanowi ogromne pole do eksploracji przez czytelnika i badacza literatury. Jego dziełem zajmują się filozofowie, psycholodzy i psychoanalitycy, historycy sztuki, literaturoznawcy, wersolodzy i eufonolodzy, hermeneuci i religioznawcy. Dlatego zyskał opinię ciemnego (obscure Browning). Dlatego też stał się prekursorem nowoczesności. W twórczości Browninga słychać wiele głosów jego bohaterów. Dalej w różnicowaniu głosów w swojej poezji podszedł tylko portugalski poeta Fernando Pessoa, który wymyślił kilka osobowości twórczych.