Robert Browning
[Jestem i będę zwykłym człowiekiem], fragment utworu Rodzina
([Man I Am and Man Would Be], The Family, Ferishtah’s Fancies, 1884)
Jestem i będę zwykłym człowiekiem i niczym innym być nie zamierzam.
Nie chcę się zgrywać! Orzeł jest dumny ze skrzydeł — niech więc niebo przemierza.
Aniołem nigdy nie będę, chyba że ludzką godność ktoś mi odbierze.
Żyjąc na ziemi wszystko wytrzymam, jeśli mi każą klęknąć — uklęknę;
Mam cię przed sobą — jesteś posłanym z nieba na ziemię wcielonym pięknem.
Umysł postrzega wszystko w całości niedowidzenia nie tknięty piętnem.
Mądra i dobra jesteś — krąg zwarł się — co spoza niego od losu wziąłem?
Mądrość mądrzejszą i dobroć lepszą? Czy miałbym tyle, ile anioły
W wieczności biorą w swe posiadanie? Mam to, co chciałem — na tym spocząłem.
(tłum. Wiktor J. Darasz)