Idylle dramatyczne. Seria druga. Prolog
Robert Browning
(Dramatic Idyls. Second Series)
Jest pan chory, to pewne — mówią mi lekarze;
Na co chory? — w tej kwestii nie mogą się zgodzić.
To jest mózg — taki powód doktor A pokaże,
To jest serce — tak sądzę — doktor B dowodzi.
To wątroba — dam głowę, to nerki, nie, płuco!
Tak stojąc mi nad łóżkiem bez przerwy się kłócą.
Ich ignorancja w mojej chorobie mnie wzrusza,
Bo chociaż wiedzą wszystko o ludzkich organach,
Jak również wszystko o ich chorobliwych zmianach,
To nie wiedzą, biedacy, że w ciele schowana
Głęboko jest ludzka dusza.
(tłum. Wiktor J. Darasz)