Πλησιάζουν στο νησί του Ήλιου

Κι όπως ταξίδευαν ήσυχοι και λυπημένοι, αντίκρισαν ένα καινούργιο νησί. Τούτο ήταν το νησί του Ήλιου, που το κατάλαβε ο Οδυσσέας από όσα του είχε πει ο Τειρεσίας. Εδώ ήταν οι περίφημες αγελάδες του Ήλιου, οι ωραιότερες και οι παχύτερες αγελάδες του κόσμου. Τις φύλαγαν ξανθές νεράιδες, μα κανένας δεν τις πείραζε

Η προειδοποίηση του Οδυσσέα

Κάλεσε λοιπόν τους συντρόφους του ο Οδυσσέας κοντά του και τους είπε πως δε θα πλησιάσουν στο νησί αυτό, μα θα τραβήξουν τον δρόμο τους. Όλοι τότε τον παρακάλεσαν να μείνουν λίγες μέρες για να ξεκουραστούν από το ταξίδι και τα βάσανα. Τότε τους λέει ο Οδυσσέας:

— Να μείνουμε. Προσέξτε όμως να μην πειράξετε τις αγελάδες αυτές, γιατί είναι ιερές. Αν δε μ' ακούσετε, μεγάλη συμφορά μας περιμένει πάλι, κι είναι ζήτημα αν θα γλυτώσει κανένας.

Η υπόσχεση των συντρόφων

Όλοι τότε έδωσαν το λόγο τους και σε λίγο άραξαν σ’ ένα ήσυχο λιμανάκι. Βγήκαν στη στεριά κι έμειναν εκεί αρκετές μέρες για να ξεκουραστούν. Όμως τα τρόφιμα σώθηκαν κι ο αέρας δεν φυσούσε για να φύγουν. Άρχισε να τους ζώνει η πείνα και η απελπισία πως θα πεθάνουν εκεί στο ξένο νησί.

Μη τήρηση της υπόσχεσης

Και μια μέρα που ο Οδυσσέας είχε πάει μέσα στο νησί, έγινε το κακό. Οι σύντροφοί του σκέφτηκαν ότι θα πεθάνουμε που θα πεθάνουμε από την πείνα, ας φάμε τώρα, και βλέπουμε ύστερα. Πήραν μερικές αγελάδες, τις έσφαξαν και στρώθηκαν στο φαΐ.

Γυρίζει ο Οδυσσέας και τι να δει. Οργισμένος μάλωσε τους συντρόφους τους μα το κακό είχε γίνει.

Ο Οδυσσέας χάνει τους συντρόφους του

Πρόσταξε ύστερα κι ανέβηκαν στο καράβι για να φύγουν. Βγαίνουν από το λιμάνι, κι όπως ανοίγονταν στο πέλαγος, άγρια φουρτούνα τους άρπαξε και τους γύριζε πάνω στις κορφές των πελώριων κυμάτων κι η θάλασσα ούρλιαζε να τους καταπιεί. Ένας κεραυνός γκρέμισε το κατάρτι, έσκισε το καράβι στα δύο και βρέθηκαν στη θάλασσα.

 Ο Οδυσσέας σώζεται

Όλοι πνίγηκαν. Μόνο ο Οδυσσέας, χαροπαλεύοντας εννιά μερόνυχτα, μπόρεσε να φτάσει σ’ ένα άλλο νησί.