Ανδρομέδα
Ποια ήταν η Ανδρομέδα που έσωσε ο Περσέας και ποια η σχέση
της με τον γνωστό αστερισμό;
Ποια ήταν η Ανδρομέδα που έσωσε ο Περσέας και ποια η σχέση
της με τον γνωστό αστερισμό;
Την εποχή που οι θεοί περιπλανιόνταν στη γη και οι ήρωες χάραζαν τα ονόματά τους στα αστέρια, υπήρχε ένα βασίλειο στην άκρη της θάλασσας, που κυβερνούσαν ο βασιλιάς Κηφέας και η βασίλισσα Κασσιόπεια. Το βασίλειο της Αιθιοπίας ήταν ευημερούν και ειρηνικό, γνωστό για τις υπέροχες ακτές του και τα πλούτη του. Η χρυσή άμμος έλαμπε κάτω από τον ήλιο και τα νερά έσφυζαν από ζωντανή θαλάσσια ζωή.
Το καμάρι του βασιλείου ήταν η πριγκίπισσα Ανδρομέδα, της οποίας η ομορφιά λέγεται ότι συναγωνιζόταν τις ίδιες τις θεές. Ένα ζεστό απόγευμα, η Κασσιόπεια, καυχήθηκε για την απαράμιλλη ομορφιά της κόρης της και ισχυρίστηκε ότι η Ανδρομέδα ήταν πιο όμορφη από τις Νηρηίδες, τις θαλάσσιες νύμφες που αγαπούσε ο Ποσειδώνας, ο θεός της θάλασσας.
Τα λόγια της ματαιοδοξίας της αντηχούσαν σε όλα τα βασίλεια και έφτασαν στα αυτιά των ζηλότυπων Νηρηίδων, οι οποίες ζητούσαν εκδίκηση για την προσβολή. Σε έξαλλη κατάσταση, ο Ποσειδώνας εξαπέλυσε το τερατώδες θαλάσσιο φίδι, τον Κήτος, για να ρημάξει τις ακτές της Αιθιοπίας. Οι κάποτε γαλήνιες παραλίες ήταν τώρα σκηνές χάους και καταστροφής, με την οργή του φιδιού να κατατρώει χωριά και να τρομοκρατεί τους ανθρώπους.
Τρομοκρατημένοι, οι άνθρωποι στράφηκαν στο μαντείο του Άμμωνα για καθοδήγηση. Ο χρησμός που πήρα ήταν ότι μόνο με τη θυσία της πριγκίπισσας Ανδρομέδας στο Κήτος θα σωζόταν το βασίλειο. Δεσμευμένος από το καθήκον και τις απελπισμένες κραυγές του λαού του, ο βασιλιάς Κηφέας δεν είχε άλλη επιλογή.
Η Ανδρομέδα, στολισμένη με το καλύτερο μετάξι και χρυσό, με τους καρπούς της να τρέμουν από το φόβο, οδηγήθηκε στους βραχώδεις βράχους δίπλα στη θάλασσα. Καθώς η παλίρροια ανέβαινε, την αλυσόδεσαν σε μια πέτρα, η μοίρα της σφραγίστηκε. Οι βράχοι στέκονταν ψηλοί και επιβλητικοί, με τις επιφάνειές τους οδοντωτές και ανυποχώρητες, αντικατοπτρίζοντας τη ζοφερότητα της κατάστασής της.
Μακριά, στον ουρανό, ο ήρωας Περσέας πετούσε πάνω σε φτερωτά σανδάλια, δώρο του θεού Ερμή. Έχοντας πρόσφατα σκοτώσει τη γοργόνα Μέδουσα και μεταφέροντας το κεφάλι της σε μια μαγική τσάντα, κατευθυνόταν προς το σπίτι του όταν είδε την Ανδρομέδα, τη φιγούρα της να ξεχωρίζει από την απόκρημνη ακτογραμμή. Η θέα της αναστάτωσε κάτι βαθιά μέσα του.
Ο Περσέας προσγειώθηκε με χάρη στα βράχια δίπλα της. "Ωραία κοπέλα, ποια σκληρή μοίρα σε έφερε εδώ;" Η Ανδρομέδα, με δάκρυα στο πρόσωπό της, κατάφερε να απαντήσει: "Είμαι η Ανδρομέδα, κόρη του βασιλιά Κηφέα. Για να σώσω το λαό μου, πρέπει να αντιμετωπίσω την οργή του Κήτους". Τα μάτια του Περσέα, γεμάτα με μια πρωτόγνωρη αποφασιστικότητα, συνάντησαν τα δικά της. "Μη φοβάσαι, Ανδρομέδα, γιατί δεν θα σε αφήσω να χαθείς".
Εκείνη τη στιγμή, η θάλασσα άρχισε να φουσκώνει βίαια και από τα βάθη της αναδύθηκε το Κήτος, με το στόμα του ορθάνοιχτο και τα μάτια του να καίνε από πείνα. Ο Περσέας πέταξε ψηλά, κρατώντας το σπαθί του. Με μια γρήγορη κίνηση, απέφυγε τις επιθέσεις του Κήτους και με αποφασιστικότητα ύψωσε το κεφάλι της Μέδουσας. Το θαλάσσιο τέρας πάγωσε και έγινε πέτρα. Το Κήτος κατέρρευσε στα κύματα, μετατρεπόμενος σε άψυχο βράχο.
Το βασίλειο της Αιθιοπίας σώθηκε και οι κάτοικοι αναστέναξαν με ανακούφιση. Απελευθερωμένη από τις αλυσίδες της, η Ανδρομέδα έπεσε στην αγκαλιά του Περσέα, με την καρδιά της να χτυπάει δυνατά από ευγνωμοσύνη και νέα ελπίδα. Επέστρεψαν στο παλάτι, όπου ο βασιλιάς Κηφέας και η βασίλισσα Κασσιόπεια περίμεναν με κομμένη την ανάσα.
Σε ένδειξη ευγνωμοσύνης, προσέφεραν το χέρι της Ανδρομέδας σε γάμο. Κάτω από τα άγρυπνα μάτια των θεών και τις χαρμόσυνες κραυγές των ανθρώπων, ο Περσέας και η Ανδρομέδα παντρεύτηκαν. Η ιστορία του έρωτά τους γιορτάστηκε παντού, μια ιστορία θάρρους, θυσίας και θριάμβου της αληθινής αγάπης πάνω στις αντιξοότητες.
Προς τιμήν της γενναιότητάς τους, οι θεοί απαθανάτισαν την Ανδρομέδα στα αστέρια. Μέχρι σήμερα, λάμπει έντονα στον νυχτερινό ουρανό, μια υπενθύμιση της ομορφιάς της, της δύναμής της και του ήρωα που την αγάπησε.