Οι θεότητες της Μυθολογίας μας είναι πάρα πολλές.
Ας δούμε κάποιες ακόμα από αυτές που δεν ανήκαν σε συγκεκριμένη ομάδα θεοτήτων.
Η Νέμεσις ήταν η θεά της δικαιοσύνης και της εκδίκησης. Ήταν εκεί για να βεβαιωθεί ότι όσοι έκαναν κακές πράξεις θα αντιμετώπιζαν τις συνέπειες των πράξεών τους. Με την ισχυρή παρουσία της, η Νέμεσις κρατούσε την ισορροπία στον κόσμο, φροντίζοντας να τιμωρούνται οι άδικοι και να αποκαθίσταται η τάξη
Η Θέμις ήταν η θεά της θείας τάξης και της δικαιοσύνης. Κρατώντας μια ζυγαριά στο χέρι της, συμβόλιζε την ισορροπία και την αμεροληψία. Η Θέμις φρόντιζε να ακολουθούνται οι νόμοι και τα έθιμα, βοηθώντας τους ανθρώπους να ζουν αρμονικά και δίκαια.
Η Άτη ήταν η θεά της απάτης και της πλάνης. Έφερε σύγχυση και παραπλάνηση στους ανθρώπους και τους θεούς όταν τους έκανε να παίρνουν λάθος αποφάσεις. Η Άτη ήταν μια μικρή σκανταλιάρα που συχνά προκαλούσε αναταραχές, αλλά οι άλλοι θεοί την συγχωρούσαν για την αταξία της, γιατί πάντα μάθαιναν από τα λάθη τους.
Η Ειλείθυια ήταν η θεά του τοκετού και βοηθούσε τις μητέρες κατά τη γέννα. Όταν μια γυναίκα ήταν έτοιμη να γεννήσει, η Ειλείθυια ήταν εκεί για να την βοηθήσει να φέρει το μωρό της στον κόσμο. Οι άνθρωποι την αγαπούσαν πολύ, γιατί πάντα φρόντιζε να είναι ασφαλείς και ευτυχισμένοι.
Η Ίριδα ήταν η θεά του ουράνιου τόξου και αγγελιοφόρος κυρίως της Ήρας. Με ταχείς και μαγευτικές κινήσεις, ταξίδευε ανάμεσα στον ουρανό και τη γη, φέρνοντας μηνύματα από τους θεούς στους ανθρώπους. Όταν έβλεπαν ένα ουράνιο τόξο στον ουρανό, οι άνθρωποι ήξεραν ότι η Ίρις ήταν εκεί και τους έστελνε χαιρετισμούς.
Η Ψυχή ήταν η θεά της ψυχής και της ανθρώπινης καρδιάς. Ήταν γνωστή για την ομορφιά και την καλοσύνη της. Η ιστορία της με τον Έρωτα ήταν από τις πιο αγαπημένες των ανθρώπων, γιατί έδειχνε πως η αγάπη μπορεί να ξεπεράσει κάθε εμπόδιο και να φέρει ευτυχία.
*Αν πατήσεις στα υπογραμμισμένα θα διαβάσεις τον μύθο αναλυτικά
Η Μήτις ήταν η θεά της σοφίας και της φρόνησης. Ήταν γνωστή για τη μεγάλη της ευφυΐα και την ικανότητά της να δίνει καλές συμβουλές. Οι θεοί και οι άνθρωποι την συμβουλεύονταν σε δύσκολες στιγμές, γιατί ήξεραν ότι η Μήτις πάντα έβρισκε τη σοφότερη λύση.
Εδώ να σημειώσουμε ότι η Μήτις ήταν η πρώτη σύζυγος του Δία και η μητέρα της Αθηνάς.
Ένας χρησμός προέβλεπε ότι η Μήτις θα γεννούσε
πρώτα μια κόρη και έπειτα έναν γιο που θα καταλάμβανε την εξουσία και θα
κυβερνούσε θεούς και ανθρώπους. Ο Δίας, φοβούμενος την προφητεία, κατάπιε τη
Μήτιδα ενώ αυτή ήταν ήδη έγκυος με τη θεά Αθηνά. Έτσι, η Αθηνά γεννήθηκε από το
κεφάλι του Δία, με τη βοήθεια του Ηφαίστου.
Η Αθηνά κληρονόμησε τις ιδιότητες της μητέρας της και θεωρείται θεά της σοφίας και της φρόνησης
Η Νύξ ήταν η θεά της νύχτας. Κάθε βράδυ, όταν ο ήλιος έδυε, η Νύξ απλωνόταν πάνω από τη γη, φέρνοντας ηρεμία και ξεκούραση σε όλους. Η μαύρη της κάπα ήταν στολισμένη με λαμπερά αστέρια, που φώτιζαν τον ουρανό και έδιναν όνειρα στους ανθρώπους.
Η Σελήνη ήταν η θεά της σελήνης. Κάθε βράδυ, ανέβαινε στο ασημένιο της άρμα και διέσχιζε τον νυχτερινό ουρανό, φωτίζοντας τον με την απαλή λάμψη της. Οι άνθρωποι κοίταζαν τον ουρανό και αισθάνονταν ασφάλεια και γαλήνη, ξέροντας ότι η Σελήνη ήταν εκεί για να τους προσέχει.
Η Πειθώ ήταν η θεά της πειθούς και της ρητορικής. Με τα γλυκά της λόγια και την πειστική της φωνή, μπορούσε να αλλάξει τη γνώμη των ανθρώπων και των θεών. Η Πειθώ ήταν πάντα δίπλα σε εκείνους που χρειάζονταν βοήθεια για να εκφράσουν τις ιδέες τους και να πείσουν τους άλλους για το σωστό.
Η Φήμη ήταν η θεά της φήμης και των φημών. Τα νέα και οι ιστορίες ταξίδευαν γρήγορα χάρη σε αυτήν. Με ταχύτητα και επιμονή, η Φήμη μετέδιδε τις καλές και τις κακές ειδήσεις σε όλους τους ανθρώπους, κάνοντάς τους να μαθαίνουν τα πάντα για ό,τι συνέβαινε γύρω τους.
Η Ήβη ήταν η θεά της νεότητας και της ζωτικότητας. Ήταν γεμάτη ενέργεια και χαρά, προσφέροντας στους θεούς νέκταρ και αμβροσία για να διατηρούνται νέοι και δυνατοί. Οι άνθρωποι αγαπούσαν την Ήβη γιατί τους θύμιζε την ομορφιά και τη ζωντάνια της νιότης.
Η Τύχη ήταν η θεά της τύχης και της μοίρας. Με τον τροχό της, καθόριζε την καλή ή κακή τύχη των ανθρώπων. Οι άνθρωποι προσεύχονταν στην Τύχη για να έχουν ευνοϊκές περιστάσεις και ευτυχία στη ζωή τους. Η Τύχη έφερνε ανατροπές και εκπλήξεις, κάνοντάς τη ζωή ενδιαφέρουσα και γεμάτη προκλήσεις.
Στα χέρια της κρατούσε το κέρας της Αμάλθειας. Το θυμάσαι; Αν όχι πάτα εδώ