Λερναία Ύδρα
Ποια ήταν η Λερναία Ύδρα;
Ποιο ήταν αυτό το τρομερό τέρας που αντιμετώπισε ο Ηρακλής;
Κατάφερε να το νικήσει; Ας δούμε τον επόμενο άθλο του ήρωά μας.
Ποια ήταν η Λερναία Ύδρα;
Ποιο ήταν αυτό το τρομερό τέρας που αντιμετώπισε ο Ηρακλής;
Κατάφερε να το νικήσει; Ας δούμε τον επόμενο άθλο του ήρωά μας.
Η λίμνη Λέρνη
Στην πεδιάδα της Αργολίδας ήταν τότε ένα ανθυγιεινό έλος, που το έλεγαν Λέρνη. Ήταν γεμάτο υδρόβια φυτά, σάπια φύλλα, βδέλλες, νερόφιδα και κουνούπια. Ούτε άνθρωποι μπορούσαν να ζήσουν γύρω από τη Λέρνη, ούτε ζώα. Μερικούς χειμώνες μάλιστα γέμιζε νερό και πλημμύριζε τα γύρω σπαρμένα χωράφια.
Ποια ήταν η Λερναία Ύδρα
Το χειρότερο όμως ήταν, ότι μέσα στο έλος ζούσε ένα φοβερό, απαίσιο τέρας, η Λερναία Ύδρα. Είχε οχτώ φιδίσια κεφάλια κι ένα μεγάλο στη μέση, που ήταν αθάνατο. Η Λερναία Ύδρα αναδευόταν μέσα στο έλος και τα κεφάλια της ξεπετάγονταν πάνω από τα καλάμια. Μερικές φορές έβγαινε ολόκληρη έξω και σερνόταν με την κοιλιά στα σπαρτά και τα κατάστρεφε. Ως και ζώα κι ανθρώπους άρπαζε με τα κεφάλια της και τους έπνιγε μέσα στο έλος.
Ο Ηρακλής πάει στη Λέρνη
— Θέλω να σκοτώσεις τη Λερναία Ύδρα, είπε ο Ευρυσθέας στον Ηρακλή, όταν συνήλθε από τον τρόμο του και βγήκε από το πιθάρι.
Ξεκίνησε από τις Μυκήνες ο Ηρακλής για τη Λέρνη. Στο δρόμο συνάντησε τον ανιψιό του Ιόλαο και τον πήρε μαζί του. Στην άκρη του έλους άναψαν φωτιά. Ο Ιόλαος έκαιγε τα βέλη στην αιχμή κι ο Ηρακλής τα τόξευε μέσα στο έλος, για να αναγκάσει την Ύδρα να βγει έξω. Σε λίγο φάνηκε να έρχεται μανιασμένη καταπάνω τους.
Η πρώτη μάχη με το θηρίο
Ο Ηρακλής την περίμενε με θάρρος. Όταν πλησίασε, την πάτησε στην κοιλιά κι αμέσως άρχισε να κόβει τα κεφάλια της. Τι παράξενο όμως! Ένα κεφάλι έκοβε, δυο έβγαιναν στη θέση του.
Και άλλα εμπόδια
Δεν έφτανε αυτό, η Ήρα έστειλε έναν κάβουρα και δάγκωνε το πόδι του Ηρακλή. Δεν χρειαζόταν τώρα μόνο παλικαριά, χρειαζόταν υπομονή κι εξυπνάδα. Κι ο Ηρακλής είχε αυτά τα χαρίσματα. Μ’ ένα χτύπημα σκότωσε τον κάβουρα και φώναξε τον Ιόλαο να του φέρει αναμμένα δαυλιά.
Η νίκη
Έκοβε ο Ηρακλής ένα κεφάλι, έκαιγε την πληγή ο Ιόλαος και δεν φύτρωνε άλλο. Το κεφάλι που έμεινε τελευταίο με κανένα τρόπο δεν πέθαινε - ήταν αθάνατο. Γι’ αυτό ο Ηρακλής το έκοψε, το έριξε μέσα σ’ ένα μακρύ και βαθύ χαντάκι και το σκέπασε με μεγάλες πλάκες και χώμα. Κι έμεινε εκεί μέσα αθάνατο, αλλά ακίνδυνο για τους ανθρώπους.
Τα βέλη του Ηρακλή
Λένε ακόμη ότι ο Ηρακλής άνοιξε την κοιλιά της πολυκέφαλης Ύδρας και βούτηξε τις σαΐτες του στη φαρμακερή χολή της. Κι όποιον πλήγωνε μ’ αυτές, πέθαινε αμέσως.