Αρχή του κόσμου

Χάος και Γη

Στην αρχή υπήρχε το Χάος, μια ατέλειωτη, βαθιά, σιωπηλή σκοτεινιά. Ύστερα έγινε η Γη, στερεή κι αθάνατη μάνα των θεών και των ανθρώπων.

Γη και Ουρανός

Η Γη γέννησε τον Ουρανό, να τη σκεπάζει με τον έναστρο θόλο του.

Η Γη και ο Ουρανός ήταν οι πρώτοι Θεοί του κόσμου.

Από τους δυο αυτούς θεούς γεννήθηκαν παιδιά αθάνατα, οι Τιτάνες, οι Κύκλωπες και οι Εκατόγχειρες. 

Ο Ουρανός γνώριζε ότι τα παιδιά του θα του έπαιρναν τον θρόνο. Για αυτό κάθε παιδί που γεννούσε η Γη, ο Ουρανός το έκρυβε πάλι βαθιά μέσα στα σπλάχνα της (στα έγκατα της Γης). 

Η Γη λυπόταν για τα παιδιά της και αποφάσισε να εκδικηθεί τον Ουρανό. Μια βραδιά, που ο Ουρανός χαμήλωσε και σκέπασε τη Γη με τον έναστρο θόλο του, έβγαλε η Γη από τα σπλάχνα της τον Κρόνο και του έδωσε ένα κοφτερό δρεπάνι για να πληγώσει τον Ουρανό. 

Ο τολμηρός Τιτάνας Κρόνος χτύπησε τον Ουρανό με το δρεπάνι του και τον πλήγωσε. Από την πληγή του χύθηκε πολύ αίμα και ο Ουρανός έχασε τη δύναμή του.

Έτσι έγινε θεός και κυβερνήτης του κόσμου ο Κρόνος. "Το ίδιο θα πάθεις κι εσύ από το παιδί σου", είπε στον Κρόνο ο Ουρανός και ανέβηκε ψηλά και δεν ξανακατέβηκε χαμηλά στη Γη. 

Γέννηση Αφροδίτης

Από το αίμα του Ουρανού, που χύθηκε στη ξηρά, γεννήθηκαν οι Ερινύες, οι Γίγαντες και οι Νύμφες. Έπεσε και μια σταγόνα στον αφρό της θάλασσας· από αυτή γεννήθηκε η λευκορόδινη και πεντάμορφη θεά Αφροδίτη.

Κρόνος - Ρέα

Ο Κρόνος πήρε γυναίκα του την Τιτανίδα Ρέα, έστησε το θρόνο του στο βουνό Όθρη και κυβερνούσε τον κόσμο. Επειδή όμως φοβόταν μην του πάρουν το θρόνο τα παιδιά του, κάθε παιδί που γεννούσε η Ρέα, αυτός το κατάπινε. Έτσι κατάπιε την Εστία, τη Δήμητρα, την Ήρα, τον Άδη και τον Ποσειδώνα.

Γέννηση Δία

Η Ρέα λυπόταν για τα παιδιά της και γι’ αυτό, το τελευταίο της παιδί, το Δία, πήγε κρυφά και τον γέννησε σε μια σπηλιά της Κρήτης, στο «Δικταίο Άντρο». Σπαργάνωσε ύστερα μια μακρουλή πέτρα για παιδί και γύρισε στην Όθρη. Μόλις το είδε ο Κρόνος, της το πήρε και το κατάπιε. Η Ρέα έκανε πως έκλαιγε.

Η ανατροφή του Δία

Τον Δία τον μεγάλωσαν γρήγορα οι Νύμφες. Μια κατσίκα, η Αμάλθεια, του έδινε το γάλα της, οι μέλισσες του έφερναν μέλι, τα περιστέρια του έφερναν από την άκρη του κόσμου την αμβροσία κι ένας αετός του έφερνε το νέκταρ. Έτσι ο Δίας έγινε πολύ δυνατός.

Το κέρας της Αμάλθειας

Όταν ο ∆ίας ήταν ακόμη µικρός, παίζοντας µε την Αµάλθεια µια µέρα, χωρίς να το θέλει, της έσπασε το ένα κέρατο. Στενοχωρήθηκε πολύ η Αµάλθεια κι ο ∆ίας, για να την παρηγορήσει, ευλόγησε το κέρατο και το έκανε «κέρας της αφθονίας». Από µέσα του έβγαινε ό,τι µπορούσε κανείς να επιθυμήσει: λαχανικά και φρούτα, µέλι, λάδι και κρασί, όλοι οι καρποί της γης κι ό,τι άλλο µπορούσε κάποιος να ζητήσει.

Αιγίδα

Όταν πέθανε η Αµάλθεια, ο ∆ίας την έκανε αστέρι. Με το δέρμα της έντυσε την ασπίδα του, που ονομάστηκε αιγίδα, και προστάτευε όποιον την κρατούσε. Γι’ αυτό και σήμερα λέμε τη φράση «υπό την αιγίδα κάποιου…», που σημαίνει κάτω από την προστασία κάποιου.

Κρόνος - Δίας

Όταν μεγάλωσε, του έδωσε η γιαγιά του, η Γη, ένα βοτάνι να το δώσει στον πατέρα του, τον Κρόνο. Ο Δίας ανέβηκε τότε στην Όθρη, έδωσε το βοτάνι στον Κρόνο κι αυτός ξέρασε τα πέντε παιδιά του. Πρώτα-πρώτα έβγαλε τη σπαργανωμένη πέτρα.

Τιτανομαχία

Τότε ο Δίας και τ' αδέρφια του ανέβηκαν στον Όλυμπο και αποφάσισαν να πολεμήσουν τον Κρόνο και να του πάρουν τη βασιλεία. Μαζί τους πήγαν και τρεις Τιτάνες, ενώ οι άλλοι έμειναν με τον Κρόνο στην Όθρη.

Έτσι άρχισε ένας πόλεμος, που κράτησε δέκα ολόκληρα χρόνια. Έριχναν θεόρατους βράχους από το ένα βουνό στο άλλο και σειόταν η γη κι αντιβοούσε όλος ο κόσμος. Στο τέλος, ο Δίας νίκησε τον Κρόνο και τους Τιτάνες, γιατί τους κατακεραύνωσε και τους έριξε στα Τάρταρα. Αυτός ο πόλεμος ονομάστηκε Τιτανομαχία.

Άτλαντας

Μετά την Τιτανοµαχία ο τιτάνας Άτλαντας τιµωρήθηκε σκληρά από το ∆ία. Τον έβαλε να στέκεται στην άκρη της γης και να κρατά τον ουρανό στη ράχη του για πάντα.

Γιγαντομαχία

Αργότερα, η Γη θύμωσε με τον Δία κι έστειλε εναντίον του τους Γίγαντες, αλλά και σ' αυτόν τον πόλεμο, τη Γιγαντομαχία, νίκησε πάλι ο Δίας κι έριξε τους Γίγαντες στα Τάρταρα.

Έτσι ο Δίας έμεινε κυρίαρχος στον κόσμο, μαζί με έντεκα άλλους θεούς.

Αθηνά - Εγκέλαδος

Την εποχή της Γιγαντοµαχίας, η Αθηνά κυνήγησε το γίγαντα Εγκέλαδο πάνω από τη Μεσόγειο. Πέταξε πάνω του ένα µεγάλο νησί, τη Σικελία, και τον έθαψε από κάτω.

Εγκέλαδος

Ο Εγκέλαδος µούγκριζε κι έβγαζε από το στόµα του φωτιά. Τότε η γη κουνιόταν, γινόταν σεισµός και το µεγάλο ηφαίστειο της Σικελίας, η Αίτνα, έτρεµε κι έβγαζε λάβα και καπνούς που σκέπαζαν τον ήλιο.