Προμηθέας /Πανδώρα/Δευκαλίωνας

Επιμηθέας

Πριν από τον Δία, οι άνθρωποι και τα ζώα ζούσαν μέσα στις σκοτεινές τρύπες της γης. Οι θεοί αποφάσισαν να τα βγάλουν επάνω στη γη, έξω στο φως. Έδωσαν λοιπόν εντολή στον Επιμηθέα, τον γιο του Τιτάνα Ιαπετού, να τους χαρίσει δυνάμεις, όπλα και χαρίσματα, για να μπορούν να ζήσουν.

Ο Επιμηθέας έδωσε σε όλα τα ζώα όπλα και χαρίσματα (δόντια, νύχια, φτερά, μαλλιά, πόδια, λέπια) και όρισε πώς να ζει το καθένα. Όλα τα έκανε με σοφία και κανένα ζώο δεν είχε παράπονο.

Προμηθέας

Ξέχασε όμως τους ανθρώπους και τους άφησε γυμνούς κι αδύνατους. Θα χάνονταν τότε οι άνθρωποι, θα πέθαιναν από την πείνα και το κρύο. Τους λυπήθηκε όμως ο Προμηθέας, ο αδερφός του Επιμηθέα, και τους βοήθησε να ζήσουν.

Οι θεοί κρατούσαν για τον εαυτό τους τη φωτιά. Ο Προμηθέας, που ήθελε να κάνει τους ανθρώπους να μοιάζουν με τους θεούς, έκρυψε τη φωτιά μέσα σ’ ένα κούφιο ξύλο και την έφερε στους ανθρώπους.

Η τιμωρία

Αυτό που έκανε δεν του το συγχώρησε ο Δίας. Γι’ αυτό έδεσε τον Προμηθέα με χοντρές αλυσίδες πάνω στο βουνό Καύκασο. Ένας αετός ερχόταν την ημέρα και του έτρωγε το συκώτι κι αυτό ξαναγινόταν τη νύχτα, γιατί ο Προμηθέας ήταν αθάνατος. Από τα δεσμά του τον έλυσε, ύστερα από αιώνες, ο ήρωας Ηρακλής.

Το σχέδιο του Δία

Ο Δίας όμως ήθελε να τιμωρήσει και τους ανθρώπους για να τους δείξει ότι δεν πρέπει να παίρνουν πράγματα από τους θεούς χωρίς άδεια.

Διέταξε τον Ήφαιστο, τον θεό που ήταν καλός τεχνίτης, να φτιάξει μια γυναίκα από πηλό, τόσο όμορφη όσο καμία άλλη.

Πανδώρα

Όταν η γυναίκα αυτή έγινε πραγματική, οι θεοί της έδωσαν πολλά δώρα: Η Αθηνά της έδωσε σοφία και δεξιοτεχνία, η Αφροδίτη της έδωσε ομορφιά και χάρη, ο Ερμής της έδωσε την ικανότητα να μιλάει όμορφα και να πείθει τους άλλους.

Αυτή η γυναίκα ονομάστηκε Πανδώρα, που σημαίνει "όλα τα δώρα".

Πανδώρα - Επιμεθέας

Ο Δίας έδωσε στην Πανδώρα ένα κουτί (ή πιθάρι) και της είπε να μην το ανοίξει ποτέ. Στη συνέχεια, την έστειλε στη γη για να γίνει η σύζυγος του Επιμεθέα.

Παρά το ότι ο Προμηθέας τον είχε προειδοποιήσει να μην δεχτεί κανένα δώρο από τους θεούς, ο Επιμεθέας είδε την όμορφη Πανδώρα και την παντρεύτηκε.

Η περιέργεια της Πανδώρας

Η Πανδώρα ήταν πολύ ευτυχισμένη με τον Επιμεθέα, αλλά δεν μπορούσε να σταματήσει να σκέφτεται το κουτί που της είχε δώσει ο Δίας. Η περιέργειά της μεγάλωνε κάθε μέρα και τελικά δεν άντεξε άλλο. Άνοιξε το κουτί για να δει τι υπήρχε μέσα.

Άνοιγμα κουτιού

Μόλις άνοιξε το κουτί, ξεπήδησαν όλα τα κακά του κόσμου: αρρώστιες, φτώχεια, πόνος, φθόνος και άλλες συμφορές. Η Πανδώρα, τρομαγμένη, προσπάθησε να κλείσει το κουτί, αλλά ήταν αργά. Όλα τα κακά είχαν ήδη ξεφύγει και σκορπιστεί παντού.

Ελπίδα

Όμως, μέσα στο κουτί είχε μείνει κάτι πολύ σημαντικό: η Ελπίδα. Αυτή η ελπίδα ήταν το μόνο που έμεινε για να δίνει δύναμη και παρηγοριά στους ανθρώπους, ακόμη και στις δύσκολες στιγμές.

Θυμός του Δία

Με τα χρόνια οι άνθρωποι με τη φωτιά δεν φοβούνταν πια το κρύο και σιγά σιγά προόδευσαν πολύ. Αντί να γίνουν όμως καλοί, έγιναν κακοί κι άδικοι. Τότε ο Δίας αποφάσισε να χαλάσει αυτό το ανθρώπινο γένος με κατακλυσμό.

Συμπόνοια 

Στη Θεσσαλία όμως ζούσε ο γιος τού Προμηθέα, ο Δευκαλίωνας με τη γυναίκα του την Πύρρα. Ήταν δυο άνθρωποι καλοί και δίκαιοι και ο Δίας αποφάσισε να τους αφήσει να ζήσουν. Γι’ αυτό ειδοποίησε τον Δευκαλίωνα να φτιάξει μία κιβωτό.

Κατακλυσμός

Όταν ο Δευκαλίων την έφτιαξε και μπήκε μέσα με τη γυναίκα του, ο Δίας άνοιξε τους ουρανούς και έβρεξε τόσο πολύ νερό, που όλος ο τόπος έγινε σαν θάλασσα. 

Η σωτηρία

Εννιά μερόνυχτα περιπλανήθηκε η κιβωτός του Δευκαλίωνα και τελικά σταμάτησε στην κορφή του Παρνασσού. Όταν σταμάτησε η βροχή, βγήκε ο Δευκαλίων με την Πύρρα από την κιβωτό κι ευχαρίστησαν τον Δία που τους έσωσε.

Νέα αρχή

Ήταν όμως πολύ λυπημένοι, κι έκλαιγαν, γιατί ήταν ολομόναχοι στον κόσμο.

Τους λυπήθηκε τότε ο Δίας κι έστειλε τον Ερμή να τους ρωτήσει τι ήθελαν. Κι αυτοί τότε ζήτησαν ανθρώπους. — Προχωρήστε και ρίξτε πίσω σας πέτρες, τους είπε κι έτσι έκαναν αυτοί. Κι όσες έριχνε ο Δευκαλίων γίνονταν άντρες κι όσες η Πύρρα γυναίκες. Έτσι ξανάγινε καινούριος λαός, το καινούριο γένος των ανθρώπων.

Έλληνας

Αργότερα, από τον Δευκαλίωνα και την Πύρρα γεννήθηκε ένα αγόρι, ο Έλληνας. Απόγονοι του Έλληνα ήταν ο Δώρος, ο Αίολος, ο Ίωνας και ο Αχαιός. Οι απόγονοι του Δώρου ονομάστηκαν Δωριείς, του Αιόλου Αιολείς, του Ίωνα Ίωνες και του Αχαιού Αχαιοί.

Οι Δωριείς, οι Αιολείς, οι Ίωνες και οι Αχαιοί, για να τιμήσουν τον Έλληνα, τον μεγάλο τους πρόγονο, ονόμασαν τη χώρα τους Ελλάδα και οι ίδιοι λέγονταν Έλληνες. Οι Έλληνες μιλούσαν την ίδια γλώσσα, πίστευαν στους ίδιους θεούς και είχαν τα ίδια ήθη και έθιμα.