Ο Ιάσονας, ένας νεαρός ήρωας, ξεκινά ένα επικό ταξίδι για να ανακτήσει τον θρόνο του πατέρα του από τον άδικο θείο του, τον Πελία.
Με τη βοήθεια μιας ομάδας ηρώων, οι Αργοναύτες, ο Ιάσονας αναλαμβάνει την επικίνδυνη αποστολή να φέρει το χρυσόμαλλο δέρας από την μακρινή Κολχίδα
O παράνομος βασιλιάς
Βασιλιάς στην Ίωλκό ήταν ο Πελίας. Δεν ήταν όμως ο νόμιμος βασιλιάς. Γιατί, όταν πέθανε ο πατέρας του, νεκρός άφησε στο θρόνο τον μεγάλο γιό του, τον Αίσονα. Αυτόν όμως τον έδιωξε ο Πελίας και του πήρε το θρόνο παράνομα.
Στο Πήλιο
Τότε ο Αίσονας, που ήξερε πόσο σκληρός ήταν ο αδελφός του, πήρε τον μικρό γιό του, τον Ιάσονα, και ανέβηκε στο βουνό Πήλιο, μην τους σκοτώσει ο Πελίας. Έκει εμπιστεύθηκε τον γιό του στον πιο σοφό, τον Χείρωνα. Σ’ αυτόν τον Κένταυρο είχαν πάει όλοι οι μεγάλοι ήρωες και σπούδασαν κοντά του.
Χείρωνας και Ιάσονας
Ο Χείρωνας γύμναζε το σώμα και το μυαλό τους. Τους μάθαινε το τόξο, το πάλεμα, το τρέξιμο, πώς να γιατρεύουν τις πληγές τους με βότανα και πολύ πώς να είναι καλοί και δίκαιοι. Είκοσι χρόνια έμεινε κοντά στον Χείρωνα ο Ιάσονας και έγινε ένα δυνατό και άξιο παλληκάρι. . Όταν έγινε είκοσι χρονών, αποφάσισε να γυρίσει στην Ιωλκό, για να πάρει πίσω από τον Πελία το θρόνο του πατέρα του.
Ο χρησμός του Πελία
Στη μεταξύ, ο Πελίας είχε πάντοτε φόβο μην του πάρουν το θρόνο. Έστειλε λοιπόν και ρώτησε το μαντείο των Δελφών τι να κάνει. Κι η Πυθία του απάντησε: να φοβάται από τον μονοσάνδαλο άνθρωπο, που θα κατεβεί από τα βουνά.
Συνάντηση με Ήρα
Περνώντας δίπλα από τον ποταμό Άναυρο συνάντησε µια γριούλα που τον παρακάλεσε να την περάσει απέναντι. Ήταν η θεά Ήρα µεταµορφωµένη, που ήθελε να δοκιμάσει την καλοσύνη του. Πρόθυμα ο Ιάσονας την πήρε στους ώμους του. Προσπαθώντας όμως να περάσει το ποτάμι έχασε το ένα του σανδάλι κι έφτασε στην πόλη και παρουσιάστηκε στον Πελία µονοσάνδαλος
Συνάντηση με Πελία
Μόλις τον είδε, ο Πελίας θυμήθηκε τον χρησμό. Κι όταν ο Ιάσονας του ζήτησε το θρόνο, του είπε:
— Να τον πάρεις, παιδί μου. Μα οι θεοί με διέταξαν να πάω στην Κολχίδα να φέρω εδώ τα κόκκαλα του Φρίξου και το χρυσόμαλλο δέρμα. Όμως εγώ είμαι γέρος πια. Εσύ πρέπει να πας να τα φέρεις κι όταν γυρίσεις, το θρόνος θα είναι δικός σου.
Κι ο Ιάσονας δέχτηκε, γιατί ήθελε να δοξαστεί κι αυτός, όπως ο Ηρακλής και ο Θησέας.
Κάλεσμα παλικαριών
Την άλλη μέρα κιόλας, έστειλε ο Ιάσονας απεσταλμένους και κάλεσε όλα τα παλληκάρια να τον συντροφέψουν στο μεγάλο ταξίδι. Γιατί ήξερε πώς η Κολχίδα ήταν πολύ μακριά και το ταξίδι θα ήταν δύσκολο.
Στο Πήλιο για ξύλα
Ανέβηκε ύστερα στο Πήλιο με πολλούς ξυλοκόπους και έκοψαν γερά ξύλα από οξιά και τα κατέβασαν στο λιμάνι. Τους βοήθησε μάλιστα και η θεά Ήρα.
Κατασκευή καραβιού
Και σε λίγο καιρό, έγινε το περήφανο καράβι, που το ονόμασαν Αργώ, από το όνομα του αρχιμάστορα Άργους. Μάλιστα η ίδια η Αθηνά κάρφωσε στην πλώρη του ένα κομμάτι ξύλο από την ιερή βελανιδιά του Δία στη Δωδώνη, που είχε ανθρώπινη µιλιά και προφήτευε το µέλλον.
Έλευση παλικαριών
Στο μεταξύ, άρχισαν να έρχονται τα παλληκάρια που κάλεσε ο Ιάσονας. Από τους πρώτους έφτασαν ο Ηρακλής, ο Θησέας, ο Πολυδεύκης, ο Κάστορας, ο Άδμητος κι’ άλλοι. Ανάμεσά τους ήταν κι ο Ορφέας, ο πιο καλός μουσικός του κόσμου. Όταν έπαιζε τη λύρα, τα άγρια θηρία ημέρωναν κι οι πέτρες ζωντάνευαν. Ήταν κι ο 'Ασκληπιός, φημισμένος γιατρός, να τους γιατρεύει τις πληγές τους.
Εκλογή αρχηγού
Όταν λοιπόν ήρθαν όλοι κι οι ετοιμασίες τελείωσαν, πρόσφεραν θυσία στους θεούς και ύστερα πια ήταν έτοιμοι να ανεβούν στο καράβι. Τότε ο Ιάσονας πρότεινε να εκλέξουν έναν αρχηγό. Όλοι κοίταξαν τον Ηρακλή. Μα αυτός δε δέχτηκε κι είπε πώς δίκαιο είναι να διαλέξουν γι’ αρχηγό τους τον Ιάσονα. Έτσι κι’ έγινε.
Όσους λοιπόν μπήκαν στην Αργώ τούς ονόμασαν Αργοναύτες και το ταξίδι Αργοναυτική εκστρατεία.