Ποιες ήταν οι Στυμφαλίδες Όρνιθες;

Μεγάλη συμφορά για τους ανθρώπους ήταν αυτές οι Στυμφαλίδες όρνιθες. Πουλιά παράξενα, με μύτη, φτερούγες και νύχια σιδερένια, σκότωναν ό,τι έβρισκαν όταν πετούσαν. Ζώα και άνθρωποι δε γλύτωναν όταν έπεφταν πάνω τους.

Ζούσαν μέσα στα βούρλα και τις καλαμιές της λίμνης Στυμφαλίας, όπου είχαν τις φωλιές τους. Κι ο Ευρυσθέας διέταξε τον Ηρακλή να γλυτώσει τον τόπο από αυτές.

Ο Ηρακλής φτάνει στη λίμνη

Ξεκίνησε πάλι ο Ηρακλής για το βουνό Κυλλήνη, γιατί εκεί κοντά ήταν η λίμνη. Κουράστηκε όμως πολύ να τη βρει, γιατί ήταν κλεισμένη γύρω από βουνά γεμάτα δάση. Τέλος, έφτασε, μα πουλιά δεν έβλεπε. Πώς να τα σκοτώσει όμως, αφού δεν έβγαιναν από τις φωλιές τους;

Η βοήθεια της Αθηνάς

Τότε η θεά Αθηνά, που τον αγαπούσε πολύ, του έφερε δύο μεγάλα χάλκινα κρόταλα που τα είχε φτιάσει ο Ήφαιστος. Ανέβηκε τότε ο Ηρακλής σε μια κοντινή κορφή και άρχισε να τα χτυπάει.

Τότε τα πουλιά ξαφνιασμένα και φοβισμένα άρχισαν να πετούν.

Η ολοκλήρωση του άθλου

Μαύρισε ο ουρανός και ο τόπος γέμισε από το θόρυβο που έκαναν τα φτερά και οι φωνές τους.

Αρπάζει ο Ηρακλής το τόξο του και άρχισε να ρίχνει σαϊτιές τη μία ύστερα από την άλλη. Σε λίγο γέμισε ο τόπος από τα σκοτωμένα πουλιά. Λίγα που έμειναν έφυγαν και δεν ξαναγύρισαν ποτέ πια στον τόπο, που ησύχασε για πάντα.