Ο Αχιλλέας στην μάχη

Όταν πέρασαν οι έντεκα μέρες και μπήκε η δωδέκατη, άρχισε πάλι ο πόλεμος. Ο Άχιλλέας δεν χόρτασε εκδίκηση. Ορμούσε στις μάχες κι ένα ένα αφάνιζε τα καλύτερα παλικάρια των Τρώων. Κλείστηκαν οι Τρώες στην πόλη κι ο Άχιλλέας έρχόταν γύρω γύρω και τους κορόιδευε. Βροχή του έριχναν από ψηλά τις σαΐτες, αλλά καμιά δεν τον πλήγωνε.

Το μυστικό του Αχιλλέα

Ο Αχιλλέας ήταν άτρωτος, γιατί όταν ήταν μικρός, η μητέρα του τον έπιασε από τη φτέρνα και τον βούτηξε μέσα στα Ιερά Ύδατα της Στυγός. Κι έτσι όλο του το σώμα ήταν αθάνατο, εκτός από τη φτέρνα, που δεν είχε βραχεί. Αν πληγωνόταν στη φτέρνα, τότε μόνο θα πέθαινε.

Η αποκάλυψη του μυστικού

Τούτο το μυστικό το μαρτύρησε ο Απόλλωνας στον Πάρη.

Ο Πάρης πετυχαίνει τον Αχιλλέα

Ο Πάρης ήταν καλός σκοπευτής. Κρύφτηκε λοιπόν σε μια κρυψώνα, κοντά στις Σκαιές Πύλες και μια μέρα, που ο Αχιλλέας κορόιδευε τους Τρώες, σημάδεψε καλά και κάρφωσε τη σαΐτα του στην Αχίλλειο πτέρνα

Ο θάνατος του Αχιλλέα

Μόλις ο θεόμορφος ήρωας τράβηξε το βέλος από την πληγή, έβγαλε μεγάλη φωνή κι είπε:

— Τροία, ο θάνατος μου θα γκρεμίσει κι εσένα, και ξεψύχησε.

Ο θάνατος του Πάρη

Βγήκε ο Πάρης από την κρυψώνα του, αλλά δεν πρόφτασε να χαρεί. Μ’ ένα βέλος ο Φιλοκτήτης τον έριξε κι εκείνον νεκρό.

Μάχη γύρω από το σώμα

Χύμηξαν τότε οι Τρώες να πάρουν το σώμα του Άχιλλέα κι άρχισε τρομερή μάχη. Μπήκε όμως μπροστά ο ρωμαλέος Αίαντας και πήρε τον νεκρό Αχιλλέα και τον έφερε στα καράβια των Ελλήνων.

Προετοιμασία για ταφή

Εκεί έπλυναν το σώμα του, που οι πλάτες του ήταν σαν από βουνά, το άλειψαν με μυρωμένο λάδι, το ξάπλωσαν επάνω σε στολισμένο κρεβάτι και το θρηνούσαν.

Ο θρήνος της μάνας

Βούιζε κι η θάλασσα και κυμάτιζε, σαν να θρηνούσε κι αυτή. Άκουσε η Θέτιδα τον μεγάλο θρήνο και κατάλαβε. Βγήκε μέσα από τα κύματα με τις αδερφές της, τις Νηρηίδες, για να κλάψει το γιο της.

Η ταφή

Δεκαεφτά μέρες κράτησε ο θρήνος και τη δέκατη όγδοη τον έκαψαν. Τη στάχτη του την έβαλαν στην ίδια υδρία (στάμνα), όπου είχαν βάλει και τη στάχτη του φίλου του, για να είναι μαζί και στην άλλη ζωή, όπως ήταν επάνω στη γη.Έκαναν ύστερα αγώνες, για να τιμήσουν τον μεγάλο νεκρό κι έστησαν στην παραλία μεγαλόπρεπο τάφο.