Ο Αχιλλέας θυμώνει με τον Αγαμέμνονα
Γιατί μάλωσαν αυτοί οι δύο ήρωες των Ελλήνων;
Ποιο θα είναι το αποτέλεσμα του τσακωμού τους στην έκβαση του πολέμου;
Ας δούμε τη συνέχεια της συναρπαστικής αυτής ιστορίας
Embedded Files
Αχιλλέας και Αγαμέμνονας
Ο πόλεμος μπήκε στον δέκατο χρόνο και πολλοί Έλληνες κουράστηκαν να πολεμούν. Και θα έφευγαν, αν δεν τους συγκρατούσαν με τα λόγια τους ο Οδυσσέας και ο Νέστορας. Τότε μάλωσαν άγρια ο Αχιλλέας με τον Αγαμέμνονα για μια κοπέλα. Και να πώς έγινε:
Χρυσηίδα και Βρισηίδα
Βγήκαν κάμποσοι Έλληνες και κυρίεψαν μια κοντινή πολιτεία. Μαζί με τις τροφές που πήραν, πήραν και δύο κορίτσια, τη Χρυσηίδα και τη Βρισηίδα. Τη Χρυσηίδα, την κόρη του Χρύση, που ήταν ιερέας του Απόλλωνα, την έδωσαν να υπηρετεί τον Αγαμέμνονα. Τη Βρισηίδα την έδωσαν στον Αχιλλέα.
Η ικεσία του Χρύση
Σε λίγες μέρες όμως, ήρθε στο στρατόπεδο ένας ικέτης, ο πατέρας της Χρυσηίδας, με πλούσια δώρα και ζήτησε την κόρη του πίσω. Όλοι οι Έλληνες, όταν άκουσαν τον γερο-ιερέα, που ήταν και ιερέας του Απόλλωνα, να τους λέει τον πόνο του, τον λυπήθηκαν και είπαν: σωστό είναι να τη δώσουν πίσω. Μα ο Αγαμέμνονας δεν ήθελε και τον έδιωξε τον γέρο ιερέα με σκληρά λόγια.
Απόλλωνας
Έφυγε ο Χρύσης κι όπως περπατούσε στην ακρογιαλιά, καταράστηκε τους Έλληνες και παρακάλεσε τον Απόλλωνα να τους τιμωρήσει. Ο θεός τον άκουσε και κατέβηκε θυμωμένος σ’ ένα βουνό κοντά στην Τροία και άρχισε να σκοτώνει με τις σαΐτες του πρώτα τα μουλάρια και τα σκυλιά των Ελλήνων. Και σαν είδε πώς ο Αγαμέμνονας δεν άλλαζε γνώμη, άρχισε να σκοτώνει και τους ανθρώπους.
Η υποχώρηση του Αγαμέμνονα
Τότε, όμως, ο Αγαμέμνονας υποχώρησε και έστειλε την Χρυσηίδα πίσω στον πατέρα της με πλούσια δώρα. Αμέσως σταμάτησε το κακό και οι Έλληνες ησύχασαν. Ο Αγαμέμνονας, όμως, διέταξε να του φέρουν από τον Αχιλλέα τη Βρισηίδα.
Ο θυμός του Αχιλλέα
Θύμωσε ο Αχιλλέας για την προσβολή, κι αν δεν κατέβαινε αόρατη η Αθηνά να τον συγκρατήσει, θα χτυπούσε τον Αγαμέμνονα με το σπαθί του. Υπάκουσε ο Αχιλλέας στην Αθηνά κι έδωσε τη Βρισηίδα. Θύμωσε όμως κι αποτραβήχτηκε στα πλοία του, μαζί με το φίλο του τον Πάτροκλο, και δεν πολεμούσε.
Συνάντηση Μενέλαου - Πάρη
Όταν έμαθαν οι Τρώες το θυμό του Αχιλλέα, πήραν θάρρος, έβγαιναν πιο τακτικά στον κάμπο κι άρχισαν να νικούν τους Έλληνες. Ως κι ο Πάρης, που φοβόταν μήπως σκοτωθεί, έβγαινε στις μάχες.
Μια μέρα τον είδε ο Μενέλαος ανάμεσα στους Τρώες και του φώναξε δυνατά:
— Δειλέ Πάρη, για μας γίνεται ο πόλεμος. Έβγα να μετρηθούμε οι δυο μας κι όποιος νικήσει να πάρει την Ελένη και να γίνει ειρήνη.
Η μονομαχία
Συμφώνησαν οι δυο αρχηγοί, ο Έκτορας κι ο Αγαμέμνονας, όμως ο Πάρης φοβόταν. Τότε τον αποπήρε ο Έκτορας κι οι δυο στρατοί γελούσαν. Ντροπιάστηκε ο Πάρης και βγήκε μπροστά. Έριξε πρώτος το κοντάρι στον Μενέλαο, αλλά χτύπησε στην ασπίδα και τίποτα δεν του ’κανε. Με μια κονταριά ο Μενέλαος του τρύπησε την ασπίδα και του έσχισε το ρούχο. Έσυρε τότε το σπαθί, μα ο Πάρης τα ’χασε και τρέχοντας κρύφτηκε στα τείχη. Η συμφωνία τότε χάλασε, γιατί ένας Τρώας έριξε στον Μενέλαο μια σαϊτιά.
Κι ο πόλεμος ξανάρχισε πιο άγριος.
Google Sites
Report abuse