Ηρώ

Σε έναν όμορφο τόπο κοντά στη θάλασσα, ζούσε η Ηρώ, μια νεαρή ιέρεια της Αφροδίτης. Η Ηρώ ήταν γνωστή για την καλοσύνη και την ομορφιά της και ζούσε σε έναν πύργο ψηλά πάνω σε ένα λόφο, όπου περνούσε τις μέρες της προσφέροντας δώρα και προσευχές στη θεά του έρωτα.

Ηρώ - Λέανδρος

Απέναντι από τον πύργο της Ηρώς, στην άλλη πλευρά της θάλασσας, ζούσε ο Λέανδρος, ένας νεαρός και γενναίος άνδρας. Ο Λέανδρος είχε ακούσει πολλές ιστορίες για την Ηρώ και την ομορφιά της και ήθελε πολύ να τη γνωρίσει. Ένα βράδυ, σε μια γιορτή για την Αφροδίτη, ο Λέανδρος και η Ηρώ συναντήθηκαν και ερωτεύτηκαν αμέσως.

Η απόφαση

Καθώς οι μέρες περνούσαν, ο έρωτας τους μεγάλωνε. Όμως, η θάλασσα που τους χώριζε ήταν ένα μεγάλο εμπόδιο. Ο Λέανδρος αποφάσισε ότι κάθε βράδυ, όταν όλοι κοιμούνταν, θα κολυμπούσε από την πλευρά του μέχρι τον πύργο της Ηρώς για να τη δει. Η Ηρώ, από τον πύργο της, άναβε ένα φανάρι για να καθοδηγεί τον Λέανδρο μέσα από τα σκοτεινά νερά.

Κάθε βράδυ, ο Λέανδρος κολυμπούσε με γενναιότητα και αφοσίωση, διασχίζοντας τη θάλασσα για να συναντήσει την αγαπημένη του. Η Ηρώ τον περίμενε πάντα με το φανάρι στο χέρι, και μαζί περνούσαν όμορφες ώρες γεμάτες αγάπη και χαρά. 

Καταιγίδα

Όμως, μια νύχτα, ξέσπασε μια μεγάλη καταιγίδα. Τα κύματα έγιναν ψηλά και άγρια, και οι άνεμοι φύσηξαν με μανία. Ο Λέανδρος, παρότι ήξερε τον κίνδυνο, αποφάσισε να κολυμπήσει για να φτάσει στην Ηρώ. Όμως, η καταιγίδα ήταν τόσο δυνατή που το φανάρι της Ηρώς έσβησε, και ο Λέανδρος χάθηκε στη θάλασσα.

Θλίψη

Το επόμενο πρωί, η Ηρώ βρήκε τον αγαπημένο της Λέανδρο στην ακτή, χωρίς πνοή. Η θλίψη της ήταν απέραντη και η καρδιά της ράγισε. Η Ηρώ αποφάσισε να μείνει για πάντα κοντά στη θάλασσα που χώρισε τους δυο τους, και οι άνθρωποι της περιοχής λένε ότι τις νύχτες που έχει καταιγίδα, μπορεί κανείς να δει ένα φως να τρεμοπαίζει στην ακτή - το φανάρι της Ηρώς, που συνεχίζει να καθοδηγεί τον αγαπημένο της.