hoofdstuk 09. Een koffer voor Amerika

Aan het Hotel New York vertrokken vroeger schepen, met Europese emigranten, naar Amerika. Het Lost Luggage Depot is een monument van de Canadese historicus en kunstenaar Jeff Wall. Zijn gietijzeren koffers herdenken het afscheid dat mensen hier namen van hun ‘vorige leven’. Melly heeft er vanmiddag minuten lang naar staan kijken. Waarom heeft ze het adres van het ‘General Electric Research Laboratory’ opgezocht? Voor dit beroemde Amerikaanse technologiebedrijf werkt een zekere William Coolidge. Een fysicus en ingenieur die gespecialiseerd is in prosthetische armen die rechtstreeks door de hersenen bestuurd worden. Hoe hij in dit verhaal past is een raadsel. Wil Melly hem bezoeken? Er vertrekken hier geen schepen naar Amerika meer. De studenten van Veltman beginnen ongeduldig te worden. Iedere keer als ze Melly bijna gevonden hebben, duikt ze op een andere plaats op. Was ze hier twee minuten, twee uur of twee dagen geleden? Nieuwe gegevens trekken alles in twijfel. Zijn we zeker dat Melly eerst in de Markthal was en daarna naar het Kralingse meer gegaan is? De volgorde klopt niet. Iemand wil er een verhaal van maken. Het zorgt voor onenigheid en discussie. ‘Waarom gaan we ervan uit dat Melly de waarheid vertelt?’ ‘Kunnen robots liegen?’ ‘Waarom zou je dat programmeren?’ ‘Als Melly zich bewust is van zichzelf, dan kan ze ook beslissen om dingen te verdraaien.’ Het was Professor Veltman die in zijn lessen zei dat Melly dingen begon te doen die hij niet meer begreep. Kortom, er zijn veel vragen. Melly heeft het Lost Luggage Depot bezocht. Iemand moet gaan kijken wat ze daar gedaan heeft.