Julia heeft takjes en veren verzameld en bindt ze aan haar wandelstok. Schildpad schommelt rustig verder. ‘Niet te veel wiebelen. Ik versier mijn stok.’ ‘Oh sorry hoor.’ Plots springt er een kikker naast haar op het schild. ‘He hallo’… zegt Julia. ‘Kwaak’, zegt kikker. ‘Vind je het goed als we kikker een lift geven?’ vraagt schildpad. ‘Ja hoor, je schild is groot genoeg’. ‘Deze kikker is ooit uit het oor van de koning gekropen’, zegt schildpad ter loops. ‘Dat kan niet’, zegt Julia ongelovig. ‘En toch is het zo… wil je het verhaal horen? ‘Heel graag.’
Vijf jaar geleden was er een feest op het kasteel. De koning heeft net een oorlog tegen de eekhoorns gewonnen. Voor het eerst in een lange tijd is er vrede in het bos. Beren, krokodillen, muggen en de eekhoorns natuurlijk, zijn uitgenodigd. Vuurvliegjes versieren de grote hal. Giraffen uit de dierentuin zijn ingehuurd als glijbanen. Kinderen glijden van hun lange nekken.
Ondertussen zit de koning aan zijn tafel te mokken. ‘Ik ben dit appelsap zo beu’, mompelt hij. ‘Wil je melk lieverd?’vraagt de koningin. ‘Nee ik wil iets lekkers drinken. Breng me het allerlekkerste drankje uit het hele bos’, roept hij tegen zijn dapperste ridders. Op bevel van de koning gaan ze op zoek en komen al snel terug met Fristi, Cola, Ice-Tea. ‘Bweuh ... gatverdamme wat smerig!’, gilt de koning terwijl hij proeft.
Plots staat er een oud vrouwtje voor zijn neus. Ze zet een fles met groene drank op tafel. ‘Sire, dit is voor u. Het komt uit het kikkerrijk. Wij, heksen gebruiken het om te toveren’. De koning proeft het groene drankje. Iedereen houdt zijn adem in. Zal hij het lekker vinden? Al snel verschijnt er een glimlach op zijn gezicht. ‘Werkelijk geweldig… hartelijk bedankt mevrouw!’ ‘Ik ben blij dat u het lekker vind maar ik moet u wel waarschuwen’, zegt de heks. ‘Deze drank heeft heel veel kracht. U mag er niet meer dan een druppel per dag van drinken.’ Dat laatste heeft de koning al niet meer gehoord. Enthousiast beschrijft hij de heerlijke smaak aan zijn raadgever.‘Iedereen moet dit onmiddellijk proeven,’ zegt hij gul.
'Ting ting ting...' de koning tikt op zijn glas. Ssssttt... de koning gaat iets zeggen. Iedereen stopt met praten. ‘Beste inwoners van het bos. Om de vrede te vieren heb ik een cadeau voor jullie. Dit is de lekkerste drank die ooit gemaakt is en iedereen mag er zoveel van drinken als hij wil’. ‘Lang leve de koning!’, roept iedereen. De glazen worden doorgegeven en de fles wordt helemaal uitgeschonken. ‘Niet doen… je mag er slechts een druppel drinken’, probeert heks nog te zeggen. Maar haar waarschuwingen verdrinken in applaus en gejuich. Verdrietig verlaat ze het feest.
‘Vanaf nu wordt dit de officiële drank van mijn koninkrijk’, roept de koning tevreden en hij laat zijn eigen glas nog eens volgieten. ‘Iedereen mag het gratis afhalen op het kasteel. Ga heks terug halen en zeg dat ik nog meer wil bestellen. Vul de limonadevisjes!’ De koningin schudt haar hoofd. ‘Hier gaan problemen van komen’, mompelt ze.
Tien minuten later voelt de koning gekriebel aan zijn neus. Hij trekt een raar gezicht. ‘Wat gebeurt er?’ zegt hij. Zijn linker neusgat wordt groter en groter en even later komt er een pootje tevoorschijn en … nog een pootje en een kopje. Uit de neus van de koning komt een kikker gefriemeld. Het beest valt op de tafel en springt weg. Hetzelfde kriebelende gevoel zit nu ook bij zijn oor. Daar is het volgende pootje. ‘Help!!!’ wil de koning roepen maar in plaats van geluid komt er een kwakende kikker uit zijn mond. De kikkers blijven maar komen. Mensen in de zaal kijken vol afschuw naar de koning en dan grijpt ook de raadgever naar zijn buik. Hij heeft als tweede van het drankje geproefd. Uit zijn navel komt ook een kikker tevoorschijn. Dit is nog maar het begin. Iedereen in de zaal heeft te veel kikkerdrillsap gedronken. Even later overspoeld een vloedgolf van kikkers de troonzaal. Uit navels, oren en neuzen komen nu honderden kikkers tevoorschijn. Het gekwaak is oorverdovend. Er zitten glibberige kikkers in bekers, op borden, in schoenen, handtassen en ridderhelmen. Hoofdschuddend haalt de koningin een grote bezem en begint de kikkers naar buiten te vegen.
Julia komt niet meer bij van het lachen. ‘Tja, eigen schuld’, zegt ze. ‘Heks had de koning gewaarschuwd.’ ‘Wil jij een druppel kikkerdrilsap proeven?’ vraagt schildpad aan Julia. ‘Tja, is het echt zo lekker?’ Schildpad knikt. ‘Goed dan ...’ zegt Julia met glunderende oogjes. ‘Oke... ik heb hier ergens in de buurt een fles verstopt. Welk boom was het ook al weer?’ Schildpad stopt en veegt wat bladeren weg. Tussen een paar dikke wortels ligt een fles kikkerdrilsap.