Buitenzintuigelijk is zintuigelijk

We hebben allemaal weleens verhalen gehoord van iemand die in Nederland zat en ineens wist dat een kennis die zat in een vliegtuig dat zich boven Amerika bevond verongelukte.

Sommigen beschouwen dit als buitenzintuigelijke waarneming. Ik denk echter dat het te maken heeft met wat je een vergeten zintuig zou kunnen noemen.

De hersenen geven elektromagnetische straling af. Het gaat hier om hersengolven van tussen de 1 en 30 Herz (trillingen per seconde). De hoeveelheid is klein (minder straling dan een gloeilamp), maar met deze frequentie gaat het wel om straling van een Extreem Lange Golflengte. Straling met een extreem lange golflengte heeft minder last van verstrooiing dan met een kortere golflengte. De radio telescopie die waarnemingen doet in het heelal is begonnen met het waarnemen van deze radiogolven. Op Aarde worden dergelijke golflengtes bijv. gebruikt voor communicatie met duikboten. Radiostraling plant zich net als alle andere straling voort met de snelheid van het licht. In aardse termen wil dat zeggen dat binnen een fractie van een seconde nadat een signaal wordt uitgezonden het kan worden opgevangen. Vermoedelijk geven de hersenen dergelijke straling niet alleen af maar bevindt zich ook ergens een in de hersenen iets dat dergelijke signalen kan opvangen. Ik denk dat dit waarschijnlijk is en wel om de volgende reden. De mens is zijn loopbaan begonnen als jager verzamelaar. Deze leefden niet op 1 plek, maar bevonden zich regelmatig in een vreemde omgeving. Als je in een onbekend bos naar eten gaat zoeken dan kan het gebeuren dat je verdwaalt. Het is dan handig als je een 'noodkreet' kunt uitzenden die door stamgenoten opgevangen wordt. Naarmate de mens in steden ging wonen is dit zintuig voor een deel verloren gegaan. In een stad waar je woont tussen allerlei soorten mensen (junks, mensen met problemen enz.) is het probleem eerder om je te kunnen afsluiten dan je openstellen. In een samenleving van jagers verzamelaars gelden andere mensen als steun en bron van veiligheid. In een grote stad vooral als bron van hinder. Bovendien vertrouwen we in de huidige maatschappij vooral op ons denken en minder op onze instincten. We zijn denkers. En dan heb ik het nog niet over de enorme hoeveelheid elektromagnetische smog (vooral in moderne steden) die gebruik van dit zintuig er niet makkelijker op maakt. Daarom is het gebruik van dit zintuig in onbruik geraakt en bijna een soort blinde darm geworden. Echter in rudimentaire vorm zal het aanwezig zijn, bij de een (gevoelige mensen) meer als bij de ander.

Als een mens in nood verkeert wordt de kracht van de hersengolf groter als normaal het geval is. Dat niet iedereen dit waarneemt maar vooral bekenden werkt op een zelfde manier als wanneer je de mobiele telefoon opneemt je alleen het gesprek hoort dat voor jou bedoelt is en niet alle gesprekken door elkaar die op dat moment gevoerd worden.

In beperkte mate denk ik dat de hersenen ook in staat zijn om hersengolven van onbekenden op te vangen, vooral als mensen zich in de directe omgeving bevinden. In de maatschappij van jagers/verzamelaars een groot voordeel, in de gemiddelde stadswijk een nadeel. Ik weet wel zeker dat er veel meer 'tussen hemel en aarde is' dan wij kunnen vermoeden. Maar ik ben ook van mening dat we voor al die zaken voor de hand liggende verklaringen kunnen vinden en dat het niet nodig is om ons heil te zoeken in bovennatuurlijke verklaringen. Het is een beetje als met de bliksem. Ooit dacht men dat die gemaakt werd doordat Donar met zijn strijdwagen langs de hemel trok. Nu weten we dat het een natuurlijk verschijnsel is en dat geldt voor alles.