Onder dit stukje vind je een prachtige video van Randall Friend die een introductie geeft in de grondslagen van Advaita Vedanta.
Iedere zoeker voelt dat hij een beperkt individu is die op de een of andere manier verbinding moet zoeken met 'eenheid'.
De zoeker denkt dat als hij die verbinding gevonden heeft hij het ware geluk zal vinden en te leven in een toestand van continue bliss. Er zijn diverse goeroes die inspelen op die behoeften van de zoeker en van alles aanbieden z0als spirituele methoden, sadhana enz. om de zoeker te helpen bij zijn zoektocht naar eenheid. Dit alles is niet alleen foutief, maar het is een weg die zelfs niet tot niets leidt. Wel geldt dat waar een vraag is een aanbod ontstaat. Er zijn altijd mensen die bereid zijn om in een vraag te voorzien. Zo werkt de economie. Randall Friend wijst erop dat er wat betreft de aard van de werkelijkheid twee mogelijkheden zijn:1. Of je bent inderdaad een afgescheiden individu en dan is het zinloos om eenheid te zoeken, want dat bestaat dan helemaal niet. De zoektocht wordt dan een verspilling van tijd en energie. Het is dan beter om iets anders te gaan doen. Waarom tijd besteden aan iets dat slechts een mooie fantasie is?2. Of je bent geen afgescheiden individu en dan is die eenheid er al. Uiteraard hoef je niet te zoeken naar iets wat er al is.
Bovendien geldt dat als er alleen eenheid is er ook niets is wat gelukkiger zou kunnen worden van 'het ervaren van eenheid'.
In dat geval geldt eenheid is en jij bent die eenheid.
In zowel situatie 1 als 2 is het ondernemen van een zoektocht volkomen zinloos.
Een olifant hoeft niet een olifant te worden en er ook geen zoektocht voor te ondernemen. En als hij een muis is heeft het geen zin om een olifant te worden, want dat zal nooit lukken. Het probleem is dat de zoeker geen keuze tussen 1 en 2 maakt. Hij bevindt zich in een halfslachtige, onduidelijke positie. Ik zou zeggen het is het een of het ander. Als je de zoektocht NU wilt beëindigen verlaat dan de onduidelijkheid en bepaal je positie. Zo niet dan kun je op een onduidelijke, halfslachtige, vage manier door blijven gaan, hetgeen alleen maar leidt tot frustratie.En nog een advies vermijdt goeroes of leraren die het hebben over 'eenheidservaringen', die suggereren dat er een afgescheiden 'je' zou zijn dw6 gelukkiger kan worden door het vinden van eenheid en dat zij er voor kunnen zorgen dat 'je' die eenheid vindt. Dit is pure exploitatie van het vruchteloze zoekgedrag en leidt tot frustratie voor de zoeker en tot een volle portemonnee en ego-bevesting van de leraar. Voor de business van sommige leraren is er niets fijner dan een zoeker waarvan vaststaat dat hij nooit zal vinden wat hij zoekt want die blijft maar terugkomen. Bovendien zal zijn bewondering groeien voor degene (de leraar) die 'het' kennelijk wel heeft bereikt. Als het de zoeker steeds maar niet lukt, dan zal het wel 'erg moeilijk' zijn om eenheid te bereiken en dat zou dan een reden zijn om degene te vereren die dat kennelijk wel is gelukt.
Om hier een einde aan te maken kun je je positie bepalen uit twee mogelijkheden:
>>>Als er eenheid is dan is dat hier en nu het geval en hoef je er niet naar te zoeken.
>>>Als er geen eenheid is en de werkelijkheid bestaat uit allerlei afzonderlijke partjes dan heeft het geen zin om naar eenheid te zoeken.
Het is het een of het ander, niet iets vaags ertussen.