Het Ene

Soms is het beter om kort en krachtig te zijn. Dus hier gaan we dan.

Er is geen persoon die los staat van het Ene. Er is alleen energie waarin alles verschijnt en weer verdwijnt. De individuele persoon is een illusie gecreëerd door het Ene en onderdeel van dat Ene.

De bomen, de lucht, je lichaam: het is allemaal dat Ene energieveld.

Niet alleen is er geen vrije wil, maar er is niets wat een vrije wil zou kunnen hebben.

Je kunt dit vergelijken met een figuurtje in een game. Het figuurtje lijkt te bestaan, maar is onderdeel van de game net zoals het paard, het gras, het gebouw, de bomen en de lucht in de game. Stel nu dat het figuurtje een subprogrammaatje vormt binnen het totale programma van de game. En dat dit subprogrammaatje in staat is om te leren, gebeurtenissen te onthouden, 'te voelen' en als gevolg daarvan individualiteit te ervaren. Dan is er sprake van een schijnidentiteit binnen het grotere geheel. En dat is nu exact onze situatie. Een game is opgebouwd uit enen en nullen (digitale informatie). Onze realiteit is opgebouwd uit up quarks, down quarks en elektronen die in allerlei variaties zorgen voor alles dat wij ervaren als materie. Alles wat wij waarnemen en ervaren is dus in werkelijkheid hetzelfde spul. De lucht is opgebouwd uit hetzelfde als je lichaam. Deze elementaire deeltjes zijn puntdeeltjes. Dit betekent dat ze geen omvang. Dit lijkt bijzonder veel op het beeld zoals dat wordt opgebouwd in een game. In werkelijkheid zijn er geen problemen, kunnen er ook geen problemen zijn want het Ene is niet alleen alles omvattend, maar ook onsterfelijk en onkwetsbaar. Dus alle gevaren die je meent waar te nemen zijn schijngevaren. De sterfelijkheid van vormen is schijnsterfelijkheid. Er gaat nooit iets verloren, er kan niets verloren gaan. Het concept van de individuele ziel is niet nodig om te beseffen dat je voortleeft want alles wat is leeft voort. Het kan niet anders dan voortleven. In de spirituele wereld bewijst men lippendiensten aan eenheid. Men heeft het er voortdurend over. Zegt dat alles een is, maar het blijft bij een leuk klinkende uitspraak. Als je ziet wat er feitelijk gebeurt in de spirituele wereld dan is men vooral bezig de illusionaire afgescheidenheid te versterken. Dat gebeurt bijv. iedere keer als iemand het heeft over een individuele ziel die iets zou kunnen doen (reïncarneren bijv.) en een hoger individueel zelf.

Bovendien staan de therapieën in het teken van verbeteren van het ikje. Ondanks al het gepraat over eenheid gaat het altijd over IK, MIJN leven, MIJN geluk, MIJN toekomst.

In werkelijkheid geven veel New Agers niets om eenheid, maar alleen om zichzelf.

De auteur Wei Wu Wei zegt terecht: waarom ben je ongelukkig omdat 99,9% van alles wat je denkt en doet voor je ikje is, dat in werkelijkheid niet bestaat. Velen vinden dit een fraaie uitspraak, maar het dringt niet tot hun door wat Wei Wu Wei bedoelt. Alleen als dit gebeurt is werkelijke vrede mogelijk. Zo niet dan gaat de strijd gewoon door. Ook als die strijd in een spirituele vorm wordt verpakt (een ik dat zich wil verbeteren, verlicht wil worden enz.). Overigens is ook dat geen probleem, want het zich richten op het ikje is zoals eenheid werkt. Het is simpelweg een programmaatje dat werkt binnen eenheid. Er is niemand die een keuze kan maken om dat programmaatje uit te zetten. Wel is het mogelijk dat Eenheid ervoor zorgt ervoor dat inzicht in de ware aard der dingen kan ontstaan.