Ben jij eigenlijk wel geboren?

Velen zeggen dat de fysieke geboorte begint met de conceptie, maar dat is de vraag.

Kort na de conceptie is er niet meer dan een groepje cellen waar geen menselijk lichaam in te herkennen is. Dat gebeurt pas later en is een geleidelijk proces. Van de eicellen die bevrucht worden zal slechts 10% de eindstreep halen in de vorm van een geboorte.

Van het feit dat eicellen mislukken merkt de vrouw meestal niets. Het zou ver gaan om te stellen dat als een eicel een paar dagen na de bevruchting mislukt er iemand is dood gegaan. Ook geldt dat conceptie niet uit de lucht komt vallen. Het DNA van vrouw en man zijn voor 99,99% hetzelfde. Het unieke individu is uniek vanwege de details van de details van de details. De ontwikkeling van het DNA, het bouwplan voor jouw lichaam kent een ontwikkelingsgang van miljarden jaren. Jouw lichaam is het resultaat daarvan. Het ontwerp van jouw lichaam is niet een paar tientallen jaren oud, maar miljarden jaren. Conceptie is slechts een fase in een proces.

De eicel die al aanwezig is en DNA bevat dat een lange geschiedenis kent wordt geactiveerd door een zaadcel (die ook al langer bestaat), de kern verandert van inhoud (neemt het DNA van de vader op) en daarna gaat de eicel delen. Dit is een belangrijk moment, maar het is niet iets dat zomaar uit de lucht komt vallen en geen vooraf gaande ontwikkelingsfasen kent. Het continuüm van het leven kent doorlopend veranderingen. Er worden nieuwe cellen aangemaakt, soms van een totaal ander karakter, voeding wordt opgenomen en getransformeerd etc. Lichamelijk gezien ben je DNA (het bouwplan) plus een hoop voeding (het bouwmateriaal).

Het DNA molecuul is een molecuul dat als het zou worden uitgevouwen een lengte van 2 meter (!) kent. Het ligt echter heel mooi opgevouwen in de chromosomen in de celkern. Het gaat om een ongelooflijk ingewikkeld iets dat niet onderschat moet worden. GEESTELIJKE GEBOORTEVindt de fysieke geboorte plaats voor de eigenlijke geboorte, de geestelijke geboorte gebeurt daarna.

Als een baby geboren wordt ziet hij vrij snel een vaag plaatje dat steeds beter van kwaliteit wordt. Het licht gaat dus al snel aan.

De ogen functioneren al snel goed, maar de hersenen moeten nog getraind worden op het verwerken van visuele impulsen (logisch want het is de eerste keer dat ze dat moeten doen).

Het duurt echter nog geruime tijd voordat er ook iemand thuis is. Een pas geboren baby heeft namelijk geen ik besef. Het Fenomenologische (ervaren) Zelf is nog niet geboren.

Dit ontwikkelt zich zeer geleidelijk vanaf de leeftijd van 1 jaar wanneer er sprake is van een proto zelf (een vaag ik gevoel).

Pas rond de leeftijd van 4 jaar functioneert het lange termijn geheugen volledig. Pas dan wordt het autobiografische zelf geboren: een zelf met herinneringen, visies en identiteit.

Opvallend is dat een baby in de vroege jaren het vrijwel nooit heeft over ik, maar zijn naam noemt. Bijv. niet ik heb honger, maar Piet heeft honger. Veel advaita leraren noemen die leeftijd van 4 jaar. Zij suggereren dat je door de druk van je omgeving jezelf dan gaat beschouwen als een afgescheiden ik. Dat speelt een rol, maar belangrijker is het volledig functioneren van het lange termijn geheugen. Dat je je niets kunt herinneren van de leeftijd voor 4 jaar is logisch, omdat er toen nog geen werkend lange termijn geheugen was.

De gebeurtenissen welke voor die leeftijd plaatsvonden konden toen niet worden opgeslagen. Als er geen functionerende harde schijf is dan kan er ook niets worden opgeslagen. En de biologische harde schijf heeft tijd nodig voordat hij gereed is om data op te slaan. Hersenen kennen een geleidelijke ontwikkeling.

Er is dan ook sprake van een geleidelijk proces. Dat wij menen dat het allemaal bij de geboorte is begonnen komt doordat we informatie hebben van anderen die iets naar buiten zagen komen.

Nisargadatta Maharaj zei: "Mensen hebben gezegd dat ik geboren ben, maar ik weet nergens van."

Natuurlijk weet een persoon nergens van, want er was bij de geboorte geen ikje die iets zou kunnen weten.

Jij als fenomenologisch zelf (ik ervaring) bent geruime tijd na de 'geboorte' ontstaan.

Dat ging heel geleidelijk en zonder dat je de vinger kunt leggen op een datum.

Jij als fysiek zelf kent een ontwikkelingsgang van miljarden jaren en ook dat heeft geleidelijk plaatsgevonden. Het DNA, jouw bouwplan, kent een lange voorgeschiedenis.

Het echte begin ligt bij de Big Bang, hoewel er sterke aanwijzingen zijn dat er voor de Big Bang ook al 'iets' was (daarover misschien een andere keer).

Nisargadatta Maharaj: "Mensen beschuldigen mij ervan dat ik geboren ben, maar ik pleit niet schuldig!"