Het idee van vrije wil is alleen zinvol als er iets is dat een vrije wil zou kunnen hebben.
Dat zou dan een autonome eenheid moeten zijn die bezit heeft genomen van het lichaam, zoals een ziel.
In veel van mijn bijdragen heb ik erop gewezen dat dit nooit is aangetoond. De ervaringen die mensen toedelen aan een ziel blijken kunstmatig opgewekt te kunnen worden. Het gaat dan bijv. om uittredingen, bijna dood ervaringen enz.
Je zet mensen een helm op, stimuleert de hersenen op de juiste plekken en voila, je kunt mensen de ervaring geven dat ze buiten hun lichaam treden, dat er onstoffelijke entiteiten aanwezig zijn enz. Bij een ander artikel heb ik een youtube filmpje over een dergelijk experiment geplaatst.
Het is belangrijk om te beseffen dat alles wat je ervaart zich binnen de hersenpan afspeelt. De ervaring die daarin wordt opgedaan kan makkelijk veranderd worden door kleine storingen in de hersenfuncties. Er is het gevoel dat er een mannetje in het brein is die alles bestuurd en die vrije wil kan hebben. Echter als er geen ziel is dan blijven alleen processen binnen het organisme over.En als er iets gekozen wordt dan gebeurt dat altijd op grond van redenen. Vrijwel nooit weten we op een bewust niveau wat de redenen zijn. Er is een functie in het brein genaamd de kwebbeldoos die verklaringen verzint voor wat er gebeurt maar dat is een notoire leugenaar. De verklaringen van de kwebbeldoos kloppen nooit. De hersenen maken een keuze op basis van nature (biologische aanleg) en nurture (alles wat je tot nu toe hebt meegemaakt). Bovendien blijkt er ook niet sprake te zijn van 1 beslissingscentrum in het brein. Het is een decentraal systeem waarin alles door elkaar loopt. Neurologen hebben er uitgebreid onderzoek naar gedaan, maar een gebiedje waar de uiteindelijke beslissingen worden genomen is niet gevonden. Een beslissing komt tot stand doordat er verschillende impulsen uit diverse regio's van het brein komen. Als de totale kracht van impulsen die aanleiding geven tot een bepaalde actie groter is dan de kracht van impulsen die een andere richting opwijzen dan winnen de eerste impulsen. Dat proces verloopt onbewust.
Je zou dit kunnen kwantificeren. Als er sprake is van een kracht van 300 voor actie A en een kracht van 200 voor actie B dan wint A.
Het idee van een mannetje in het hoofd dat uit vrije wil beslissingen neemt staat op hetzelfde niveau als de ideeën dat de Aarde plat zou zijn of dat Donar in zijn strijdwagen de bliksem zou veroorzaken. Ooit geloofden daar bijna alle mensen in die in een bepaalde cultuur leefden. Als je er niet in geloofde liep je de kans op een brandstapel te belanden. Echter als veel mensen ergens in geloven wil dat niet zeggen dat het waar is.
Je denkt dat het nu anders is? Natuurlijk is het niet anders. Wat jij gelooft is overgenomen uit wat mensen in je omgeving geloven, net zoals in de tijd dat mensen dachten dat de Aarde plat was. We zijn immers een soort apen die ervan houden elkaar te imiteren.
Slechts een enkeling kan zich daarvan voor een deel vrij maken.
Gelukkig is de brandstapel wel in onbruik geraakt.
Of we het nu leuk vinden of niet we zijn slechts een radartje in een systeem. Onze positie is te vergelijken met een lichaamscel die vergeten is dat hij onderdeel is van iets groters en geen afgescheiden wil heeft.
Zelf vind ik dat een bijzonder prettige gedachte want het is het einde van schuld, boete, spijt en het idee dat dingen anders hadden kunnen lopen zoals ze zijn gelopen.
Ik hoef niet op een vaak harde manier allerlei lessen te leren en te zoeken naar wat de betekenis zou moeten zijn van soms absurde ervaringen, ik hoef niet karma te zuiveren en ik hoef al helemaal niet te streven naar verlichting.
Het bovenstaande weten geeft geen extatisch gevoel, maar het geeft wel acceptatie en een sereniteit. Het geeft niet de would be happiness of schreeuwige gelukservaringen welke New Agers nastreven, maar het geeft rust en een glimlach. Deze energie is te herkennen in traditionele Boeddhabeelden. Voordat de moderne Westerse goeroes hun intrede deden met hun big smiles werden leraren afgebeeld in ingetogen, rustige poses. De Westerse New Age spiritualiteit heeft niets te maken met echte spiritualiteit. De Westerse mens heeft allerlei verlangens en de Westerse supermarkt spiritualiteit wil hem daarin voorzien. Dat is alleen maar een andere manier om het valse ik tevreden te stellen. Echte spiritualiteit betekent weten wat waar is. En uiteindelijk kom je dan erop uit dat jij het niets bent dat zich manifesteert als alles dat is. Je ware lichaam is niet je kleine lichaampje (de cel), maar alles dat is. Jij bent de sterren, het heelal, het multiversum en datgene wat dat allemaal omvat.