Wat ik probeer te zeggen is dat er op geen enkele manier sprake is van een individu. Er is slechts sprake van een bepaalde verzameling van kennis, in de vorm van gedachten, maar geen individualiteit.
UG Krishnamurti
Het probleem in de spirituele wereld is dat er altijd uit wordt gegaan van een entiteit die iets zou moeten doen: lessen leren, doelen stellen en realiseren, zich ontwikkelen, eenwording met iets anders enz. De vooronderstelling is dat er een ikje is die zou moeten werken aan zijn lichaam, geest, in contact zou moeten komen met zijn Hogere Zelf, de kosmos, een vervullend leven zou moeten hebben enz. Ik kan je garanderen dat zolang je blijft zoeken naar geluk je ongelukkig zult blijven. UG Krishnamurti
Maar wat nu als die vooronderstelling over het bestaan van een afgescheiden entiteit onjuist is?
Je ziet gescheiden voorwerpen, maar dat is een illusie gevormd door de zintuigen.
Als je zou kunnen zien wat er werkelijk is dan zou je zien dat er sprake is van 1 groot energieveld. Soms verdicht dat veld zich en verschijnen er vormen in
De ik identiteit is te vergelijken met een stukje water dat denkt dat het afgescheiden is. Het is een energetische draaikolk, gemaakt uit hetzelfde materiaal als alles dat is, in open verbinding met alles dat is, zonder afscheiding. De enige manier waarop echte spiritualiteit kan werken is om ter discussie te stellen of er sprake is van een afgescheiden ik. En zo moeilijk is het niet. Doorlopend gaat er lucht je lichaam in en uit. Er gaan stoffen in en uit. Als je lichaam een afgescheiden eenheid zou zijn dan zou het ook in het luchtledige, buiten de Aarde moeten kunnen functioneren en dat is niet het geval. De waarheid is zo duidelijk, zo evident en voor de hand liggend en toch beseffen we het niet. Er is geen ikje wat beter zou moeten worden of een doel zou moeten bereiken. Er is alleen alles wat is. Het merkwaardige van de spirituele wereld is dat men aan de ene kant het continu heeft over eenheid, maar aan de andere kant uitgaat van een ikje dat van alles zou moeten doen. Dit is een tweeslachtige houding van wat ik noem ''een beetje eenheid": er is eenheid, maar toch ook weer niet..........
Het is verbijsterend te merken dat het inzicht over het belachelijke van het concept van een beetje eenheid niet aanwezig is. Zelfs in z.g. non dualistische kringen is er sprake van een vooronderstelling dat er een individu is die iets zou moeten bereiken en daartoe bij een ander individu (de guru) in de leer gaat.
Dit uitgangspunt is fout. En als het uitgangspunt verkeerd is dan is alles wat daar op wordt gebouwd onjuist.
Zolang we blijven zitten in de illusie is werkelijk inzicht onmogelijk. Alleen een inzicht in de waarheid kan tot iets leiden. Al het andere is slechts versterking van de illusie en heeft met ware spiritualiteit niets te maken.
Ware spiritualiteit leidt tot opheffing van de illusie niet tot versterking ervan.
Er is alleen eenheid en dat is alles.
Als je de moed hebt om het leven voor de eerste keer aan te raken, zul je niet weten wat je geraakt heeft. Alles wat de mens heeft geleerd, gevoeld en ervaren verdwijnt en niets komt in zijn plaats.
UG Krishnamurti.