Geluk en Waarheid

Waar ik me soms over verbaas is dat men er bijna altijd vanuit gaat dat het weten van de waarheid automatisch tot geluk zou leiden.

Stel dat je in werkelijkheid een brein zou zijn in een tank die allerlei impulsen toegediend krijgt zodanig dat hij denkt dat hij zich in een lichaam in een wereld bevindt (enigszins zoals de situatie in de film the Matrix). Dat weten zou je misschien niet gelukkig maken, maar als dat de waarheid zou zijn dan is dat zo. Stel dat de waarheid confronterend is, zou dat een reden zijn om de waarheid niet te willen weten? Geef je de voorkeur aan een mooie illusie boven een wellicht confronterende waarheid?Ik denk dat voor 99,99% van de mensen het eerste geldt. Mensen doen alles om de waarheid te verdoezelen. Zo zou lijden zin hebben, zouden we beloond worden voor allerlei ontberingen in de hemel of in de vorm van een beter volgend leven enz. enz. Het zijn vooral leraren die volgelingen willen trekken die suggereren dat het weten van de waarheid automatisch tot geluk zou leiden, maar dat is onzin, zwendel. Het enige waar zij mee bezig zijn is je weer een verdoezelende illusie aan te praten. Wat wel tot geluk leidt is de waarheid accepteren. Wat die waarheid ook is. Wat tot ongeluk leidt is het vechten tegen de waarheid. Ergens heb ik het gevoel dat veel mensen onbewust wel weten hoe dingen echt in elkaar zitten, maar ze kunnen het niet opbrengen om de waarheid te accepteren. Dus koesteren ze zich in een illusie. Maar ze geloven er niet echt in. Ik heb nog nooit iemand zien juichen op het moment van sterven omdat hij zeker wist dat hij naar de hemel zou gaan.

Mensen gaan toch maar steeds naar doktoren om het leven te verlengen. Dit hoewel het in de hemel veel beter zou moeten zijn. Kennelijk vertrouwt men het niet echt. Zou men zeker weten dat het leven na de dood beter zou zijn dan zou men juichen als de dood naderbij zou komen. Maar iemand die gelooft en niet zeker weet twijfelt altijd. Wat is de waarheid dan?Dat zullen we nooit weten omdat het menselijke verstand beperkt is en onze kennis nog beperkter. Desalniettemin kunnen we een poging doen om gezien onze inzichten van dit moment een zo goed mogelijke benadering van de waarheid te presenteren. De waarheid is dat er alleen eenheid in de vorm van een allesomvattend energieveld is. Binnen die eenheid bevindt zich een stukje energie dat we met 'ik' aanduiden.Het is een golfje dat denkt dat het losstaat van de zee. Op een grofstoffelijk niveau kunnen we vormen onderscheiden en een van die vormen zijn de hersenen.

De hersenen is de hardware van waaruit de ik identiteit wordt gevormd.

De ik identiteit is een deel van de hersenactiviteit, te vergelijken met een gedeelte van het werkgeheugen van de computer.

Die hersenen doen dat op basis van nature (de genen, hardware) en nurture (alles wat je tot nu toe hebt meegemaakt, je opvoeding, cultuur enz. dit is de software die draait op de hardware).

Hersenen doen iets naar aanleiding van externe of interne impulsen.

In de linker hersenhelft bevindt zich de z.g. kwebbeldoosfunctie die de illusie schept dat er een afgescheiden jij bestaat die uit vrije wil iets doet. De kwebbeldoos schept de illusie dat het golfje een autonome eenheid is die zelfstandig en helemaal uit 'vrije wil' allerlei beslissingen neemt.

Dat nu is de bron van het lijden. Immers het is onjuist. Als de wind de golfjes zuidwaarts dwingt dan kan een golfje niet zelfstandig beslissen om naar het noorden, oosten of westen te gaan. Dit doorlopend dingen proberen te veranderen terwijl dat helemaal niet kan schept lijden. Boeddha zegt dan ook de oorzaak van lijden ligt in het hebben van verlangens, het verlangen dat dingen anders zijn dan dat ze zijn. Die kwebbeldoos is iets wat in de loop van onze evolutie is ontstaan. We zullen het ermee moeten doen. Wel kan die kwebbeldoos op verschillende manieren om zeep worden geholpen:Tijdelijk: door spirituele ervaringen, drugs, brain wave technieken of scheppen van piekervaringen. Permanent: door beschadiging van dat deel van de linkerhersenhelft dat zorgt voor het ontstaan van de kwebbeldoos bijv. door een herseninfarct, epilepsie aanval, een ongeluk of dat iemand een klap op je kop geeft. Het permanente uitschakelen van de kwebbeldoos is niet iets wat jij kunt doen. Misschien dat er ooit een rare chirurg op het idee komt om hiervoor een operatie aan te bieden, maar op dit moment is dat niet het geval.

Momenteel liggen de papieren zo dat er een 'calamity'' (calamiteit) gebeurt waardoor de kwebbeldoos wordt uitgeschakeld of niet.

En of dat wel of niet gebeurt heeft niets te maken met wat voor spiritueel pad dan ook. De persoon die niets van spiritualiteit wil weten heeft een even grote kans als de zoeker die al 50 jaar bezig is.

De kans dat je de juiste calamity meemaakt is erg klein (zeg maar verwaarloosbaar klein). De kans dat je een herseninfarct krijgt met allerlei vervelende gevolgen is vele, vele malen groter dan dat je er eentje krijgt die enkel de kwebbeldoos lam legt.

Wat de zoeker wel kan doen is tijdelijke spirituele ervaringen creëren. Sommige goeroes bieden allerlei techniekjes aan die tijdelijk de kwebbeldoos lamleggen en dat geeft een tijdelijk geluksgevoel. Maar je kunt natuurlijk ook gewoon drugs nemen, of een brain wave helm opzetten die bepaalde hersengebieden stimuleert. De effecten van al die methoden zijn hetzelfde.

Echter je zult altijd weer moeten terugkeren naar de gewone geestestoestand en dat geeft dan weer ongeluk. Hoe hoger je opstijgt, hoe harder je zult vallen.

Als je dan toch steeds weer naar de staat zonder kwebbeldoos wilt terugkeren zul je verslaafd raken, hetzij aan spirituele ervaringen (goed voor de portemonnee van de goeroe), hetzij aan drugs (goed voor de portemonnee van de dealer), hetzij aan brain wave techniek (goed voor de portemonnee van techneuten). Zelf denk ik dat dit uiteindelijk letterlijk (in het geval van drugs) of figuurlijk een doodlopende weg is. Als het geld op is moet je toch weer terug naar de 'gewone wereld' en blijf je berooid en nog ongelukkiger achter. Het is veel beter om de realiteit te zien en die onvoorwaardelijk te accepteren. Dus niet voor een beetje, maar totaal. Resistance is futile en leidt alleen maar tot ongeluk. De realiteit is dat je constant voor de gek wordt gehouden door je kwebbeldoos. Die zegt immers dat je afgescheiden bent en zelf allerlei beslissingen kan nemen en dat is niet zo. Er is niets wat je kunt doen om deze kwebbeldoos-joker uit te schakelen. De kwebbeldoos in je kop wordt geleverd zonder uit knop. Het is een beetje als lopen met een spijker in je schoen en niets kunnen doen om die te verwijderen. Als je niets kunt doen dan kun je je daar druk over maken, maar dat maakt het ongeluk alleen maar groter. Het enige, maar dan ook het enige, wat wel in de buurt van permanent geluk komt, voor de persoon die niet te maken krijgt met een 'calamity', is onvoorwaardelijke acceptatie van de situatie. OK, je kunt de spijker niet verwijderen. Dat is vervelend, maar niet accepteren maakt het alleen maar erger. De meeste mensen kiezen ervoor om zich voor de gek te laten houden en onbewust weten ze dat. Als je tot het einde van dit artikel bent gekomen dan ben jij kennelijk in staat om de waarheid te zien. The truth will set you free.