Manifesteren en waarom het niet werkt

De reden is eenvoudig.

Als je wilt manifesteren dan wil je dat iets anders is dan dat is. De behoefte aan manifesteren ontstaat alleen als er sprake is van non acceptatie.

Je hebt het idee dat er iets niet is zoals het zou moeten zijn, dat er iets ontbreekt en dat er iets nodig zou zijn om 'jou' gelukkig te maken.

Je mening is dat alles wat is er kennelijk een puinhoop van heeft gemaakt en dat jouw visie nodig is om het universum in balans te brengen. Het universum heeft kennelijk grote behoefte aan jouw mening. Het is de hoogste tijd dat het universum daar naar luistert. Ondanks al het gepraat van mensen die het hebben over manifesteren over eenheid schept dit een scheiding tussen al wat is en het ego, wat het kennelijk allemaal beter weet. Manifesteren is slechts een machtsmiddel in de strijd van het ego om het leven te dwingen zich aan te passen aan zijn wensen. Ik kan je garanderen dat dat niet werkt. Al wat is is veel sterker dan het ego. Dus uiteindelijk leidt dat tot frustratie. De oplossing is niet om al dan niet in spirituele verpakking en met wisselende middelen de strijd tegen alles dat is voort te zetten en proberen het naar je hand te zetten.

De oplossing is dat het ego leert dat hij deel is van alles dat is en dat zijn wensenlijstjes niet relevant zijn.

Een golfje kan vechten tegen de richting die de zee opgaat. Proberen de zee naar het Westen te laten stromen terwijl de zee naar het Oosten stroomt. Dat zal niet lukken. Maar het golfje kan ook inzien dat hij de zee is. Dat inzicht brengt bevrijding. Bevrijding van het ego met zijn wensenlijstjes, eisen en voorwaarden.