Dinosaurussen en de beinvloeding van je werkelijkheid

Op Discovery World hebben ze een aardige serie met de naam Animal Extinction. Gedurende de geschiedenis van de Aarde is door verschillende rampzalige gebeurtenissen meerdere keren het leven bijna uitgestorven. Het ging dan om zaken als uitbarsting van supervulkanen, inslagen van asteroïden, gamma flitsen van ver af gelegen instortende sterren, rampzalige klimaatveranderingen. Dat gebeurde allemaal zonder hulp van de mens en met een totale onverschilligheid van de zijde van het Alles dat is. Kennelijk maakt Het Al wat is helemaal niks uit of af en toe de planeet bijna ontdaan wordt van het leven.

Wat ik me nu afvraag is hoe dergelijke zaken te plaatsen zijn binnen de theorie van dat je je werkelijkheid zou vormgeven. Hebben de dinosaurussen door middel van negatief denken de asteroïde over zich afgeroepen?En als het antwoord nee is geldt dat antwoord dan ook voor de Clovis mensen (oude bewoners van Noord Amerika) die zijn verdwenen door een inslag van een iets kleinere asteroïde?In de spirituele wereld gaat men er vanuit dat alles wat er gebeurt een les inhoudt. Maar wat moesten de dinosaurussen leren van de inslag van een asteroïde? Of wat moesten de Clovis mensen daarvan leren?

En alles wat we tegenkomen zou een afspiegeling zijn van onszelf. Was die asteroïde dan een afspiegeling van het denken van de dinosaurussen en Clovis mensen?

Zelf denk ik dat de theorie van dat 'we' onze werkelijkheid maken en dat het universum allerlei lessen in scene zet een voorbeeld is van schaamteloze arrogantie van de kwebbeldoos in de mens. De kwebbeldoos ziet iets, begrijpt het niet en maakt er een mooi verhaal van met zichzelf als middelpunt. In de spirituele wereld worden vage kreten als zekerheden gepresenteerd en vervolgens worden daarop een hele stromingen gebouwd inclusief cursussen, boeken, goeroes enz.

De waarheid is dat de wereld niet om het ik draait. Sterker er is geen ik dat los staat van de wereld. Wat jij als je ik ervaart is een heel klein stukje energie dat deel is van die wereld.

Het universum interesseert zich niet in jouw lot en zal zeker niet allerlei lessen voor jou in scene zetten. Er valt niets te leren en wat er gebeurt heeft niets met wat jij ervaart als jij te maken.

Ik weet zeker dat als er nu een asteroïde inslag zou komen dat legio New Agers, als daartoe althans nog de mogelijkheid zou zijn, zich suf zouden piekeren over wat voor les dit voor de mensheid zou inhouden en hoe de mensheid dit binnen zijn realiteit heeft doen verschijnen.

Maar als nu precies dezelfde soort dingen gebeurden voordat de mensheid op het toneel verscheen waarom zou je dan denken dat het iets te maken zou hebben met de persoon of de mensheid in het geheel?