In alles dat is is een organisme verrezen dat denkt dat het afgescheiden is (dat gevoel van afscheiding noemen we ego en heeft een biologische reden).
Er heeft in werkelijkheid geen afscheiding plaatsgevonden want het organisme is door eenheid gemaakt en het zou het geen seconde uithouden zonder dingen die zich buiten zijn lichaam bevinden zoals vaste grond, lucht, warmte van de Zon e.d.
Afgescheidenheid houdt in dat je je gedurende een bepaalde tijd zelfstandig kunt handhaven en dat is niet het geval bij de organismen die zich op Aarde bevinden, dus zijn ze niet afgescheiden.
Ze zijn in eenheid met het ecosysteem van de Aarde, dat weer in eenheid is met het zonnestelsel, dat in eenheid is met de Melkweg, dat in eenheid is met het universum, dat in eenheid is met het multiversum (universa die worden opgeblazen en verdwijnen als waren het luchtbellen). Het organisme is gemaakt uit voeding in de vorm van dieren en planten die op hun beurt voedsel hebben onttrokken aan de Aarde. Het organisme zal wanneer het definitief versleten is weer naar de Aarde terugkeren (dust to dust ashes to ashes). Kortom afscheiding is een illusie. Het enige wat ons tegenhoudt om dat te ervaren is een hardnekkige hypnose, het gevoel van afscheiding, gemaakt door eenheid om het organisme in beweging te krijgen. Eenheid levert geen half werk af vandaar dat deze hypnose zo hardnekkig is. Het dateert van de tijd dat er dieren ontstonden. Het zit diep in je hersenen en genen. Echter is maar 1 echt wezen en dat is het Ene.