Rekenmachine

Volgens de Nederlandse nobelprijswinnaar in de natuurkunde en hoogleraar Gerard 't Hooft stond vanaf de Big Bang in detail alles vast wat er zou gebeuren. Dus dat jij nu dit artikel leest of dat je over een half uurtje een glas water gaat drinken en hoeveel water dat zal zijn stond op de seconde en druppel precies al 13,7 miljard jaar geleden vast.'t Hooft ziet het universum als een enorme rekenmachine. Doorlopend worden berekeningen gemaakt die bepalen wat er het volgende moment gaat gebeuren. Voorspellen kan echter niet. Het zal volgens hem nooit mogelijk worden om een computer te maken die sneller kan rekenen als de kosmos. Op die manier zal wat er zal gebeuren voor ons altijd een verrassing blijven. Voor ons lijkt het alsof dingen onvoorspelbaar zijn. Het aantal variabelen dat op subatomair niveau een rol speelt is eenvoudigweg te groot om ooit met een computer vooruit te kunnen berekenen. Dit idee sluit aan bij de opvatting van tijd als vierde dimensie. In het kader van de relativiteitstheorie werd dit idee geïntroduceerd door Einstein. Voor een vier dimensionaal wezen gebeurt alles gelijktijdig. Je kunt dat vergelijken met de ervaring van ons dat nu op dit moment overal op Aarde iets gebeurt dat eenduidig is. In een bepaalde straat in Rome wast iemand zijn handen. Op een ander adres in New York gaat nu iemand naar het toilet e.d.

Ik kan weliswaar niet zien wat er nu in Rome of New York gebeurt, maar dat neemt niet weg dat daar eenduidige gebeurtenissen plaatsvinden.

Zo vinden in de tijd ook eenduidige gebeurtenissen plaats die wij als driedimensionale wezens slechts achter elkaar kunnen ervaren. Omdat wij niet alle beeldjes van de film tegelijk kunnen zien, rest ons slechts het zien van de film beeldje voor beeldje.

Zie hiernaast een afbeelding van ons leven met daarbij aangegeven de vierde dimensie. Links zie je een baby, helemaal rechts een graf. De afgebeelde figuren zijn drie dimensionale varianten van een zelfde persoon wiens leven plaatsvindt langs de tijdsas die in deze figuur horizontaal verloopt. De persoon heeft een lengte, hoogte en breedte (drie dimensies, gedurende het leven wisselen die drie dimensionale afmetingen enigszins) en leeft een bepaalde tijd (vierde dimensie, weergegeven door de horizontale as). Ons leven in vier dimensies krijgt zo de vorm van een worm. De lengte van de worm is de tijdsduur van ons leven. De dikte is onze wisselende lengte, breedte en hoogte. Dezelfde Gerard 't Hooft is ook aanhanger van het idee dat het universum een holografische projectie is. Dus dat we leven in een groot hologram en deel zijn van dat hologram.

Daarover wellicht een andere keer meer in dit holografische theater........