ยี่หร่า

ชื่อสมุนไพร              ยี่หร่า

 ชื่อวิทยาศาสตร์        Ocimum gratissimum L.  

ชื่อวงศ์                     LAMIACEAE 

ชื่อทั่วไป                  กะเพราญวณ (กรุงเทพมหานคร), จันทร์หอม เนียม (เชียงใหม่), จันทร์ขี้ไก่ เนียมต้น (แม่ฮ่องสอน),สะหลีดี (กะเหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน), หอมป้อม (ภาคเหนือ),โหระพาช้าง กะเพราควาย (ภาคกลาง), หร่า(ภาคใต้)

ลักษณะทางพฤษศาสตร์    ต้นยี่หร่า เป็นไม้พุ่มเตี้ย มีความสูงประมาณ 50-80 เซนติเมตร ลำต้นมีสีน้ำตาลแก่ แตกกิ่งก้านสาขาขนาดเล็ก กิ่งก้านไม่ใหญ่ ในช่วงปีแรกและปีที่สองจึงออกดอกออกผล

                                          ใบยี่หร่า     เป็นใบเดี่ยวออกตรงข้ามกันเป็นคู่ ๆ ลักษณะของเป็นรูปกลมรี โคนใบสอบ ปลายใบแหลม ขอบใบหยักเป็นฟันเลื่อย 

                                                          ใบสีเขียวสด ผิวใบสากมือ ใบยี่หร่า มีกลิ่นหอมเฉพาะตัว มีรสร้อน 

                                          ดอกยี่หร่า  ออกดอกเป็นช่อที่บริเวณปลายยอด ช่อดอกนั้นจัดเป็นแบบ Spike-like raceme ดอกจะบานจากล่างไปหาปลายช่อ โดย

                                                          แต่ละช่อจะประกอบไปด้วย ดอกย่อยขนาดเล็กประมาณ 50-100 ดอก

                                          เมล็ดยี่หร่า มีลักษณะเป็นรูปกลมรี แต่ละผลมีขนาดประมาณ 1 มิลลิเมตร เมื่อยังอ่อนจะเป็นสีเขียว แต่พอสุกหรือแก่แล้วจะกลายเป็นสี

                                                           ดำหรือสี น้ำตาลอ่อน ภายในผลมีเมล็ดขนาดเล็กจำนวนมาก

    สรรพคุณ               ช่วยแก้อาการปวดท้องเนื่องจากอาหารไม่ย่อย (ใบ)

                                ต้นยี่หร่ามีสรรพคุณช่วยแก้อาการท้องอืด ท้องเฟ้อ อาการปวดท้อง (ใบ, ต้น, รากแห้ง)

                                ประโยชน์สมุนไพรยี่หร่าช่วยในการขับลมในลำไส้ (ใบ, ต้น, รากแห้ง)

                                น้ำมันหอมระเหยจากยี่หร่ามีฤทธิ์ช่วยระงับอาการหดเกร็งของไส้ (น้ำมันหอมระเหย)

    แหล่งอ้างอิง          https://medthai.com/ยี่หร่า