จำปี

ชื่อวิทยาศาสตร์    Michelia alba DC. 

ชื่อวงศ์                  MAGNOLIACEAE

ชื่อทั่วไป               จุมปี จุ๋มปี๋ (ภาคเหนือ) 

ลักษณะทางพฤษศาสตร์ 

                            ต้นจำปี มีถิ่นกำเนิดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (แต่ก็มีข้อสันนิษฐานว่ามันมีถิ่นกำเนิดในประเทศจีนตอนใต้ หรือประเทศมาเลเซียและประเทศ                               อินโดนีเซีย) สามารถแบ่งสปีชีส์ได้ประมาณ 50 ชนิด โดยจัดเป็นพรรณไม้ยืนต้นขนาดกลาง ลำต้นสูงใหญ่กว่าจำปาเล็กน้อย ความสูงประมาณ                                10-20 เมตร ลำต้นมีสีน้ำตาลแตกเป็นร่องถี่ ๆ กิ่งมีขนสีเทา เปราะและหักง่าย ขยายพันธุ์ด้วยวิธีการตอนกิ่งและการเพาะเมล็ด 

                            ใบจำปี มีลักษณะเป็นใบเดี่ยว ใบสีเขียว โคนใบมน ปลายใบแหลม ขอบใบเรียบ ใบหนาและมีขนาดใหญ่ กว้างประมาณ 8 เซนติเมตรและยาว                                   ประมาณ 20 เซนติเมตร

                            ดอกจำปี ลักษณะเป็นดอกเดี่ยว มีกลิ่นหอม มีสีขาวคล้ายกับสีงาช้าง ดอกมีกลีบซ้อนกันอยู่ 8-10 กลีบ กลีบดอกจะเรียวกว่าดอกจำปา และมี                                  ความยาวประมาณ 2 นิ้ว ส่วนตรงกลางดอกจะมีเกสรเป็นแท่งกลมเล็ก ๆ ยอดแหลมคล้ายฝักข้าวโพดเล็ก ๆ โดยดอกจำปีจะออกดอกได้ตลอดทั้งปี

                            ผลจำปี ลักษณะของผลเป็นกลุ่ม เมื่อแก่จะแห้งแตก ลักษณะคล้ายทรงไข่หรือทรงกลม บิดเบี้ยวเล็กน้อย ผลแก่มีสีแดง ด้านในมีเมล็ดเล็ก ๆ                                   สีดำประมาณ 1-4 เมล็ด

สรรพคุณ             ใช้เป็นยาบำรุงธาตุในร่างกาย (ดอก, ผล)

                        ช่วยแก้คลื่นเหียน อาเจียน (ดอก, ผล)

                        ดอกมีสรรพคุณเป็นยาช่วยบำรุงหัวใจ (ดอก)

                        ช่วยบำรุงประสาท (ดอก)

แหล่งอ้างอิง  https://medthai.com/%E0%B8%88%E0%B8%B3%E0%B8%9B%E0%B8%B5/