พลับพลึง

รูปภาพ   

ชื่อวิทยาศาสตร์  :  Crinum amable Don (พลับพลึงดอกแดง) ; Crinum asisticum L. (พลับพลึงดอกขาว)

ชื่อวงศ์              :  AMARYLLIDACEAE

ชื่อทั่วไป            :  พลับพลึง, พลับพลึงดอก (ภาคกลาง) ; ลินัว (ภาคเหนือ)

ลักษณะทางพฤษศาสตร์ :  ไม้ล้มลุก (H) ที่มีลำต้นใต้ดิน ลักษณะคล้ายหอมหัวใหญ่ มีโคนก้านใบหนาอวบหุ้มซ้อนกันเป็นชั้น ๆ เนื้อในหัวสีขาว โคนลำต้นที่โผล่เหนือดินสีขาวปนเขียว มีเหยื่อหุ้มสีน้ำตาล เมื่อเจริญเติบโตเต็มที่หน่อจะแตกรอบ ๆ ต้น

    ใบ เป็นใบเดี่ยว ลักษณะใบรูปขอบขนาน ปลายใบแหลม โคนใบสอบเรียว ขอบใบเรียบ แผ่นใบสีเขียว ใบจะห่อเล็กน้อย แตกใบหมุนเวียนรอบ ๆ ต้น ดูสง่างาม

    ดอก ออกเป็นช่อ ก้านช่อดอกยาว ตอนปลายมีดอกเป็นกระจุกอยู่บนก้านดอกสั้น ๆ เมื่อดอกยังอ่อนอยู่มีกาบสีเหลืองอ่อน ๆ หุ้มอยู่ 2 กาบ กลีบดอกสีขาว                  กลิ่นหอม กลีบดอกติดกันตอนโคนเป็นหลอดยาว ปลายแยกเป็นกลีบแคบ ๆ ยาวเรียวแหลม 6 กลีบ เกสรตัวผู้ 6 อัน ติดอยู่ที่หลอดดอกตอนโคน ส่วน                 ตอนปลายเรียวแหลมยาว ปลายเกสรสีแดง โคนขาวอับเรณูสีน้ำตาล

    ผล สีเขียวอ่อน ค่อนข้างกลม

สรรพคุณ :  ใบ รสเอียน ทำให้อาเจียนเป็นเสมหะ รักษาฝีได้ทุกชนิด เช่น ฝีร้อยประคำ ฝีม่วง แก้อาการปวดเมื่อยตามข้อ เคล็ดขัดยอก  ช้ำ บวม ฟกช้ำดำเขียว หรือพันตามอวัยวะที่เคล็ดขัดยอก บวมแพลง ถอนพิษได้ดี 

แหล่งอ้างอิง  :

http://prayod.com/%E0%B8%9E%E0%B8%A5%E0%B8%B1%E0%B8%9A%E0%B8%9E%E0%B8%A5%E0%B8%B6%E0%B8%87/